Kontynuacja wątku z tego Tematu

Serra Keto napisał:

Gdyby były to jej pierwsze dni na takiej jednostce, mogłaby poczuć się lekko zagubiona. Na całe szczęście, już wcześniej miała okazję przebywać na tego rodzaju okręcie, no i teraz, te pół roku też swoje robiło. Nie raz ruszała na przysłowiowy spacer, aby wszystko dokładnie zapamiętać, przez co działała już instynktownie. Wiedziała co jest gdzie i to znacznie ułatwiało funkcjonowanie na Ventadorze. No tak, Serra miała to do siebie, że czasami szła niczym burza, nie zwracając uwagi na to, że ktoś może być zajęty swoimi obowiązkami. Zawsze mógł to jednak zlecić komuś innemu. To było nieistotne. Po prostu chciała mieć te informacje i koniec. Dużym ułatwieniem był fakt, że miała wszędzie dostęp. Nie odczuli tego, że mogłaby jakoś namieszać, więc jedyną podstawą do tego, aby nie dać jej takich zezwoleń, mógł być fakt, że nie jest jedi. przez ten cały okres pokazała chyba, że jest godna zaufania i jeżeli ktoś miał wątpliwości, to one już zniknęły. Dziewczyna rozejrzała się po przebywających na mostku, jakby oczekiwała jakiejkolwiek informacji, bo było to dla niej ważne i mogło decydować o jej kolejnym posunięciu.

O tej porze (godzina 16) na mostku wciąż panowało lekkie zamieszanie. Co prawda okręt wisiał sobie spokojnie w przestrzeni jednego z niezamieszkałych systemów, jednak obsługa mostka uwijała się wykonując swoje obowiązki. Sekcje techniczne nadzorowały wszystkie naprawy i działania konserwacyjne, tak by być gotowym do ewentualnej bitwy. Z kolei sekcje łączności nieustannie koordynowały działania różnych grup i jednostek, składając jednocześnie raporty z działalności agentów spoza okrętu. Na pokładzie mostka wciąż przebywała pani kapitan, która konsultowała wszystkie raporty ze swoim pierwszym oficerem. Zawalona "papierkową" robotą, ze spojrzeniem utkwionym w cyfronotesy nie zwróciła uwagi na wejście Serry. Z resztą niewiele osób zarejestrowało jej pojawienie się. Każdy miał jakiś rozkaz do wykonania, wiele osób prowadziło też przyciszone rozmowy bądź wydawało rozkazy przez co na pokładzie mostka panował lekki gwar.

Cóż, pokład mostka był dosyć ruchliwym miejscem, co chwilę ktoś tu wchodził, ktoś inny wychodził, więc nikt nie zaprzątał sobie głowy tym, by zerkać w stronę wejścia co kilka minut. Jedynie pojawienie się pani kapitan lub generała wywoływało jako taki poruszenie, reszta osób przemykała niezauważona. I Serra zaliczała się do tej grupy osób niezauważanych. Z tym faktem trzeba się było już pogodzić.
Kapitan Sall kątem oka zauważyła nadejście Serry, nie przerwała jednak swojej rozmowy z pierwszym oficerem, mieli zbyt ważny temat do omówienia by się w tej chwili rozpraszać. Wyciągnęła tylko rękę, dając jej znać by zaczekała kilka chwil, które ostatecznie przeciągnęły się w kilka minut. I Keto chcąc nie chcąc zaczekać musiała poczekać, gdyż to omwatka rządziła na okręcie i bardzo nie lubiła, gdy jej ktoś przerywał. Jedi czy nie, taka osoba wylatywała potem z hukiem z mostka. Jedynie generał mógł jej przeszkodzić, ale zwykle szanował jej pracę i sam cierpliwie czekał, aż poświęci mu uwagę.
W końcu padły zbawienne dla Serry słowa.
- Słucham?
Zwróciła teraz pełną uwagę na młodą jedi. Teona i Serra były podobnego wzrostu, choć omwatka była wyraźnie szczuplejsza i słabsza fizycznie, jednak jej spojrzenie sugerowało, że jest równie nieugięta co Keto.
- Niestety, nie otrzymaliśmy od niego żadnej wiadomości.

Niestety ale sprawa Cho'dy nie była dla pani kapitan zbyt kluczowa. Znała oczywiście ogólniki, ponieważ Lerienne wprowadziła ją i generała Artanisa w szczegóły, ale pod natłokiem innych wydarzeń i spraw, to po prostu utonęło. Nie mogła też wyznaczyć ludzi do badania tej sprawy, gdyż nie miała takich możliwości. Sprawa była niestety martwa.
Dlatego też deklaracja Serry wywołała lekkie zdziwienie w omwatce. Uniosła nieznacznie brew wyczekując dalszego wyjaśnienia.
- Rozumiem. Sądzę, ze najlepiej będzie jeśli porozmawiasz o swej decyzji z panią komandor Dantierri, ona jest lepiej zorientowana w tej sprawie.
Chodziło oczywiście o Leri, która bardzo rzadko używała swojego pełnego imienia i nazwiska, jednak pani kapitan preferowała takie bardziej formalne zwroty, przynajmniej podczas pełnienia służby.
- Po waszej rozmowie niech się do mnie zgłosi, bym mogła zorganizować odpowiednie zapasy na tą podróż.
Nie zostawia przecież Serry na lodzie z tymi wszystkimi przygotowaniami.

- Żaden problem
Odpowiedziała uprzejmie. Teona zawsze szanowała członków Zakonu Jedi i cieszyło ją to, że może im pomagać w tych trudnych czasach, choć czasem tego nie okazywała. Musiała utrzymywać dyscyplinę na okręcie, wiec musiała świecić przykładem. Gdyby dopuściła do rozprężenia dyscypliny to mogłaby zapanować anarchia.
- Również mam taką nadzieję.
Każdy dodatkowy pilot się przyda.
Gdy Serra jej zasalutowała to automatycznie odpowiedziała jej tym samym, dodając przy okazji tradycyjne pozdrowienie członków Zakonu Jedi.
- Niech Moc będzie z Tobą
Po czym powróciła do swoich zajęć. Teona nie mogła się cieszyć zbyt długo spokojem, ponieważ od razu podeszło do niej dwóch oficerów ze swoimi raportami, które musiała przejrzeć i zaakceptować. Teoretycznie mógł się tym zająć jej zastępca, ale on miał inne rzeczy na głowie, więc sama przyjrzała się tym raportom.
Serra zaś miała szczęście, gdyż z przywołanego przez nią wagonika windy wyszła akurat Lerienne, niemal wpadając na Keto.
- O witaj.
Przywitała się uprzejmie, nieświadoma tego, że była przez młodą jedi poszukiwana.

Cóż, zabrakanka nie miała pojęcia o zamiarach Serry, wiec jej słowa ją zaskoczyły. Momentalnie się zatrzymała, choć zdążyła ją już wyminąć w drodze na mostek. Spojrzała szybko na nią, nie kryjąc swojego zdziwienia.
- Co masz na myśli?
Takich deklaracji nie wygłasza się ot tak sobie. Coś się za tym musiało kryć, dlatego postanowiła nie wypuszczać Keto tak łatwo ze swoich rąk. Szybko weszła do turbowindy, odkładając rozmowę z panią Kapitan na później. Kilka minut nie zrobi jej różnicy, pewnie i tak była zajęta raportami.
- O nie, tak łatwo mi się nie wywiniesz, nie bez słowa wyjaśnienia. O co chodzi?
Nie chodziło o to, by ją powstrzymać. Chciała zrozumieć o co chodzi by móc jej pomóc. Cho'da odleciał bez słowa wyjaśnienia i proszę, nie ma go kilka miesięcy i nikt nawet nie wie gdzie go szukać.

No niestety ale ten zamiar Serrze się nie udał. Może i dobrze się stało, bo przynajmniej porozmawiają chwilę i ustalą cokolwiek nim opuści pokład "Obrońcy Jedi"
Leri szybko domyśliła się o kogo mogło chodzić. Sama też się martwiła o Cho'dę, chociaż nie znała go za dobrze. Jednak w ciągu ostatnich kilku miesięcy co nieco się o nim dowiedziała, słuchając opowieści adeptów i Sazeda. Wyglądało na to, że to dobry jedi. Już sam fakt, że osoby które go znały darzyły go szacunkiem skłaniał ją do tego, by się o niego martwić.
- Gdzie chcesz zacząć poszukiwania?
Ostatni raz widzieli się z nim na Tatooine, a później przysłał im tylko krótką wiadomość z jakieś stacji kosmicznej. I od tamtej pory zapadła kompletna cisza. To był w sumie jedyny trop, może ktoś by go pamiętał?
- Porozmawiam z kapitan Sall, może udostępni jakiś stateczek na czas poszukiwań
Z tym mógłby być problem, bo większość maszyn była w ciągłym ruchu i ciężko było coś załatwić. Ale postara się.
- Bez obaw, zaopiekuję się nimi w twoim imieniu
Spędzała sporo czasu z nimi, więc nie gniewała się o to. W zasadzie wolała taką formę spędzania czasu niż branie udział w akcjach wojskowych.
- Nie będziesz potrzebować kogoś do pomocy? Nie wiemy, czy Cho'da nie wpadł w jakieś tarapaty.
Samotna wyprawa mogła być niebezpieczna, wiec warto wziąć ze sobą jakieś wsparcie. W tej chwili dysponowali kilkoma osobami władającymi mieczem świetlnym i Mocą. Ktoś mógłby ją wspomóc.

- Dobra myśl
Sama postąpiłaby tak samo. To był jakiś początek i może ktoś Cho'dę zapamiętał lub on sam zostawiłby ślad, po którym uda im się do niego dotrzeć.
- Wymagania proste, ale sprawa jest trudniejsza. Nie możesz się rzucać w oczy.
Niestety większość maszyn na "Obrońcy Jedi" to sprzęt republikański, który był bardzo rozpoznawalny w Galaktyce. Gdziekolwiek by się nie pojawiła tam wzbudziłaby sensację i zainteresowanie. To musiało być maszyna powszechna, zwyczajna, nie rzucająca się w oczy.
- Miałabym kogoś takiego, ale możesz nie być zachwycona
Leri miała już pewną osobę na myśli, choć sama nie była do końca jej pewna. Jednak prędzej czy później musieliby jej zaufać, a ta wyprawa z Serrą była najlepszym do tego punktem wyjścia.
- Devia mogłaby ci pomóc. Pracuję z nią od miesięcy nad samokontrolą i nieźle jej już idzie. Chciałabym byś miała na nią oko i może trochę jej pomogła, doradziła.
Pod pewnym względem były do siebie podobnie. Obie miały problemy z Ciemną Stroną, obie też ją porzuciły i starały się znaleźć własną drogę, choć szkoda że nie w obrębie Zakonu. Leri jednak do niczego nie zmuszała.