Usiadł niespiesznie na jednym z krzeseł. Rozmowa dotyczyła w tej chwili warunków przyłączenia się ewentualnego R2, zatem oni byli tam chwilowo tylko jako obserwatorzy. Quinlan milczał póki co zatem, wysłuchując po raz kolejny, jak droid opowiada o swoich ambicjach uzyskania praw dla maszyn i wsparcia w pokonaniu Imperium. Gdyby to jeszcze było takie łatwe. Należało zacząć od drobnych kroczków, powoli kąsać, szarpać, osłabiać by w końcu uderzyć. Podstęp i intrygi, a w razie problemów walka. Gdyby zaś wykorzystać może do pomocy droidy bojowe, to mieli by dodatkowe siły i możliwości.

Przemowa R2 zrobiła wrażenie na Teonie, ale chyba nie będące zgodne z intencją astromecha. Jak dla niej ta deklaracja była taka... śliska. To była przemowa nastawiona na wzbudzenie empatii i współczucia, którego omwatka nie czułą wobec droidów. To były rzeczy, użyteczne ale jednak rzeczy, produkowane masowo by wspierały gospodarkę galaktyczną. Prawa i wolność droidów? To było niewykonalne. Od tysięcy lat pojawiali się tacy szaleńcy, którzy deklarowali takie hasła, czasem dochodziło do wojen na mniejszą lub większą skalę i zawsze kończyło się to tak samo. To było niewykonalne, gdyż załamałaby się cała gospodarka, olbrzymie korporacje straciłyby miliony.
Poza tym niepokojące było to, że taki astromech zajął dawną fabrykę i ją rozbudowywał. Zwykle takie jednostki nie przejawiały większych ambicji, za to były niezwykle przywiązane do swych właścicieli.
Tymczasem Artanis nie zdradzał w ogóle jakichkolwiek emocji. Był nieco uśmiechnięty a wyraz jego twarzy bardziej pasował do uprzejmego dziadka a nie generała jedi.
- Wojna z Imperium, wyzwolenie "braci i sióstr", to wszystko pięknie brzmi, może trochę zbyt pięknie. Skąd takie ambicje u małego astromecha?
Jemu też to nie pasowało do ogólnego profilu droidów astromechanicznych. O takie plany można podejrzewać jakąś zbuntowaną jednostkę taktyczną Separatystów a nie poczciwego R2...
Potem Devia mogła dorzucić swoje trzy grosze. Ciekawe jak on odpowie?

Quinlan póki co siedział w ciszy, obserwując i nasłuchując. Nie miał nic do dodania, żadnych pytań... na razie. Bo nie wątpił, że takowe się wkrótce pojawią, wraz z wątpliwościami.

No właśnie... całkiem zgrabnie omijał zadawane mu pytania i odpowiadał w taki sposób, by wykreować siebie na zbawcę droidów w całej Galaktyce.
- Podsumujmy więc, walczysz o prawa wszystkich "świadomych" droidów, co w praktyce oznacza tylko ciebie, a pozostałe to twoje sługi i nie starasz się im pomóc w żaden sposób? Bo ja wiem, pomóc im usamodzielnić się, by mogły same zdecydować o swoim losie?
Odezwała się Teona, oskarżając R2 o hipokryzję, jednak czyniła to w delikatniejszy sposób. Nie mówiła jasno "działasz na swoją rzecz hipokryto!" ale taki mniej więcej był wydźwięk.
Generał był nieco bardziej stonowany w swej wypowiedzi, ale nie pozostawiał złudzeń.
- Niestety drogi R2, nasze cele są jasne i proste. Walczymy z tyranią Imperium i pragniemy przywrócić wolność i demokrację na zniewolonych przez nich planetach. Nie walczymy i raczej nie będziemy walczyć o prawa droidów. To można zmienić po upadku tego rządu, gdy sytuacja się ustabilizuje, na drodze odpowiednich ustaw

Padały różne pytania i różne odpowiedzi, a Quinlan podsumowywał sobie wszystko w głowie. Droid mimo chęci praktycznie nie miał siły przebicia ani możliwości aby ich wesprzeć, zaś jedynie stawiał warunki swojej pomocy. Podchodził ze złej strony co całej sprawy.
- "Uwolnienie" droidów musi poczekać, aż skończymy z Imperium. A pokonamy je, gdy będziemy mieli dość siły oraz sprzymierzeńców równie silnych i wiele mogących. Może zatem R2 od tego powinieneś zacząć. Chcesz wspólnej walki z tyranią, pomóc nam, zatem wykorzystaj swoje możliwości i zacznij działać. Po cichu zdobądź jakieś wieści, plany, umieść w paru miejscach swoje sługi jako szpiegów. Dostarczaj nam dodatkowych i cennych informacji, a to przyspieszy nasze oraz twoje plany. - odezwał się w końcu ze swoją sugestią.

Gdyby przyjmowanie sprzymierzeńców do współpracy było takie proste... Ras'jualla i Corrana przez ponad tydzień sprawdzali, by mieć pewność, że nie wywiną im czasem jakichś numerów w czasie zbrojnej akcji. Akurat się trafiło, że oni byli w miarę pewni, ale w ciągu tego roku wyłapali aż trzech podstawionych "sojuszników", których jedynym zadaniem było rozgryźć ich systemy obronne. Co prawda nie stanowili wielkiego zagrożenia dla Imperium, jeszcze, ale i tak byli na tyle irytujący, że byli nieustannie ścigani.
Tak więc zarówno pani kapitan jak i generał bardzo ostrożnie podchodzili do wszelkich ofert pomocy, zwłaszcza jeśli wychodziły one od tak niesprawdzonej hmm... osoby.
- Powiedz wiec R2 w jaki sposób chcesz nam pomóc?
Oni sami nie mogli mu zapewnić zbyt wielkiego wsparcia, w końcu ledwo wiązali koniec z końcem.

- Tak szybko chcesz nas opuścić? Bez żadnej propozycji współpracy ze swojej strony? Bo tak to właśnie wygląda, my musimy współpracować a ty się dostosujesz. Zmień ton R2, więcej pokory i działania ze swojej strony. Zacznij działać dla nas jako szpieg i informator skoro jeszcze nie masz zasobów. A potem się zobaczy jak to ująłeś co do sojuszu. - odezwał się ponownie Quinlan. Dla niego stało się jasne, że to oni mieli się dopasować i przyjąć droida do siebie, oraz spełnić jego warunki a on nie dawał od siebie praktycznie nic. Chciał się upewnić, że R2 zacznie działać jako szpieg, skoro sam o tym wcześniej wspomniał.

Generał uniósł dłoń dając znać wszystkim by skończyli dyskusje. Nie przeszkadzały mu te wtrącenia ze strony Quinlana i Devi, wręcz przeciwnie, dobrze że się angażują w sprawę. Jednak ta rozmowa kierowała się na zdecydowanie zbyt niejasne tory.
- Dziękuję wam za wasze wypowiedzi. Pozwól R2, że podsumuję... przybyłeś na nasz okręt utrzymując, że chcesz wesprzeć rebelię przeciwko Imperium. Gdy z nami się spotkałeś wyszło na jaw, że tak na prawdę walczysz o bardzo mglistą i niejasną sprawę, że się tak wyrażę. Posługujesz się wzniosłymi hasłami, lecz nie podajesz konkretów. Mało tego, unikasz wszelkich konkretnych pytań dotyczących twojej działalności i wręcz oczekujesz od nas pomocy, byś mógł się stać "cenniejszym sojusznikiem". Pozwól, że zapytam. Po co przerwałem ważną naradę by się z Tobą spotkać?
Jego głos nie był już taki spokojny i uprzejmy, stał się bardziej szorstki i chłodny, idealnie oddając jego nastrój w tej chwili.
- Teono, masz coś do dodania?
- Wydaje mi się, że wszystko zostało już powiedziane. Niestety to była strata czasu i obawiam się, że nasz mały koleżka nie posiada żadnych cennych informacji, które moglibyśmy wykorzystać. Jeśli na prawdę zależy ci na wsparciu naszej walki z Imperium, to "zastanów" się nad tym jak możesz to zrobić. A teraz żegnamy
R2 miał swoją szansę na zawarcie jakiegoś sojuszu, ale niestety nie wykorzystał jej. Po prostu nie miał niczego do zaoferowania, a Generał z panią kapitan nie dysponowali żadnymi zbędnymi funduszami, które mogliby zainwestować w ewentualnego i niezbyt pewnego sojusznika.
- Rohana odprowadzi cię na twój statek. Devio, Quinlanie... przygotujcie dla mnie raport. Odświeżcie się i spotkamy się za godzinę w sali taktycznej.