No tak. Szpital. Prywatny, ale szpital. Później trzeba będzie zapłacić za ich usługi, ale ważne by życie uratowali obojgu. Zin leżał. Na razie wpół przytomny. W karetce podali mu bardzo dużo środka przeciwbólowego, toteż nie wiedział nawet gdzie w ogóle jest. Minęło kilkanaście minut, zanim dopiero zaczął reagować. Poruszył najpierw palcami u lewej dłoni, później tym co zostało po jego prawej ręce. Zabolało go to dość mocno. Miał wrażenie, że to wszystko to tylko zły sen i że zaraz się obudzi. Rzeczywistość była jednak nieco bardziej okrutna. Otworzył oczy. Przynajmniej to jedno. Sprawne. Okazało się, że to nie był sen. Nadal go bolało miejsce, w którym wydłubał sobie własnoręcznie oko na prośbę tego całego szefa. Na izbie przyjęć leżeli obok siebie. Spojrzał na Selene.
-Jak się czujesz?-Spytał ją. Ton miał nietęgi. Jakby znowu miał stracić kontakt z rzeczywistością. Lekarze już ich podpięli do tego do czego mieli ich podpiąć. Póki co musieli czekać. Aż ich opatrzą. Rozmowa chyba dobrze zabije ten czas.

Była to wina Zina. Tylko i wyłącznie jego. Mógł nie kontaktować się z Zandim, ale chęć szybkiego zdobycia gotówki była bardzo silna. Niestety. Spotkało ich to co spotkało i nie można było tego odwrócić. To będzie nauczka. Tylko i wyłącznie dla Zina, że jeśli chce się żyć w zgodzie ze wszystkimi, trzeba unikać kontaktów mafijnych i typów spod ciemnej gwiazdy.
-To moja wina. Przepraszam-Rzucił cicho i znowu zaczął poruszać to dłonią, to resztką swojej ręki. Chciał być jak najszybciej opatrzony i wypuszczony z tego miejsca. Nie wiedział jednak jak wiele dni tu posiedzą. Może to będzie jeden dzień. Może dwa. A może tylko godzina. Nikt tego nie wiedział. Zin musiał się poważnie zastanowić nad swoim życiem, coby wyciągnąć odpowiednie wnioski i poprawić się.

-Mogłem nie zgrywać bohatera.-Mruknął pod nosem. No tak. Zin próbował uratować Selene i El, próbując przestraszyć "Szefa" blasterem i celownikiem na butli z tlenem. Niestety. Nie udało się to i teraz skończyli jak skończyli. Zin pokiwał głową.-Niech przyjdzie tu jakiś lekarz. Muszą Cię opatrzyć.-Powiedział znowu. Głośniej. Pociągnął nosem i spojrzał na sufit. Tak. Teraz widział wszystko wyraźnie. Przymknął oko i zobaczył. Temenę i Varienka, kiwających głowami z dezaprobatą dla zachowania Zina.-Wiem, wiem.-Powiedział do siebie. Majaczył pewnie. Wyobraził sobie kogoś i teraz do tego kogoś mówi. Oby pojawił się tu lekarz, bo jakoś stan Sel nie podobał się Zinowi. Nawet jego inżynierskie, wprawione oko mówiło, że coś jest nie tak. Rany Zina było widać jak na dłoni. Odstrzelona prawa ręka i wydłubane lewe oko. Chyba ślepiec by tylko tego nie zauważył.

*I nagle zza ściany, z dyżurki, recepcji czy skąd tam dało się słyszeć rozmowę. Nie – wrzask*
co?! CO KUHRRWA? Na izbie przyjęć, NO CZY WAS POJEBALO DO RESZTY!? Ludzie podziuhrrawieni, kuhrrwa. I CO TY MI DUHRRNA BABO ODPIEHRRDALASZ! NA SALE! Wytrzymają? Wytrzymają?! Ale jak cie jebne to ty nie wytrzymasz!!!
*Trzask – przelazł dalej. Kto? Seco, oczywiście, szło poznać po „hrrr”. Po chwili w drzwiach do pomieszczenia gdzie prowizorycznie połatane Kobdary czekały na fachową pomoc, pojawił się nie kto inny jak Seco z bukietem kwiatow, którego chyba użył do bicia pielęgniarki. Kiedy wszedł, stanął jak wryty. Ramiona mu opadły. Miał na sobie koszulkę z nadrukiem środkowego palca na piersi, i brązowe spodnie z  tak zwanego sztruksu.
Mijaly chwile. Chyba z minuta zanim się odezwał*
powiedziała, ze już wysyła kogoś do przygotowania sali, zahrraz się wami zajmą jak należy
*Jakos taka agresja z niego uszła. Żal mu ich było. Tak marnie wyglądali*

To mantryczne "będzie dobrze" działało zazwyczaj jak płachta na byka, jak chodzi o siwą. teraz tylko uśmiechnęła się blado.
- Kozą nie jestem. Pielęgniarka chyba też nie.
Miała na myśli chebzie... znaczy kwiatki, które Seco trzymał. No tak, nie ma to jak optymizm. Skrzywiła się znów wbijając spojrzenie w sufit. Przynajmniej ręce wbiła w poszwę materaca.
- najwyraźniej będziemy ci winni trochę kasy, Seco... Zina składajcie najpierw. ja moge poczekać.
Patrzcie ja, samarytanka z bożej łaski i straszliwa matka Teresa. metaforycznie, ale jednak. najwyraźniej majaczyła. Z bólu tak niektórzy mają.

Jakoś zapach kwiatów go nie interesował. Interesował go stan Sel. W końcu ona ucierpiała bardziej od niego. Jej ran przynajmniej nie będzie widać, a Zin do końca życia będzie miał piętno.
-Bandaż mi wystarczy. Na cybernetyki to trzeba najpierw zarobić, kochanie. Do Zandiego już nigdy nie pojadę, przez tego skurwiela same kłopoty mam. Tang mi mówił, ale wiesz...ja kurwa zawsze wiem lepiej i zawsze najgorzej na tym wychodzę.-Powiedział do niego i spojrzał na Sel. Niech się pośpieszą, coby ją stąd zabrali. Zin nie chciał patrzeć jak ona cierpi. Gdy usłyszał o rysunku, zerknął na gada i dodał.-Pokaż co tam Dżonula naskrobał.-Powiedział do niego.-W sumie. Mniejsza. Mam wobec Ciebie dług, stary. Kasę mogę Ci oddać dopiero jak Sel wyjdzie. Ona zna hasła do konta.-Od razu wyrzucił z siebie. W sumie to nie chodziło tylko o pieniądze. Zin chciał mu jakoś się odwdzięczyć. W sumie. Gdyby nie on, to pewnie umarliby na środku ulicy, a tak. Żyją i będą żyć.-I trzeba gdzieś uciec. Tylko gdzie jak Mandalore poszło w cholerę, a na Coruscant mnie szukają?-Spytał jakby sam siebie i tą jedyną ręką położył sobie pod głową. Tą drugą niepełną, poruszył nieznacznie. Syknął z bólu i koniec.

*No tak, Zin będzie miał piętno. Jeśli włączyć w to brak jaj – to już dwa piętna. Biedny Zin. Jak dobrze ze Seco w myślach nie czyta bo by skomentował tak, ze hej. *
Nie wiem kuhrrwa gdzie, jak wyjdziecie to o tym pogadamy tak nohrrmalnie a nie tu gdzie każda pizda ucho do drzwi przylepia. Eh, ale mnie to wkuhrrwia, jak ja bym wziął i w  te głupie dupy nakopał…
*ale nie pozwolił już sobie na wiązankę przekleństw, tylko zaczął szukać rysunku po kieszeniach spodni*
Rhysował to w nocy, jakiś taki niespokojny był, a  potem wciskał mi to i nie był w stanie wytłumaczyć. Nie wiem, co to jest, ale pewnie kuhrrwa wy zdhrrowi i szczęśliwi. Nie mam pojęcia jak myśli Dżony ale na pewno inaczej niż my.
*Wyjął w koncu złożony na cztery świstek, i rozprostowując go spojrzał kuso na Sel*
Naphrrawde… nigdy bym nie pomyślał. Ale nie obiecuje ze wezmę se do sehrrca. Czasem zapominam jak czegoś nie widać. Tang ma sztuczną nogę, i ja o tym zapominam.
*Odnośnie sztucznych kończyn to należy przypomnieć ze Seco miał protezę ręki po dziadku, która miala daleko do normalnej sprawności reki. Była pomocą dla lewej, teraz wiodącej, a wiodącej zanim Seco ją dostał, żył bez ręki około 3 lat na Kalee w wiosce gdzie nie ma nawet elektryczności. Dobrze ze piętna nie ma.*
Ja nie mam nic przeciwbólowego…
*trzymając rysunek pokazał go najpierw Sel a potem Zinowi. Na rysunku były… gryzmoły, jakby rysował dzieciak i to taki dość maly*