Gaj był bardzo spokojnym miejscem, teraz już wiedział dlaczego został nazwany medytacyjnym. Atmosfera w nim panująca na pewno korzystnie wpływała na Jedi podczas medytacji. Powinna również wpłynąć dobrze na Eda, może poza roślinkami ale je kolos był w stanie znieść.
- Wiąże się z tym pomieszczeniem jakaś historia? - zapytał z ciekawości. Lubił kiedy ktoś opowiadał jakaś rzecz a Ed wtrącał wtedy swoje trzy grosze i to nierzadko zabawne i zawsze była to okazja by odciągnąć jego myśli od stresu, który przed chwilą przeszedł. W każdym razie kryzys zażegnany.

*W korytarzyku był już zupełnie co innego. Ba – naturalne środowisko, Ed całe życie (które pamiętał) spędzał w ciasnych korytarzach, często ciemnych, bez jakiegokolwiek oświetlenia. Bardzo szybko się rozluźnił, choć pomieszczenie to – jeśli w ogóle można to nazwać pomieszczeniem – było nudne, jak to korytarz. To na Eda dobrze działało. Po kilku chwilach dźwięki jakie wydawał przy chodzeniu uładziły się. Było czuć w Mocy jak krzysta z tego co dawał mu Mikal przez swoją aurę spokoju. Powracający kontakt z rzeczywistością. Nie pamiętał już, ze chciał ich ratować przed zawalającym się syfitem. przypomni sobie dopiero potem. Zaczał mruczeć, napierać łbem na Tane’go. Nie był mocowladny ale jakoś podświadomie czul, ze są napięci*
Coś się stało, tak? *odezwał się w  końcu. Głos miał spokojny, ale cichy*
Szczerze mówiąc nie wiem za co, ale przepraszam. ja tak czasem mam…to jest ten mały problem ze zwiedzaniem…

- W Głónej Sali nic ciekawego się nie działo. A Gaj Medytacyjny stworzyła na własny użytek Satele Shan, przenosząc w to miejsce pozostałości po najstarszych budowlach związanych z Jedi. Z Gaju korzystać mogli jedynie Wielcy Mistrzowie, jednak mistrz Yoda pozwolił pozostałym mistrzom z niego korzystać
Mikal mówił spokojnym tonem, potrafiłcałkiem dobrze opanować swoje emocje, nie zdradzając się w ogóle, że jest wzburzony. Byłjednak nieco wystraszony tą sytuacją starał się to jakoś załagodzić, uspokoić Eda. Gotowy był nawet złamać zakaz Yody i wyprowadzić Eda ze Świątyni właśnie do Gaju, ale po chwili okazało się, że to chyba będzie niepotrzebne. Młody Jedi zatrzymał się na kilka metrów przed drzwiami i odwrócił się twarzą do nich z wyraźną ulgą.
- Uff... dobrze, że już wszystko dobrze. Napędziłeś nam, a przynajmniej mi nieco strachu, ale nic nie szkodzi. To chyba moja wina
Mikal uśmiechnął się dając Edowi do zrozumienia że się nie gniewa. A aurę spokoju nadal roztaczał wokół siebie.

- Mogą tam wchodzić tylko mistrzowie Jedi? W takim razie dobrze, że nie złamałeś tego zakazu. - powiedział. Nie martwił się tutaj o to czy sam poniósłby jakieś konsekwencje, bardziej o Mikala. - Jeszcze byśmy Cię wpakowali w tarapaty. Ale jak widzisz Edzik mówi, że jest dobrze to jest dobrze. - powiedział znów głaszcząc Eda.

Ja bym chciał isc, tylko zawsze jak do niego ide to wydarza się jakaś tragedia, raz nawet facet się powiesił w sali szpitalnej, zastanawiam się czy warto ryzykować… *Może to głupio brzmiało, i raczej pasowało do jakiejś zabobonnej babci, no ale Ed to Ed. Na szczęście było to stworzenie inteligentne i kiedy Ed był w  Edzie to można było mu wytłumaczyć. Teraz był z  nimi tutaj* …a innym razem Urga Mekhnesha połamała… a  jeszcze wcześniej ja narozrabiałem

- Słyszałem tą historię z połamaniem. Warto go odwiedzić i zobaczyć co u niego, ale jeśli nie czujesz się na siłach to nie będę namawiać. Potem może też będzie czas
Powiedział to wszystko spokojnym tonem. Zaakceptuje każdą decyzję Eda, w końcu to nie jego wycieczka i głupio by było gdyby kazał mu wziąć się w garść i przecierpieć wszystko. Jeśli Ed nie będzie czuł się komfortowo to wrócą.
- Poczekać możemy, nikt tędy nie chodzi

- Absolutnie... Nic nie zawaliłeś, czasami do zwiedzania się trzeba przygotować no i zaufać przewodnikowi. - powiedział głaszcząc Eda po opancerzeniu. - Może następnym razem, a teraz skoro chcesz odwiedzić znajomego i czujesz się na siłach, to chyba możemy kontynuować. - dodał i spojrzał na Mikala.
- Prowadź w takim razie Mikalu. - poprosił.