Dobrze *Mruknął całkiem żywo, dając do zrozumienia tym mruknięciem ze całkiem żwawa z niego bestia. Teraz jak już będzie wiedział, ze w razie czego oni sa z  nim, chociaż trochę na nim skupieni a nie tylko na dżedajeniu się miedzy sobą, to nie poczuje się nieswojo, przecież będzie wśród „opiekunów”. Ale tempo zachował. Kiedy wyjdą na wielką Sale, nie będzie żadnych nerwowych czy nieprawidłowych reakcji. Już sufit się nie wali, teraz mozna mu było w skrócie powiedzieć, gdzie co jest, co tu warto zobaczyć, bo teraz słuchał*

Mikal doprowadził ich ponownie do Głównej Sali, która w ogóle się nie zmieniła, chociaż Ed pewnie nie bardzo pamiętał co tutaj się mieściło.
Musieli przejść obok platformy ulokowanej po środku sali, nad nią lewitował ogromny dwunastościan foremny, którego ścianki pokryte były szeregiem liter w dziwnym, nieznanym im języku. W niektórych miejscach ścianek znajdowały się świecące elementy, przypominające diody.
- To rzeźba przedstawiająca holocron, znaleźliśmy ją niedawno w starym magazynie. Mistrz Kahr twierdził, że to było jej miejsce, więc zawieszono ją ponownie, ale nikt nie wie dokładnie co to jest. Mistrz Kahr zaś milczy na ten temat
Mikal odwrócił się do nich by sprawdzić czy wszystko gra. Przeszli obok podestu i skierowali się tym razem w prawo, bo wychodzili z przeciwnej strony. Weszli w korytarz bardzo podobny do tego pierwszego, tutaj też były nisze z popiersiami mistrzów Jedi - uzdrowicieli. A Przed nimi wznosiły się stare, solidne drzwi odgradzające tą część świątyni od skrzydła szpitalnego.

- O tak. Nie każdy ma dar do uzdrawiania. Z reguły wielu Jedi potrafi wprowadzić się w uzdrawiający trans, ale niewielu może samemu kogoś uleczyć. To trudny proces i bardzo meczący
Odpowiedział z zapałem Mikal. On sam nie miał tego daru, czego troszeczkę żałował, ale miał inne uzdolnienia i inne zadania, które mu przydzielano. W ogóle postanowił wykorzystać tą okazję, by trochę Edowi przybliżyć samą konstrukcję Zakonu.
- Właściwie to Jedi są podzieleni na takie "podgatunki" zależnie od uzdolnień. Zasadniczo masz trzy podstawowe ścieżki nauczania, Droga Mocy, Droga Miecza i Droga Równowagi. W zakresie danej ścieżki są kolejne specjalizacje. Na ten przykład Strażnik Pokoju to Jedi z Drogi Miecza, który specjalizuje się w zwalczaniu przestępczości i on z reguły dostaje misje związane z jego uzdolnieniami. Mekhnesh jest Uzdrowicielem, więc wywodzi się z Drogi Mocy
Starał się to wyjaśnić jak najbardziej zrozumiale, wiedząc że niewiele osób ma pojecie o tym jak skonstruowany jest Zakon, przez co wszyscy mieli w głowie szablonowego Jedi, co czasami rodziło pewne nieporozumienia.

W korytarzu nie było nic ciekawego do pokazywania, czasem tylko dochodzili do skrzyżowania, jednak cały czas szli prosto. Świątynia ta mimo, że było mniejsza od tej z Coruscant to i tak była ogromna.
- Hmm... Hakon? Nie jestem pewien, sam go zapytaj. Chociaż z tego co słyszałem to on wykazuje duże zdolności w zakresie psychologii, a to chyba podpada pod uzdrowiciela, ale pewien nie jestem. Na Coruscant mieliśmy tylko trzech psychologów i jakoś nigdy ich nie pytałem jaką drogę wybrali
Zakon akurat nie miał wyszczególnionej specjalizacji psychologa bo niewielu Jedi się tym zajmowało. Właściwie by być psychologiem nie była konieczna więź z Mocą, więc jak już to korzystano z usług cywili.

Tane przysłuchiwał się spokojnie temu wszystkiemu. Widać było, że Ed zaciekawił się Jedi znacznie bardziej niż przedtem. Ba nawet sam zadawał pytania na ich temat. Czyżby ten pozorny sygnał był znakiem próby poznania tego kim są głębiej by móc już nie negatywnie a choćby neutralnie podchodzić do każdego z nich i przełamania strachu, który towarzyszy mu przy spotkaniach z niektórymi ich członkami? Kto wie.
- Choć jest to stereotypowe Ed, to z reguły ogólną ścieżkę, którą podążył Jedi możesz poznać po kolorze klingi. Zielony to negocjator, osoba nastawiona właśnie na ścieżkę Mocy. Błękitna to Obrońca, Jedi podążający ścieżką miecza. Żółty zaś to kolor Strażnika, osoby podążającej zrównoważoną drogą. Jednak często kolor ten zależy od kryształu użytego w mieczu. - mówił. - Teraz możesz kiedyś zapytać Hakona o kolor jego miecza i wykazać się wiedzą na ten temat. Musisz jednak pamiętać, że kolory miecza to nie są "sztywno" przypisane atuty danej drogi. Prawda Mikalu? - zapytał.

*Trudno było Edowi „podjadać” się zasadami zakonu. Bywali fascynacji, Ed nim nie był, ale lubił wiedzieć, lubił jak ktoś mu coś mówi, pokazuje, opowiada. Natomiast sami jedi nie musieli odnosić się do teorii, bo to żywe istoty i niezależnie od tego czy Ed coś wie czy nie oni będą się zachowywać po swojemu i albo będą wzbudzać sympatie, albo lek, albo agresje.*
Hakon ma zielony, widziałem. Z tego co wiem ma go w spadku po mistrzu, bo jego został zniszczony, ale on też miał zielony. I to by tak nawet pasowało, ale Hakon się nie dżedai za często… *Odpowiedział Tane’mu, nie spoglądając jednak na niego. Mówił żywo, był zaangażowany. Ale kiedy zwrócono jego uwagę na inne bodźce, to zaczął nasłuchiwać. Słyszał kiepsko, tylko szum, nie skojarzył by tego z muzyką, ale teraz jak mu powiedziano to wybraźnia urozmaiciła i rzeczywiście słyszał muzykę. Ucieszyło go to bo sam często podobnie organizował czas*
Jak wejdziemy to się speszy…
*No ale – jak już drzwi zostały otwarte, to on tak powolutku, cichutko, ostrożnie, mocno zginając kolana zaczął się zbliżać by najpierw zajrzeć, oczywiście zagradzając sobą całe światło przejścia*


http://www.swewok2.pun.pl/viewtopic.php … 392#p40392

Ostatnio edytowany przez ED (2012-04-11 21:18:11)

Dla kogoś, kto miał styczność z monumentalną Świątynią Jedi z Coruscant ta z Tythona z pewnością wielkiego wrażenia nie robiła. Chociaż obie utrzymane były w podobnym, sakralnym stylu to jednak obie różniły się przede wszystkim rozmiarem i rozmachem. No i na niekorzyść obecnej siedziby Zakonu przemawiał fakt, że była ona w remoncie. Część korytarzy była zawalona rusztowaniami, droidami naprawczymi oraz materiałami budowlanymi. Część pomieszczeń było zamkniętych i nijak nie można się było do nich dostać.
Część okien też było wymienianych na nowsze i zdecydowanie bezpieczniejsze. To, przy którym zatrzymała się Renee było już nowe i istniała możliwość jego otwarcia dzięki znajdującemu się niedaleko małemu panelowi kontrolnemu.
Zaś widok rozciągał się głównie na rosnący nieopodal las oraz potężne łańcuchy górskie, których szczyty pokryte były wiecznym śniegiem. Widok był bardzo malowniczy i urokliwy, jednak daleko mu było do tych z Galaktycznych widokówek.
Młoda padawanka też długo sama nie pozostawała, bo co jakiś czas korytarzem przechadzał się jakiś członek Przymierza, droid naprawczy lub też jakiś padawan lub inny Jedi.

Większość osób po prostu już nacieszyła się widokiem Tythonu i jego aurą i w dzień raczej mieli niewiele czasu na podziwianie piękna planety. A ci, którzy to robili to wybierali inne miejsca niż zwykłe okno wychodzące na świat, było dużo ciekawszych miejsc do obserwacji okolicy.
Renee zasadniczo nikt nie przeszkadzał przez większość czasu. I chociaż ją zauważali, to jednak każdy miał coś do roboty i jakoś nikomu nie przyszło do głowy zapytać, czy nie czuje się czasem zagubiona lub przytłoczona.
Aż tu nagle za swoimi plecami młoda padawanka mogła usłyszeć nieco zrzędliwy, ale znajomy głos.
- No proszę, proszę. Wszyscy albo pracują, albo ćwiczą albo medytują. A ty co? Obijasz się? Nie ładnie, nie ładnie.
Za nią stał stary netiański mistrz Kahr, który z wyglądu przypominał niewprawnie wyrzeźbionego w drewnie człowieka, odzianego w starą szatę Jedi.
- Byś się wzięła do roboty a nie stała jak słup soli