Związała włosy w kucyk po czym zwinęła i przytrzymała by założyć hełm. Założyła hełm nie mając ochoty patrzeć na parszywą twarz majora. Spokojnie to tylko formalność pomyślała. Popatrzyła na Quinlana czy gotowy i zerknęła na ich astromechy. Nie daj mu się sprowokować. To Tobie ufa ambasador nie jemu z tymi myślami weszła.

Hełm który założyła Devia nie był przystosowany dla jej rasy, był za mały i nie mieściły się w nim jej rogi. Był niewygodny i niefunkcjonalny. Musiała więc paradować bez niego.
Po wejściu do środka drzwi automatycznie się za nimi zamknęły i major cicho odchrząknął.
- Kilka uwag na samym wstępie. Wiem, że jesteście jedi. O tym fakcie wie jednak tylko ambasador, pozostali członkowie załogi wiedzą tylko, że jesteście żołnierzami i tak ma pozostać. 
Bradon nie żywił zbyt ciepłych uczuć wobec jedi, co dało się wyczuć w tonie jego głosu, spojrzeniu i w jego aurze Mocy. Darzył Zakon niechęcią od dawna, lista jego uwag wobec nich była długa i w tej chwili Quinlan i Devia byli obciążeni jego uprzedzeniami.
- Po drugie jak już wcześniej wspominałem, stanowicie teraz część służby ochrony i podlegacie Mnie. I pod tym względem obowiązuje protokół wojskowy, salutujecie, czekacie na rozkazy i tak dalej. Mando są zdyscyplinowani i zaznajomieni z wojskiem. Odstępstwa od razu wyłapią i zaczną węszyć. Więc czy wam się to podoba czy nie macie się do tego dostosować. Jeśli wam to stanie kością w gardle to jazda z mojego okrętu, bo ja was do ochrony ambasadora nie dopuszczę.
Stwierdził kategorycznie i tutaj nie było żadnej mowy o negocjacjach czy kompromisie. Skoro mieli udawać żołnierzy to musieli wczuć się w rolę.
- Po trzecie, ochroną kieruję ja, dlatego oczekuję dziennych raportów jak również informowania mnie o waszych zamiarach, bym wiedział jak mam pokierować resztą by nie wchodzić sobie w drogę. Nieuzasadnionych odejść ze stanowiska tolerować nie będę. Jeśli wystąpi sytuacja zagrożenia i będziecie mogli temu przeciwdziałać to macie wolną rękę.
Te słowa kierował szczególnie ku Devii, bo przeczuwał że z nia będą największe problemy. Quinlan wydawał mu się rozsądny i skory do współpracy, zrobił całkiem niezłe pierwsze wrażenie w przeciwieństwie do zabrakanki, dlatego miał zamiar mieć ją na oku.
- Po czwarte. Lubić się nie musimy, szanować też nie, bylebyście sumiennie wykonywali obowiązki i nie przeszkadzali mi w moich. Po raz kolejny, jeśli macie mieć z tym problem to od razu mi o tym powiedzcie a ja was usunę z tego statku. Niezdyscyplinowani żołnierze są jeszcze gorsi niż brak żołnierzy. Pytania?
W największym skrócie - mieli być żołnierzami z krwi i kości, czyli dyscyplina, dyscyplina i jeszcze raz dyscyplina. Teoretycznie dla jedi nic trudnego.

Dla Quinlana zasady wydawały się proste i do zaakceptowania. W końcu dyscypliny nauczył się podczas swoich wcześniejszych lekcji z mistrzynią. A skoro dla wszystkich miał być żołnierzem, to tak właśnie miało się stać. Obawiał się jednak tego, jak zareaguje Devia i miał rację. Devia miała swoje wątpliwości i w sumie słuszne. Poza tym nie lubiła wojska i nie dało się tego ukryć.
- Ja nie widzę problemów z wytycznymi. A poznanie lepiej mandalorian przy okazji jest też dobrą okazją. - odpowiedział. Wchodzenie sobie w drogę mogło być problematyczne w tej delikatnej misji, ale jeśli się uda to unikną większych tarapatów. W ostateczności we dwójkę zajmą się problemem, gdy reszta ochrony będzie osłaniać ambasadora.

-to zależy - odpowiedziała -  jeśli dostanę wolną rękę w przypadku moich wizji - ujęła problem dosadnie widząc że major jest tępy - to jakoś przeboleje dyscypline, ale tylko wtedy. Nie będę mieć krwi na rękach bo ktoś uważa mnie za wariatke. Moje wizje są obrazami przyszłości, jeśli uważa pan że to sa wymysły niech pan spyta Therona. Więc jak dostaje wolną rękę czy nie? Jeśli nie to od razu sobie pójdę i przekaże Theronowi że uznał mnie pan za wariatkę i będzie się pan tłumaczył zarówno przed nim jak i przed samym ambasadorem, ale to już nie mój problem - powiedziała rzucając majorowi nieufne spojrzenie. Swoją drogą jak ten idiota sie wytłumaczy z mojego odesłania ambasadorowi to już nie był jej problem.

Ostatnio edytowany przez Devia (2016-02-02 23:18:37)

Mężczyzna wysłuchał tej przemowy z kamienną twarzą chociaż wewnątrz już się gotował, co było bardzo łatwo wyczuwalne dla kogoś, kto chciałby go wybadać Mocą. Mimo to gdy się odezwał mówił bardzo spokojnie.
- Wizje? Czyli to jest twoje źródło informacji? Na prawdę bardzo to pomocne i wiarygodne
Parsknął złośliwie major. Poza tym nie spodobał mu się ten szantaż i straszenie go Theronem, który nie miał żadnej władzy w Sojuszu i nic mu nie mógł zrobić.
- Nie wierzę w te wasze gusła jedi. Jesteście tutaj tylko dlatego, że ambasador poprosił Therona o małą pomoc a on się zgodził. Więc teraz możesz wracać sobie na jego okręt i zaraportować że major Araon Bradon odesłał cię ze swojego okrętu a w swym raporcie napisze, że nie rekomenduje twojej osoby do dalszej współpracy. Do widzenia
No i tym sposobem pozbył się jednego problemu związanego z zabrakanką. Major spojrzał po chwili na Quinlana, który prawdopodobnie pójdzie w jej ślady.
- Do ciebie nic nie mam, wydajesz się rozsądnym gościem, ale jeśli masz zamiar towarzyszyć swojej koleżance to droga wolna. Mogę się skontaktować z Theronem i stwierdzić, że to niewypał a wtedy ta pierwsza nić porozumienia między waszym dowódcą a dowództwem Sojuszu zostanie przerwana i zostaniecie sami jak palec. Bo zapomniałem wspomnieć, ta mała "operacja" miała na celu sprawdzenie czy możemy się dogadać i współpracować. Jak widać nie możemy
Bradon sięgnął po broń której użyła Devia i teraz on ich zaszantażował. Jeśli odlecą to Bradon w swoim raporcie stwierdzi, że z rebeliantami nie da się współpracować i Rada Sojuszu będzie bardziej skłonna zaufać jego opinii niż zdyskredytowanemu w oczach Galaktyki Theronowi. I nawet Korinus nie wyciągnie go z tych kłopotów.

Stało się to, czego się obawiał - Devia dała się ponieść swojej nieufności wobec wojskowych, a major okazał się być daleko posuniętym pesymistą w stosunku do umiejętności Jedi. I do tego wyszła na jaw kolejna sprawa, porozumienie między Sojuszem a rebeliantami, o której Theron nie raczył wspomnieć. Najwyraźniej wysługiwał się nimi i chciał sprawdzić jak sobie poradzą. Szkoda tylko, że nie powiedział im o tym małym szczególiku.
- Tego właśnie nie lubię. Zabawy w politykę a raczej wysługiwanie się wyższym rangą politykom. I rozczaruję pana majorze, nie mam zamiaru rezygnować z powierzonej mi misji. Cierpliwość i spokój jest cnotą, a dyplomacja mimo wszystko nie jest mi obca. - odpowiedział spokojnym głosem Quinlan. Devia nie owijała w bawełnę i mówiła co myśli. - I mam zamiar uczynić wszystko co w mojej mocy, by zadanie na które nas się wysyła powiodło się.

-nie ukrywając? chyba pan żartuje - odparowała ze złością i zwróciła się do Quinlana  - podaj mi jeden dobry powód bym tutaj została wbrew sobie, nie będę niczyim narzędziem politycznym - a Theron mi za to zapłaci pomyślała. Od początku jej się ta misja nie podobała i coś podejrzewała. Kolejny który bawi się w politykę moim kosztem, o nie finito odchodzę pomyślała. Theron nie spłacił ostatniej części kredytu zaufania i był u niej skreślony. Dług który miała wcześniej wyrównała więc może odejść z czystym sumieniem. Pytanie tylko gdzie się zatrzyma i ukryje dopóki nie nauczy się latać. Swoją drogą może przecież działać na własną rękę będąc na planecie bez jakiegoś debila nad sobą. Ponownie zwróciła się do Quinlana - musimy porozmawiać na osobności zanim z kimkolwiek będziesz się naradzał - powiedziawszy to wyszła trzaskając drzwiami. Poszła do poprzedniego pomieszczenia przebrać się w swoje rzeczy i tam też zaczekała na Quinlana.