Cóż, drzwiami przesównymi trzaskać się nie da, więc wyjście Devii nie zrobiło takiego wrażenia. W zasadzie jej wyjście nie zrobiło na nim większego wrażenia i nie miał zamiaru uginać się pod wpływem jej wybuchu. Ale pocieszał się tym, że wkrótce się jej pozbędzie. Da znać Theronowi by zabrał sobie stąd jej "agentkę".
Major machnął ręką dając mu znać, że może odejść a następnie zajął się papierkową robotą w czasie ich podróży na Mandalore. Niestety poruszali się w nadprzestrzeni, więc nie mógł jej od razu wykopać z okrętu, ale przy pierwszej okazji to zrobi.
Quinlan i devia miel iteraz chwilę dla siebie, nim miralukanin spotka się z ambasadorem.

- Wiesz, że to wielce ryzykowne. Działanie na obcym terenie, bez możliwości wsparcia? I nie jestem w stanie cię nauczyć tego co pragniesz, bo sam jestem w tym słaby. - odpowiedział jej kręcąc powoli głową. Devia mimo wszystko chciała pomóc, ale miała ograniczone pole manewru. - Theron z pewnością usłyszy parę odpowiednich słów po tym jak wrócę. A co do tego co mogłabyś zrobić teraz, to uspokoić swoje nerwy. I spróbować medytacji i spojrzenia wizją w przyszłość. Nie daj się ponosić gniewowi Devio, bo łatwo w ten sposób możesz wejść na ciemną stronę.
Martwił się o dziewczynę i jej wybuchy. Nie posiadała jeszcze dość cierpliwości, traciła panowanie nad sobą i opanowywał ją gniew. Wolał mieć więcej czasu na jej szkolenie, ale ten znów im go obcinano.

- Nienawiść, złość, niecierpliwość. Wiesz, że nie zdołam ci pomóc jeśli ciągle będziesz się zwracać ku tym aspektom? Ja rozumiem twoje zdenerwowanie doskonale, sam jestem też zły na Therona o te całe podchody, ale u ciebie Devio to wchodzi na znacznie wyższy poziom. Bliższy ciemnej stronie. - skomentował jej słowa. Martwił się jej wybuchami, emocjami. Choć starał się jej pomóc, to jednak mógł nie być w stanie tego dokonać. - Opuszczę flotę, gdy zdobędę to w jakim celu do nich dołączyłem. I też nie chcę abyśmy się rozstali. Ale też jestem bezsilny jeśli nie dasz mi sobie pomóc i będziesz oddawać się złym emocjom. A Ciemna Strona tobą zawładnie na nowo, bo dajesz się sprowokować jak przed chwilą. I musisz zacząć w końcu mnie słuchać w kwestii nauki i lekcji, związanych z aspektami mocy.  - dodał na koniec z lekkim uśmiechem.

- Musisz się liczyć z tym, że obecnie mało kto będzie lubił i tolerował Jedi. Dzięki propagandzie Imperium jesteśmy banitami, wszędzie poszukiwanymi. Tymi złymi właśnie bez względu na to, co się robiło wcześniej. A major należy po prostu do tej grupy, która za nami nie przepada. - stwierdził fakt, jakim była aktualna sytuacja w galaktyce. I zmienić to się mogło dopiero z czasem i później po upadku Imperium.
- Jak długo pozostanę? Najprawdopodobniej parę miesięcy, nie więcej. Wszak zawsze mogę później wspierać rebeliantów działając niezależnie, jak do tej pory. A gdzie się udam? Jeszcze o tym nie myślałem. - sięgnął dłonią ku jej twarzy i pogładził po policzku kciukiem. - I nigdy nie wiadomo co przyniesie przyszłość. Może Theron zrozumie swój błąd w wysyłaniu cię na misję wojskowo-dyplomatyczną. Nie przekreślaj wszystkich tak jak to zrobiłaś Theronem. Ciągle jeszcze można się czegoś nauczyć latając w ich flocie. No i co ważne, mamy bezpieczne lokum dla treningów i odpoczynków. Z dala od inkwizycji, szpiegów i łowców nagród.

- Dasz radę, wytrzymasz ten czas, dla mnie. A co do wspólnego latania, to pomyślimy zatem o tym jak wrócę. Powinno starczyć na jakiś mniejszy statek, ale odpowiednio szybki dla nas. - pokiwa głową słysząc, że ma się zamiar dorzucić do jego puli. Zawsze lepiej latać we dwójkę, gdy oboje znają się czy też będą się znać na pilotażu.
- Ja ruszam na spotkanie z ambasadorem, a ty zaś zapewne będziesz musiała poczekać w jednej z kajut. Może w mesie, nie wiem. - odpowiedział na pytania dziewczyny. Odpowiedział odruchowo na jej objęcie i sam ją przytulił. Zwłaszcza, że w najbliższym czasie się rozstawali i lecieć mogli w dwóch różnych kierunkach.

Ostatnio edytowany przez Quinlan Ramis (2016-02-03 20:21:40)

Spojrzał na dwójkę żołnierzy, którzy przyszli do nich. Dwie strony tego samego medalu, odbicia w lustrze. Pora była zatem na nich. Quinlan pocałował jeszcze dziewczynę, po czym ruszył w ślad za jednym z posłańców. Wierzył i miał nadzieję, że Devia sobie poradzi i ten, który jej pilnuje nie zrobi czegoś głupiego w stosunku do niej jak prowokacja czy obraza. 
- Długo służysz jako ochroniarz ambasadora? - odezwał się po drodze z pytanie do żołnierza, który go odprowadzał.

- Nie, zaledwie kilka miesięcy. Za to służę pod majorem od czterech lat.
Odpowiedział młodzieniec z dumą. Był zwykłym szeregowcem, zaraz po szkole zaciągnął się do służby planetarnej, przeszedł pełne przeszkolenie i trafił do jednostki majora Bradona.
- Major zapewne dał wam w kość, co? Jest twardy, zasadniczy, wysoko ceni sobie dyscyplinę, co dla nowych osób bywa uciążliwe. Ale gdy się już człowiek wdroży, to nie ma problemów
Młodzieniec chciał nieco pokrzepić Quinlana, który nie do końca z własnej woli trafił pod rozkazy Bradona.
W końcu dotarli pod drzwi i jego towarzysz zapukał i wszedł do środka by oznajmić ambasadorowi o przybyciu gościa. Wrócił po niecałej minucie.
- Możesz wejść
Wchodząc do kajuty ambasadora Quinlan od razu wyczuje panującą w pomieszczeniu aurę spokoju i wyciszenia. W tym miejscu wiele rzeczy było przesiąkniętych aurą człowieka, który siedział pod ścianą w wygodnym fotelu i popijał jakiś trunek z niewielkiej szklanki.
- Witaj. Jak się nazywasz młodzieńcze?
Zagadnął uprzejmie Korinus. Po chwili wstał by właściwie się przywitać ze swoim gościem, wyciągając do niego rękę. Ambasador był staruszkiem, miał ponad sześćdziesiąt lat, siwe, a w zasadzie białe włosy i białą, gęstą brodę, nie mającą więcej niż centymetr długości. Jego poznaczona zmarszczkami twarz zdradzała lata przeróżnych doświadczeń, jednak oczy pozostały czujne i inteligentne. Przebiegłe można nawet powiedzieć, jak to u polityka.
- Jak minął lot? I przede wszystkim jak czuje się Artanis?

Flyn nie miał zamiaru wkurzać siedzącej w kajucie Devii. Po prostu stanął na straży zgodnie z rozkazem, nie wpuszczając ani nie wypuszczając nikogo. Nie obchodziło go co w środku robi zabrakanka póki było spokojnie.
Co do wizji to niestety nie działało to w ten sposób. Nie można było ich wywołać ani przyspieszyć, to Moc je zsyłała kiedy "chciała". Można było jedynie ćwiczyć swój umysł pod katem otwartości na nie, jednocząc się z otaczającą Mocą. Wymagało to wielkiej dyscypliny psychicznej i duchowej. Osoby, które przejawiały naturalny talent w tym kierunku miały oczywiście łatwiej, ale i tak musiały poświęcić lata na ćwiczenia i medytacje. Nawet mistrz Yoda, który był uznawany za niekwestionowany autorytet w dziedzinach wizji, nie mógł ich siłą wywołać. Potrafił jednak słuchać echa w Mocy, przez co był zwykle dobrze zorientowany w sytuacji w Galaktyce.

Wprowadziwszy się w trans i oczyściwszy umysł z uczuć otworzyła się na moc i zjednoczyła z nią by otwierając się na potencjalne wizje niejako je do siebie zaprosić by same do niej przyszły. Skupiła się również na osobie ambasadora odcinając się od wszystkiego co mogłoby ją rozproszyć.