*Taksówka po dłuższym locie dotarła w końcu do Portu Kosmicznego, gdzie w jednym z wynajętych hangarów zostawili statek. W sumie dzięki całkiem dobrej umowie z obsługą portu mogą tutaj dokować prawie za darmo, co jest niezwykle dla nich korzystne. Jedynie od czasu do czasu Dorren umawia się z nimi na partyjkę Sabaka, bo nie mają z kim grać.
Po zatrzymaniu się pojazdu, wyskoczył pierwszy na płytę i pomógł wyjść Leili i Nell, a gdy już się wygramoliły to udali się do swojego hangaru, który stał tak bardziej na uboczu. Widok ich frachtowca uspokoił Dorrena, bo będą mogli odpocząć, coś zjeść a potem zająć się normalnymi sprawami, czyli przemytem. Ale najpierw małą trzeba położyć spać, bo wiele już przeżyła dzisiaj. Przy pomocy zdalnego pilota przesłał kod autoryzacyjny i klapa opadła, wpuszczając ich do środka. Łagodne światło, które zapaliło się wewnątrz przywitało ich w tym latającym domu* No nareszcie...

*Uśmiechnął się do nich i je pogonił jeszcze do prowizorycznej łazienki, po czym sam ruszył do kokpitu, by spocząć na swoim fotelu i chwilę odpocząć. Dzień był wbrew pozorom ciężki, najpierw w kantynie musiał uważać a potem na Czarnym Rynku... i jeszcze ta cała sprawa z twi'lekami. Nie dobrze... zerknął na kamery bezpieczeństwa, czy nie działo się nic godnego uwagi podczas ich nieobecności i oczywiście zamknął główny właz do frachtowca, by mieli spokój na kilka godzin. Gdy mała Nell pójdzie spać to sobie porozmawia z jej mamusią o interesach... ciekawiło go, jakież to zlecenie ona dostała, za ile i po prostu gdzie mieli lecieć?*

*Bez ociągania się udał się za nią do ładowni, zapewne by zobaczyć ich nowy towar, ale gdy zobaczył skrzynki i usłyszał szemranie to zmarszczył czoło i spojrzał niepewnie na Leilę. Jej wytłumaczenie też jakoś mętne było* Gizki? Kto by chciał przemycać gizki? *To mu jakoś nie pasowało, bo te małe szkodniki można było całkiem legalnie nabyć i przewieźć za drobną opłatą. Chyba, że...* Ale to nie są zmutowane gizki powstałe z połączenia z rancornem, co? W sumie, nie ważne, dostarczymy i znikamy... trzy tysiące się przydadzą... *Pierwsza zasada dobrego przemytnika, nigdy nie pytaj o ładunek. Lepiej żyć z błogą nieświadomością tego, co się tak na prawdę szmugluje. Spojrzał spokojnie na Mirialankę i westchnął* No dobra, to lecimy czy sobie najpierw odpoczniemy i zjemy kolację? Ale ty gotujesz... *Uśmiechnął się szeroko i lekko szturchnął ją w bok łokciem. Nie miał zamiaru dać się wmanewrować w gotowanie*

Kiedyś cię nauczę gotować, bym ja nie musiał tego robić! *Ostrzegł ją groźnie, ale i tak pewnie nic z tego nie wyjdzie. Sam też wirtuozem kuchennym nie był, umiał tyle zrobić, by się nie zatruć i by w dodatku było w miarę smaczne. Zamknął drzwi ładowni i udał się do pomieszczenia szumnie zwanego kuchnią, gdzie mieli mała lodówkę i kuchenkę zamiast tradycyjnego na statkach dozownika do żywności, chociaż on gdzie tam ukryty był. Bo ileż można ciągnąć na takich papkach żywieniowych? W końcu się to brzydnie, a tak porządny posiłek raz na jakiś czas to miła odmiana. Tylko czemu zawsze on musi gotować? Chyba nie był zbytnio asertywny w stosunku do Leili. No ale zajął się swoimi sprawami a ona swoimi. Po kilkunastu minutach z pomieszczenia rozchodził się smakowity zapach jedzenia*

*Po kilkugodzinnym ocie w końcu wyszli z nadprzestrzeni, wrócili z Tatooine bo cóż, Dorren miał coś tutaj do załatwienia. W końcu zaczęła sobie lądować, a w kokpicie była sama bo Dorren spał z mała, aona nie była w stanie go obudzić. Cały czas myślała o tamtych wydarzeniach, ale w końcu jakoś przestała myśleć na czas lądowania na poprzednim lądowisku - to znaczy na tym samym co przedtem. Wylądowali,wykonała najpotrzebniejsze rzeczy i napisała kartkę że wybrała się do kantyny. Pistoletblasterowy schowała pod ubraniem*

*No ona sobie zwiedzała a on? Albo pilnował małą albo nieco pracował na dolnych poziomach, ale ona o tym nie miała wiedzieć i nie będzie, wolał to trzymać w tajemnicy. Wiązało się to trochę ze starymi dziejami i kontaktami z osobami o raczej wątpliwej reputacji, dlatego spotykał się z nimi gdy tylko Leila nie mogła go pilnować. Co to za świat, by wymykać się ze statku w obawie przed reakcją kobiety? Ehh... Ale teraz sobie smacznie spał, dopóki...* Kurwa! *Wrzasnął słysząc strzał z blastera, przewalił się na drugą stronę łóżka ze swoja bronią i po chwili pokazała się jego głowa, rozczochrana do granic możliwości oraz pistolet blasterowy. Szukał wroga, ale znalazł kogoś gorszego... wkurzoną mirialankę. No to miał przechlapane* Ekhm... o co chodzi kochanie? *Wyszczerzył zęby zgrywając idiotę nie wiedzącego o co chodzi. Podejrzewał, że odkryła te jego eskapady*

*Wymykać się wymykał, ale zawsze dbał, by mała miała opiekę, kretynem nie był.ale na swoje eskapady Leili zabierać nie chciał i tyle. A Nell tym bardziej, wiec lepiej, by obie o niczym nie wiedziały i jeśli jakieś podejrzenia padną, to się będzie do upadłego wypierał. Ale teraz miał inne zmartwienia. Gdy mu coś rzuciła to odłożył blaster i sięgnął po to coś. Nie wiedział za bardzo co to jest, dopóki w łapy tego nie dostał. No i wtedy zrozumiał i krew mu odeszła z twarzy. O KUR-WA... już nie żyje, to pewne. Trza by spie... nie, nie będzie spieprzać, będzie odpowiedzialny za to co zrobił* Ekhm... znaczy ten tego no... że będę ojcem? *I ta świadomość uderzyła w niego z prędkością galopującego rancorna i powaliło go to. No i chyba zemdlał bo zwalił sie na ziemie bez czucia*