Kiedy obudziła się początkowo była zamroczona. Ale powoli dochodziła do siebie i to wcale się jej nie podobało. Kiedy oprzytomniała i rozejrzała się zrozumiała, że jest sama, w obcym miejscu. Wystraszyła się, a to zrobiło agresję. Rzuciła się na szkło, nie widząc go tak do końca, potem na ściany. Miotała się chwilę, aż znieruchomiała i rozpłaszczyła się przestraszona.
-Edoo... Akoo... Goo..
Nawołała licząc, że ktoś przyjdzie i ją stąd zabierze. Zobaczyła też pudełko, więc poczłapała do niego i zajrzała. Jajka. Dotknęła je językiem. Jej jajka, ale nie w gnieździe, z obcym zapachem. Skrzek jaki z siebie wydała nie był ani trochę przyjemny. Wyrażał ból i rozpacz.

*Savo, najmłodszy z braci nie interesował się za bardzo konwersacją z Edem, traktował go z dużym dystansem. Co innego jego wnętrze, które analizował. Miał na przenośnym terminalu wszystkie wykresy. Monitorował jego aktywność. To on pierwszy mógł powiedzieć, ze Ed jest spokojny.
Drugi stal przy samym Edzie i kiedy tylko mógł, to go dotykał, śmiał się głupkowato, próbował przesuwać, podnosić mu nogi, zaglądać do luf. Był wysoki, dobrze zbudowany, ale twarz miał jakby za młodą do postury, za szczera, a uśmiech zbyt chłopięcy. Recko taki już był. Trochę naturze się nie udał. Ale miał dobre serce. I był doskonałym testerem cierpliwości Eda*

*Ed postanowił z cała stanowczością nie odezwać się, nie poruszyć i nie dać poznać Urdze ze tu jest. W ostatecznej desperacji, która była powodowana bardzo dobijającymi emocjami popychał Recka łbem, tak by tamten uznał to za zabawę czy przejaw uczucia, a to było nic innego jak silne zdenerwowanie i próba rozładowania napięcia. nie mruczał, nie wydawał żadnych dźwięków. Milczał zapamiętale i ignorował to, co słyszał, a co go bardzo bolało*

*Tak, Ed był na korytarzu, całkowicie objęty paraliżującymi ogranicznikami, jak napisał wcześniej Ars, mimo możliwości ruchu – nie korzystał z tego, stał i wszystko cierpliwie znosił, tak samo te kable diagnozujące i robiące mu sto innych rzeczy o których zapewne zaraz Darven się dowie, jak i tego dużego co go oblepiał łapami, a wiadomo, ze Ed nie lubi dotykania.
Zauważył Darvena. Zauważył także to, ze ten go… demonstracyjnie nie zauważył, potraktował jak droida, co Ed odebrał jako – z resztą zasłużoną – karę i nawet nie drgnął. Zachował się jak droid. Jedyne, co zdradzało jego stan (bowiem spojrzenia oczywiście jak zawsze nie było widać) – była zmiana wykresów na monitorach do których go podłączono, bo nawet dioda statusu nie zmieniła częstotliwości migania.
Wykresy zaś pokazywały, ze Ed jest zdenerwowany, boi się, bo wahania były duże. Kiedy Darven pojawił się w zasięgu jego widzenia, podniosły się amplitudy drgań wykresu rejestrującego funkcje poznawcze oraz głębszych funkcji intelektualnych, czyli Ed zaczął myśleć i analizować sytuacje*

*W okolicy była cala trójka. Lison siedział na podłodze, tuż przy drzwiach do celu Urgi, i dzielił się orzeszkami ze swoją hieną. Skinął głową Darvenowi i kontynuował. Bywały i gesty z „ust do ust”. Recko promieniał w zachwytach, bawiąc się ciałem Eda, który był aż tak spokojny, ze nie wzbudzał w  naiwnym biedaku żadnych podejrzeń ze może coś zrobić, choć bracia już mu przypomnieli, ze to on załatwił Areka. Recko nie przyjął tego do wiadomości, i kiedy tylko Darven przyszedł i zagadał, on odezwał się entuzjastycznie*
Proszę pana a ja nauczyłem jego łapę dawać! *Promieniał opowiadając o tym. Jakby ot miał 10 lat i bawił się z oswojonym zwierzakiem.
Ten entuzjazm sprawił, ze najmłodszy z  „arsów” wyszedł zza Eda, czy tam skądś. Ten z kolei był budowy normalnej i chyba najbardziej podobny do ojca, gdyby nie roześmiana gęba i włosy stylizowane na „pierdolnął mnie prąd”*
Dzień dobry. Uuu, panie Darvenie, jest o czym opowiadać, naprawdę. Siada pan *wskazał krzesło przy ekranach na którym sam siedział wcześniej, on zas przesunął PDA i posadził pól tyłka na blacie*
Zwierzak trochę szaleje, on jest spokojny. Nie chce za bardzo ze mną rozmawiać, ale nie opiera się. Nie wydaje się mieć… jakby to… agresywnej natury *mówiąc to wziął w „cudzysłów” słowa kiwając dwoma palcami*

*Oczywiście w Edzie nadal nic się nie zmieniło. Żadnego warknięcia, żadnego ruchu. Dopiero kiedy Recko zaczął się chwalić, Cielsko Eda się przechyliło, tak, by stanąć na jednej nodze. „Podał łapę” nawet nie proszony, wiedział, ze to musi nastąpić. Musiała to być dla niego bardzo denerwująca i poniżająca zabawa, no ale znosil to ze swoim edowym dostojeństwem, bo co winny Recko ze jest taki jaki jest. I starał się na Urgę nie zwracać uwagi. Niestety, weszła w świat, gdzie nie instynkt i jej wyobrażenia grają główną rolę. Wiec stado nie odpowie*

*Kiedy noga Eda się podniosła, Recko pochylił się i złapał oburącz, obejmując ją tuż nad wielką stopą, śmiejąc się jak dzieciak. Wyraźnie coś było z nim nie tak. Nie trzeba było być ekspertem. Savo zdawał się nie widzieć nieprawidłowości związanych z zachowaniem brata. Zabawa z egzekutorem w podawanie łapy top przecież normalka dla 31tno letniego weequaya*
No wiec… tak, nie zaczyna się zdania od no wiec ale może pan nie zakabluje ojcu… wiec-  droid to, no cóż, kupa złomu, ale to jeszcze nie przesądza o niczym *wstał i podszedł do Eda z boku, nie gwałtownie, widać sam już zrozumiał jak to należy*
Ja znam jego historie. Wie pan, skład. Nie, nie mam zamiaru się na nim mścić, to by było jakby pan mnie zdzielił pałą a ja się bym wściekł na pałe, nie na pana.. no dobra… droid był ogólnie przez ostatnie lata źle traktowany. Musiał stać w niewielkim, wilgotnym pomieszczeniu. Malo się ruszał. Siłowniki nóg i tłoki o tutaj *wskazał na górna część nogi Eda, trochę poniżej łączenia się z  „biodrami”, ale nie dotknął* Są skorodowane, przeżarte, wszystko zbutwiale, rok i będzie klapa. Co jeszcze z poważnych… on jest właściwie ślepy, tam na drugim ekranie można zobaczyć co on widzi. jakby się przez lunetę patrzało. Wie pan, 70% droidów z problemami z sensoryką jest agresywnych, bo to im przeszkadza prawda,w  funkcjonowaniu, w realizacji wytycznych i się irytują. On generalnie nie lubi być zaskakiwany, jak zauważyłem, nie lubi by go dotykać, ale bardzo cierpliwy jest, albo po prostu tak się poswieca by się wybielić, nie wiem, ale głupi on nie jest. Do tego potem. No i prócz tego izolacja na kablach jest zbutwiała, bez przerwy ma przebicia, co skan wykazał, to tak jakby pana tak nagle ktoś w dupe… albo w inną część igłę wbił, no i on to odczuwa, to tez może działać na agresję. No i duzo takich pierdol typu szumy, zgrzytanie w kolanie, ogólnie – no chory droid jest