*No może jej się to nie udać, bo miał większe doświadczenie w pracy w terenie i zwyczajnie nie chciał, by go ktoś znalazł czy też śledził, więc pewnie niczego się nie dowie i tak ma pozostać. A co on robił to już tajemnica i niech tak pozostanie. A co do Dorrena to leżał na podłodze, broń na jego łóżku i całkowita bezwładność, co mogła poczuć szturchając go. Nic, zero reakcji, tak jak człowiek zemdlony po prostu*

*No to zapowiadałby się ciekawy pojedynek i zabawa w uciekiniera i ścigającego, ale póki co nic nie wiedziała i niech tak pozostanie, bądź co bądź swoje dupsko cenił i to bardzo. A gdy Leila wyszła to nie ruszył się z miejsca więc chyba na prawdę zemdlony. Dopóki nie ocuciła go zimną wodą z wiadra, co go rozbudził. Sapał, parskał i wypluwał wodę. Prysznica to on nie zamawiał. Spojrzał w górę i uśmiechnął się do niej* Słodka jesteś... ale liczyłem na usta-usta *Powoli siadł na swoim łóżku i spojrzał na nią uważnie* No opuścić cie nie opuszczę, chyba, ze zamarzysz sobie moje dupsko na grillu, wtedy będę ratować się, nawet skacząc do klatki z rancornem. Z dwojga złego wolę jego... *Odparł złośliwie, ale w końcu wstał i uśmeichnął się do niej czule, kładąc dłoń na jej policzek* Przecież wiesz, że cię nie zostawię...

*No i za to ją kochał, za tą jej pewność siebie i zdecydowanie. No a teraz dodatkowo w grę wchodziło jeszcze ich dziecko, co po początkowym szoku zaakceptował i się ucieszył. Co prawda traktował Nell jak własną córkę, ale zamarzył mu się syn, wiec teraz miał szansę! Ale znając jego szczęście, będzie to kolejna córka.* Nigdy nie będziesz bezużyteczna, nie dla mnie. Twojej główki przecież nic nie wyłączy... ale jak będziesz brzuchata, to ani mi się warz ruszać w niebezpieczne okolice! *No już się zaczęło. Ale zaraz ją objął i przytulił do siebie, a co! Jego kochana Leila*

Zawsze to jakieś wyjście, spotkasz się z rodziną... *Powiedział do niej z uśmiechem i pocieszająco, bo fakt, przez ostatnie trzy miesiące ciąży to nigdzie za bardzo się nie ruszy, na pewno nie na Nar Shaddaa... tu nie jest bezpiecznie. A sam jej nie upilnuje, bo jest zbyt uparta i akurat lubiła robić mu na złość i jak jej czegoś z troski zakazywał... to robiła to. Wredna, uparta, ale w gruncie rzeczy kochana "baba"* No a ja w tym czasie zaopiekuję się stateczkiem, pozarabiam trochę, porozbijam się po kantynach i zrobię tyle bachorów, że za becikowe zarobimy fortunę *Zaśmiał się głośno i z łobuzerskim uśmiechem spojrzał jej w oczy a potem lekko pocałował*

Och, źle się wyraziłem... chodzi o twoich dawnych przyjaciół *Powiedział cicho z uśmiechem, bo rodzina to coś więcej niż tylko tata, mama i w ogóle. Osoby na które liczyć można w czasie kłopotów. Kogoś bliskiego musi mieć, choćby to było niewielkie grono* Zobaczysz, będzie dobrze. A póki co to nie wiem... albo posiedzimy w ciszy, jeśli to niepomyślna wiadomość albo... uczcimy? *Zaproponował cicho, bo sam się cieszył już z tej wiadomości, że będzie ojcem. Bo jak tu się nie cieszyć? Co z tego, że to trochę sprawy komplikuje, nic w życiu nie jest proste, łatwe i przyjemne*

*No to strzelił kompletną gafę, pięknie. Powinien czasami dwa... nie, trzy razy pomyśleć zanim coś powie, bo przez przypadek mógł kogoś zranić, tak jak teraz Leilę. Przecież dobrze wiedział, że obwinia się o ich śmierć, to jak mógł tak powiedzieć? Kretyn... i teraz pewnie siedziała sama w kokpicie, zamknięta na wszystkie zamki i pogrążała się w zadumie, więc trzeba kombinować jak ja z tego potem wyciągnąć. No to najpierw się przebrał (nie będzie przecież w przemoczonych ubraniach paradować po statku) a potem zabrał się do krzątaniny. Musi jej jakoś poprawić humor i tyle, tak sobie postanowił*

Cii... mamusia pracuje, wiesz? Wiec pomożesz mi zrobić kolację dla niej? *Zaproponował wesoło małej, idąc do kuchni, gdzie miał nadzieję zrobić coś pysznego, o ile wcześniej nie spali kuchni i frachtowca. Będzie musiał się podszkolić trochę w tej trudnej i zawiłej sztuce gotowania a książka kucharska to już w ogóle potwór nie z tej ziemi. Ba! Wręcz nie z tej Galaktyki... Co za imbecyl ją pisał?* Jak mama skończy pracować, to głodna będzie na pewno i zrobimy jej niespodziankę, dobrze?

A to jest rano? *Podrapał się po łbie, bo nie zaglądał jaka jest pora dnia na dworze a zegarek mu się popsuł ostatnio, jak był na swojej eskapadzie. Ale o tym lepiej nie wspominać, bo troszkę tam zabalował i jakoś się wkradł na frachtowiec, kiedy to Leila i Nell były na wspólnym wypadzie na lody. Miał całkiem udany system* Czemu jest morko? Bo mamusia polała mnie wodą, o... bo chrapałem za głośno. Pamiętaj mała, nigdy nie chrap za głośno! *Przestrzegł ją, wyciągając poszczególne produkty i rozszyfrowując księgę kucharską. To musiał pisać jakiś hutt albo ktoś, kto nie ma za grosz wyobraźni przestrzennej.* W kokpicie kochana. A teraz chodź, pomożesz mi z garnkami, dobrze? *Uśmiechnął się do niej i zabrali sie do gotowania*