Nie przejmuj się, sir *odparł na to droid, nie zmieniając położenia łebka. Antena nachyliła się nieco w prawo.*  wszystko zgodnie z programem, sir. Dżony kocha dyplomacje, sir. *zerwał tak gwałtownie potężne działa, ze Nash mógł poczuć podmuch. Postawa bojowa była w jego przypadku upiornie imponująca.* Dżony chce iść do kibla bo to jest Dzonego prywatny cel nadrzędny sir. Poziom motywacji wysoki. Wysoki ze Dżony japiehrrdole, sir. Postanowienie priorytetowe. Chodź sir z Dżonym!

*Naturalnie grzecznie czekał, świecąc światełkami fotoreceptorów za Nashem, a  kiedy ten wylazł, Dzony…. Z trzaskiem przeszedł  tryb kołowy i rzucił się dosłownie w wir pogoni niewiadomo czego. Byle szybciej do miejsca!*

Nash przebywał aktualnie w swojej kwaterze. Cóż widać ostatnie porządki nastroiły go do tego by i u siebie posprzątać. W trakcie tejże żmudnej czynności rozmyślał o tym co było tematem rozmowy z Hakonem. Cały czas myślał o tym czy Jedi rzeczywiście odzyska wzrok, o tym czy odzyska pełną sprawność. Zastanawiał się również nad sojuszem między Jedi i Cohrelem. Nad tym, że nic nie trwa wiecznie i gdyby zabrakło Generała, Moc jedna raczy wiedzieć co by się stało. Zawsze istnieje ryzyko, że do władzy dojdzie persona czyhająca na przejęcie nad taką machiną. Kiedy już ogarnął kwaterę usiadł na łóżku krzyżując nogi i zaczął medytować. Przed nim unosiła się rękojeść miecza świetlnego.

Nash spokojnie otworzył oczy po czym rękojeść swobodnie, płynnie opadła na jego dłoń. Nash usiadł na kancie łóżka i przypiął swój miecz do pasa.
-Dżony już może! -krzyknął ze słyszalnym śmiechem w tonie. -Od samego wejścia ten droid jest niemożliwy -pomyślał. Wykonał gest dłonią i właz do kwatery otworzył się. -Witaj Dżony. -powiedział.

Nash uśmiechnął się czule w stronę Dżonego. Chyba zaczynał się do tego droideki przywiązywać. Wygląd droida bojowego i charakter Dżonego były tak kontrastowe, że przy tym co robi, jak się zachowuje zdawał się być paradoksalnie jeszcze bardziej sympatyczny. Nash często odnosił wrażenie jakoby w Dżonego wepchnięty został duch małego dziecka.
-Oj, biedny Dżony. Co Ty tam masz? -zapytał. Kiedy Dżony wyjaśnił co to jest i co się z tym stało Nash ponownie zwrócił się do droideki. -Spokojnie mały, coś na to zaradzimy. -powiedział, wstał z łóżka, podszedł do Dżonego i poklepał go delikatnie po głowie. -Pokaż... -powiedział wyciągając otwartą dłoń.

Ostatnio edytowany przez Nash (2010-11-28 18:53:43)

-Wynegocjowałeś powiadasz? -zapytał uśmiechając się na to w jaki sposób Dżony opowiada co robił, a robił to w bardzo sympatyczny sposób nadając zwykłym czynnością większe znaczenie. Nashowi negocjacje kojarzyły się z polityką, wojskiem, szkoleniami, a tutaj proszę, chęć dostania trampka. Niesamowity droid z tego Dżonego. -Od kogo go wynegocjowałeś Dżonulku? -powiedział odwracając twarz w stronę Dżonego i uśmiechając się. Nash zaczął obracać trampek w celu hmm... analizy w jaki sposób najlepiej go naprawić.

-Hmm... -Nash wydał z siebie dźwięk zastanowienia. -Nie wydaję mi się by to zadziałało Dżony. -dodał. -Tutaj będzie trzeba nieco innej metody. Mamy tutaj dwa wyjścia... -dodał przerywając na chwilę chcąc wzbudzić większą ciekawość Dżonego. Postanowił poczekać na to co może zaproponować ten droid, a że Dżony miał głowę pełną niesamowitych jak ten ze spawaniem trampka mogło być zabawnie. Cóż przynajmniej chciał pozwolić Dżonemu współpracować. W końcu to jego trampek.