Rafael nic nie odpowiedział na słowa mechanika o myśliwcach Jedi. Akurat Rexwentowi latanie Deltą sprawiało przyjemność i frajdę. Ale najwyraźniej Sparks miał inne zdanie na ten temat. Po chwili po plecach młodego przeszły dreszcze. Widok grożącego mu palcem barczystego mechanika nie był zbyt przyjazny.
-Będę na niego uważał-szybko się poprawił.
Rexwent milczeniem skwitował słowa "pożegnania". Sparks ma cięty język, a tym bardziej było to widoczne teraz, kiedy są problemy-pomyślał.
Godzinę oczekiwania na myśliwiec wykorzystał do krótkiej medytacji i przygotowań do misji. Szaty Jedi jako ubiór rzecz jasna odpadały. Dlatego Rafael ubrał się tak, aby nadmiernie nie przyciągać wzroku. Dresowe spodnie z kieszeniami, szara podkoszulka, oraz bluza z kapturem. Na nogi założył adidasy, zapiął pas z kaburami, a w razie ewentualnego deszczu zabrał kurtkę skórzaną. W kwestii uzbrojenia nie omieszkał zabrać obu blasterów i mieczy świetlnych, jednak przykrył je bluzą, aby nie były widoczne. Nie zapomniał także o zapasie kredytów. Tak przygotowany przyszedł do hangarów, gdzie już czekał na niego Sparks.
-Dzięki. Do zobaczenia-odparł na pożegnanie i wziął arkusik od mechanika. Szybko go przeczytał i wsadził do kieszeni. Uśmiechając się wsiadł do myśliwca.
Z racji tego, że większość maszyn wyleciała już wcześniej, miał puściutką przestrzeń. Kiedy wyleciał przez dolny wlot hangaru jego oczom ukazał się kosmos. Młody szybko oddalił się od Venatora i skoczył w nadprzestrzeń.

Kontynuacja wątku z tego Tematu

Moc napisał:

Delegacja Sojuszu wraz z Quinlanem dotarła do Portu, gdzie natknęli się na Devię. Po krótkiej wymianie zdań major zgodził się ją również odstawić do Punktu Zbornego, gdzie mieli ich odebrać rebelianci. Ciało ambasadora wniesiono na pokład z zachowaniem wszelkich honorów. Mando wyjątkowo zachowywali spokój i rozwagę. Żegnając się z delegacją zapewnili, że będą respektować postanowienia wynegocjowanego traktatu. Krótka holorozmowa z przedstawicielami Sojuszu również to potwierdziła. Tak oto Mandalorianie związali się porozumieniem z Sojuszem Niepodległych Planet.
Tematu Jedi ani też Rebeliantów nikt nie poruszał.
Po zakończeniu wszelkich formalności Gwiazda Istaru wystartowała i opuściła tą niegościnną dla obcych, targana wojnami planetę. Przelatując przez górne warstwy atmosfery ich okręt mijał kilka jednostek desantowych typu Kom'rk (Gauntlet) i dwie eskadry myśliwców Fang. Bez wątpienia Mando przygotowywali się do kontruderzenia na swoich przeciwników.

Gwiazda Istaru opuściła system Mandalore i skoczyła w nadprzestrzeń. Dwanaście godzin później znalazła się w wyznaczonym wcześniej Punkcie Zbornym, gdzie czekał już prom Nu. Zabrał on na pokład Devię oraz Quinlana i udał się na kolejne spotkanie, tym razem z Obrońcą Jedi.

Stary i sfatygowany prom Nu wyskoczył z nadprzestrzeni w pobliżu floty rebeliantów. Devii i Quinlana nie było ledwo kilka dni, ale w tym czasie trochę się pozmieniało. Przede wszystkim Venator wyglądał jak po jakieś bitwie. Liczne smugi na zewnętrznym pancerzu i uszkodzone fragmenty. Liczniejsza obstawa myśliwców i zwiększone środki bezpieczeństwa.
W pobliżu Obrońcy Jedi unosiły się jeszcze trzy mniejsze okręty. Pierwszy to "Szkarłątna Strzała", czyli Charger c70 będący już wcześniej częścią floty. Dwie kolejne jednostki to sfatygowane koreliańskie korwety CR90, które wyglądały jak po bitwie. Barwy na ich pancerzach znacząco różniły się o tych używanych przez rebeliantów.
- To pozostałości po Siłach Obronnych Sy Myrth. Imperium przeprowadziło tam rajd. Planeta znalazła się pod ich kontrola a flota ruszyła dalej na podbój. Odległe Rubieże stanęły w płomieniach
Wyjaśnił im ponuro pilot, zbliżając się do dolnego hangaru okrętu. Procedury dokowania przeprowadzono szybko i sprawnie i w ciągu kilku minut prom wylądował w głównym hangarze, zastawionym dziesiątkami myśliwców. Mechanicy i technicy nieustannie uwijali się wokół uszkodzonych maszyn, starając się doprowadzić je do stanu używalności jak najszybciej.

Drobna uwaga odnośnie odgrywania postaci. Zapominasz, że grasz miraluką a ogrywasz normalnego człowieka. Quinlan nie posiada oczu, więc nie może na coś spoglądać na coś lub na to patrzeć. On korzysta z Spojrzenia Mocy  i właściwym określeniem byłoby tu "postrzega". Druga sprawa, to nie zastępuje w pełni normalnego wzroku. Nie widzi się wiec wyraźnie szczegółów, poza tym ma to ograniczony zasięg. Quinlan nie zobaczy więc niczego z dziesiątków kilometrów, nie na tym lichym poziomie. Jedynie co to ktoś mu może powiedzieć co widzi. Ja to Spojrzenie Mocy interpretuje mniej więcej tak. Czyli jest ogólny kształt ale pozbawiony szczegółów i kolorów, zaś istoty żywe się "świecą". Prosiłbym o to by to respektować w trakcie gry. Sam wybrałeś sobie taką rasę a zdaję sobie sprawę z tego, ze to nie jest proste. Sam kiedyś odgrywałem miraluke.

Na pokładzie obrońcy czekała na Quinlana i Devię Leri. Obrzuciła ona szybkim spojrzeniem ich dwójkę i tonem nie znoszącym sprzeciwu (wyuczyła się go mając pod opieką grupkę adeptów) oznajmiła im.
- Marsz do Sekcji Medycznej. Odprawa poczeka. Medyk Sojuszu był na tyle uprzejmy, że przesłał nam swój raport ze wstępnych oględzin waszej dwójki. Na ciebie czeka już chirurg
Quinlan miał przecięte ścięgna nogi a tego nie wyleczy opatrunek z płynem bacta, niezbędna była interwencja chirurga. Ważniejsze od ich raportu było ich zdrowie, nic się nie stanie gdy meldunek złożą kilka godzin później.
- Generał już otrzymał wiadomość od majora Bradona, więc wie już o wydarzeniach z Mandalore. Porozmawia z wami później gdy się poczujecie lepiej. A teraz...
Zabrakanka odwróciła się i przywołała kogoś szybkim gestem. Chwilę później pojawiło się dwóch medyków z noszami repulsorowymi przeznaczonymi dla rannego miralukanina.
- Siadaj. Pewnie już i tak dosyć mocno uszkodziłeś sobie nogę
I posłała mu jeden ze swoich uśmiechów zarezerwowanych dla upartych padawanów. Tutaj nie było dyskusji

Kontynuacja wątku w tym Temacie