- ja bym nie lubiła tutaj mieszkać
No cóż, miejsce w zupełności nie pasowałoby dla ludzkiego dziecka jako mieszkanie. Fakt żyła na ulicy ale bodajże ulice są czyściejsze i bezpieczniejsze - tak jej się wydawało. Patrzyła uważnie na potwora i na to jak zjada marchewkę. Spojrzała do torby mało jedzenia zostało, ale było jeszcze makaron, liść kapusty i kalafior. Wyjęła kalafior i podała Seco, a liść sałaty myszokrólikowi. Słysząc że stwór czyści spojrzała na niego jakoś dziwnie, jakby zaskoczona
- jak to?

Darven poszedł za nimi, zaraz obok Arseksyra. Nic nie mówił, ale bez wątpienia był zaniepokojony.
- Mówcie o co chodzi - rzekł do tych z przodu, starając się iść dostatecznie szybko, choć nadal był obolały.

Obejrzał tę obrzydliwą maź, wykrzywiając się z odrazą. Spojrzał na Arseksyra.
- Bardzo by cię zdziwiło, gdybym pomyślał, że właśnie znaleźliśmy jednego z tych... obcych? Nie wygląda zbyt apetycznie. Może nie mogą żyć w nieskończoność w takim miejscu. A może to efekt ich... Nie wiem... Współżycia, wydalania, czegokolwiek. - Podrapał się po brodzie, spoglądając na malowniczo wymalowaną flegmę.

Potarł w zamyśleniu brodę.
- Przyznam, że nieszczególnie dobrze to rokuje. Trzeba będzie tego szukać. - Przeszedł parę kroków, wciąż przyglądając się tej dziwnej mazi, zdobiącej ścianę.
- Poza tym, będzie trzeba załogę zebrać w hangarze i policzyć, poszukać ewentualnych "niepasujących". Tamci dwaj przecież zniknęli, a że są zmiennokształtni... No i nagrania, niech ludzie sprawdzają nagrania, szczególnie z takich opuszczonych miejsc.

Darven przyłożył dłoń do czoła, wciąż spoglądając na maź z wyrazem obrzydzenia na twarzy.
- To chyba wszystko, co możemy teraz zrobić - podnieść poziom zabezpieczeń do jak najwyższego poziomu. Może nie będzie to zbyt komfortowe, ale w tej sytuacji niezbędne.
Odsunął się nieco od tego dziwnego kokonu.
- Tymczasem to będzie trzeba zabezpieczyć i pobrać próbki. Mogą się kiedyś przydać.

Darven zwlekał jeszcze chwilę, patrząc bez celu w wyżartą kwasem dziurę, po czym odwrócił się na pięcie i zaczął wolno zdążać w stronę mostka, wciąż boleśnie odczuwając efekty niedawnej przygody.
- Arseksyr... - rzekł, przyśpieszając nieco, by dogonić pierwszego oficera. - Chciałbym, żebyś skontaktował się z przymierzem i zapytał, czy jest możliwość bezpośredniego spotkania z Admirałem. Mam na myśli rozmowę w cztery oczy, na dowolnym gruncie.