Wieczór zaczął się normalnie. Kantyna była niemal pusta, goście dopiero zaczęli się schodzić. Pierwsze zamawiane drinki już zostały rozniesione przez przemiłe kelnerki w ładnych strojach. Zin włączył odtwarzacz. Puścił muzykę o ciekawych, lekkim rytmach. Wokaliści rymowali i większość z uśmiechem na twarzy słuchała tych utworów. Fumbor stał za ladą i powiedział do Zina.
-Zin. Piwo się już kończyć.-powiedział do niego. Zin spojrzał na niego i zmarszczył brwi. Przecież jeszcze kilka beczek było na zapleczu.
-Idź na zaplecze, tak jeszcze powinna być beczka, albo dwie.-powiedział i wskazał na drzwi zaplecza. Chwycił za szmatkę i zaczął czyścić kufle. Coraz to nowsi goście wchodzili do lokalu. Kobdar się cieszył, bo w końcu kredyty płyną do kieszeni.
-No właśnie nie być piwa.-dodał Fumbor. Zin pokiwał głową i zacisnął dłonie.
-No to kurwa...mogiła.-powiedział pod nosem. Inżynier wyciągnął kasetkę, wyciągnął kredyty z niej i dał je Fumborowi.-To skocznij się do jakiegoś magazynu. Kup jakieś tańsze.-powiedział. Rodianin nabrał powietrza i chciał się o coś zapytać, jednak Zin go wyprzedził i dodał.-Nie. Żadnych świerszczyków.-pokiwał palcem i wrócił do swojego zajęcia. Za ladą Fumbora zastąpiła przepiękna twilecka kobieta o bardzo konkretnych walorach. Zin spoglądał z uśmiechem na nią i pomyślał, że dobrze, że jak na razie Temena zajmuje się młodym. Później zejdzie, więc póki co Zin ze spokojem może podziwiać jej gabaryty.

Twi'lekanka spojrzała na mando i przestraszyła się. Zaczęła nerwowo nalewać drinki i stawiać je na ladzie. Nie wiedziała po co taki człowiek przyszedł do tego miejsca. Przecież jej szef chyba nie podpadł nikomu, chyba...Może nie jest inżynierem, a zwykłym oprychem, ale on przecież nie jest taki chamski. Potrafi zmieszać kogoś z błotem, ale nie tak jak robi to większość na tym księżycu.
-W...cz...czym mogę pomóc?-spytała nieco zdenerwowana. Oczy starały mijać się z tym paskudnym, przerażającym wizjerem. Goście lokalu zaczęli od razu szeptać coś do siebie. Na pewno coś na temat mandalorianina, który wszedł do kantyny. Rzadko się ich widywało, a jeśli już to nie zapowiadało to niczego dobrego. Zin w tym samym czasie przebywał na zapleczu. Liczył towar. Nikt by nie pomyślał, że taki człowiek jak on skończy w kantynie(chuj, że w swojej). Dla niego liczenie tego nie sprawiało problemu. Wszystko robił w pamięci i doszedł, że niedługo skończy się koreliańska oraz wódka do drinków. Po chwili wyszedł z zaplecza ze skrzywionymi ustami. Spojrzał na twi'lekankę i rzucił do niej.
-Ael zadzwoń...kto to jest?-spytał nieco zdziwiony, gdy zobaczył Mando. Podrapał się po łbie, zastanawiając się kim mógłby być ten jegomość, który wszedł do kantyny. No cóż, nieczęsto widuje się mando na tej planecie.

Twi'lekanka spojrzała na swojego szefa, który wyraźnie myślał. Nigdy nie widział tej zbroi, tak więc nie mógł stwierdzić kto to. Jeśli Zin myślał, to niewolno było mu przeszkadzać. Po chwili wrócił do świata żywych i dokończył zdanie.
-Trzeba zadzwonić do tych jełopów z hurtowni. Zamów pięć beczek piwa.-Kątem oka spojrzał jeszcze raz na mandalorianina i skrzywił usta.-Jak tak dalej pójdzie to pójdziemy z torbami.-zażartował sobie lekko. Ael jak kazał szef, tak zrobiła, udała się na zaplecze, gdzie podeszła do komunikatora. Połączyła się z kierownikiem hurtowni. Ci nigdy nie kończyli swojej roboty, w końcu zbijali kokosy na tym księżycu. Ciągłe zamówienia, komunikator się urywał non-stop. Zin przysłuchał się rozmowie, wiedział, że to niekulturalnie, ale znajdowali się na tyle blisko, że Kobdar ze spokojem się im przysłuchał. Po usłyszeniu imienia Tangorn jego oczy się otworzyły.-Czy to on? Nie...to jest niemożliwe, przecież on kurwa nie żyje.-powiedział do siebie i skrzywił usta. Z tego wszystkiego pozwolił sobie na szklaneczkę koreliańskiej. Przy niej zawsze lepiej się myślało. Po upiciu łyku ze szklanki Zin wyszedł zza kontuar i podszedł osobiście do stolika devonorianina.-Panowie. Co podać?-spytał uprzejmie. Miał głupią nadzieję, że się dowie kim jest ten mandalorianin. Spojrzał na parkę życzliwym spojrzeniem, w końcu chciał wyjść na dobrego gospodarza.

-Jakby co to wołajcie.-powiedział, machnął do nich ręką i poszedł z powrotem za kontuar. Jakiś Dug podszedł do lady i poprosił o jakiegoś drinka. Zadaniem Zina było mu go przygotować. Tak więc krzątał się przy półce z trunkami i robił wybuchową mieszankę na życzenie klienta. Po kilku minutach nalewania, mierzenia w końcu drink był gotowy. Podał go z kawałkiem jakiegoś cytrusa na skraju szklanki. Po chwili wyszła Ael i rzuciła.
-Szefie. Chcą z panem rozmawiać.-powiedziała i podała mu komunikator. Zin od razu skierował się na zaplecze i zaczął rozmawiać z handlarzami. Oczywiście nie szczędząc przy tym przekleństw i pogróżek. Jego miejsce zastąpiła urodziwa twi'lekancka, która z nudów spoglądała jak jej koleżanki wyszły właśnie na specjalne kręgi do tańca z durastalową rurą. Zaczęły tańczyć, światła przy tych kręgach zaczęły migać, dodając dynamizmu całemu przedstawieniu. Wielu z klientów podeszło właśnie do podestów i zaczęli oglądać tancerki cudnej urody, które nie szczędziły śmiałych poz oraz gestów. Widać było, że kobiety te mają fach w ręku i ich kunszt jest naprawdę na wysokim poziomie.

Twi'lekanka nadal patrzyła na mandalorianina ze strachem w oczach. Do tego ten głos przyprawiał ją o dreszcze. Nic się nie odzywała, tylko wykonała to co jej kazał. Szybko nalała pełną szklankę koreliańskiej. Ręce jej się trzęsły, nieco rozlała na półkę, ale to było dla niej nowe doświadczenie. Wiele słyszała o krwiożerczości i brutalności tych wojowników. Słyszała, że są bezlitośni wobec każdego. Nawet kobiet i dzieci, stąd ten strach. Postawiła przed nim szklanicę, lekko skinęła głową. Zin szybko wyszedł z zaplecza, rzucił komunikatorem o ziemię i zrównał go z glebą.
-Zasrane skurwiele. Chcą od groma kredytów za ten ich pierdolony alkohol.-powiedział głośno i spojrzał na mandalorianina. Nie chciał poprawić przed nim swojego wizerunku, w końcu był dosyć zdenerwowany.-A jednak żeś się pan skusił.-powiedział do niego z lekkim uśmiechem na twarzy. Całe szczęście, że wynajął tancerki, przynajmniej one przynoszą mu spore dochody.-Przemytnicy płacą krocie za zobaczenie kawałka gołej twi'leckiej dupy.-powiedział do niego z uśmiechem. Jego pracownica prychnęła jedynie, nieco się obraziła na niego po tych słowach, ale zdążyła się przyzwyczaić do tego, że jej szef jest bezpośrednim człowiekiem. Kobdar oparł się o ladę. Uśmiechnął się pod nosem. Był dumny ze swojego lokalu, w końcu był to jego twór.

Twi'lekanka szybko usunęła się i zaczęła robić drinki kolejnym klientom, nie bacząc na to co mandalorianin robi. Zin nie wiedział skąd ten człowiek zna jego imię, ale to mniejsza. W końcu na Nar-Shaddaa wieści szybko się rozchodzą, że kolejny uciekinier przybył tu szukać szczęścia.
-Jasne, że szanuje kobiety. Przecież je trzeba szanować.-powiedział do niego. Swoje tancerki traktował jak królowe, niczego im tu nie brakowało, jak miały problem to mogły przyjść i porozmawiać, a Zin na pewno znajdzie jakieś rozwiązanie. Kobdar siedzi już nieco na tej planecie i zdobył kilka kontaktów. W końcu przez zaplecze wbił rodianin.
-Zin, ja kupić piwo.-Powiedział i od razu wyprzedził pytanie Zina-Reszty nie być-dodał po chwili i Zin spojrzał na niego. Zmarszczył brwi i wyciągnął rękę przed jego gębę.
-Reszta kurwa.-rzucił szybko. Rodianin myślał, że coś wpadnie do jego kieszeni, a tu lipa. Nigdy dobrze oszukiwanie mu nie szło. Dlatego jego życie przemytnika skończyło się na obsłudze klienteli przemytniczej. Podał kredyty inżynierowi, który szybko schował je do kieszeni. Kiedy hełm mandalorianina znalazł się na ladzie, Zin otworzył szeroko gały i krzyknął radośnie.-Tang! Tang mordo ty moja!-wyszczerzył się szeroko i pociągnął łyk ze swojej szklanicy. Klepnął swojego przyjaciela w ramię. Naprawdę ucieszył się na jego widok.-Żebyś wiedział, że tu rządzę. A co do wystroju to pretensje kieruj do Temeny, ona sobie to kurwa wybrała.-powiedział do niego. Ucieszył się, że w końcu zobaczył jakąś znajomą mordę z czasów, w których pracował w WAR-ze.

Rodianin szybko usunął się z pola widzenia mandalorianina. Też zaczął obsługiwać innych klientów. Zin postanowił, że sobie nieco odpocznie, ot co. Mimochodem dwójka przysłuchiwała się ich rozmowie. W końcu nigdy nie wiedzieli, że Zin zna mandalorianina oraz, że mieszkał na Coruscant. To miło, że ich szef pochodzi z tak cywilizowanej planety.
-Młody Kobdar rośnie słuchaj. Temena kwitnie i interes też. Tylko nudzi mi się cholernie. Brakuje mi tej roboty w WAR-ze.-powiedział do niego. O, kolejna ważna informacja do zarejestrowania. Szef był wojskowym. Ael i Fumbor lekko się do siebie uśmiechnęli. Klientela zbierała się przy kręgach i podziwiała z bliska wybujałe kobiece kształty. Jeden nawet chwycił za pośladek i na jego nieszczęście Zin to wszystko zauważył.-Te kurwa. W ryj byś nie chciał?-spytał go głośno, by każdy usłyszał. Zawsze mógł dać komuś w ryj to odpręża. Po chwili wyszedł za ladę i począł kierować się do osobnika, który macał jego pracownicę.-Ty sobie uważaj.-powiedział do niego i pogroził mu palcem. Usiadł obok Tanga przy ladzie, na wysokim barowym krześle. W końcu poczuł się dobrze na tej planecie, w końcu zobaczył kogoś znajomego.