*Do środka wkroczyła okryta czarną szatą, wysoka postać. Metal trzeszczał nieprzyjemnie w kontakcie z posadzką, kiedy ów osoba stawiała ciężkie kroki w drodze do centrum sali. Sith przystanął obserwując jeszcze raz całe pomieszczenie, na końcu jego wzrok spoczął na dwóch stołach. Czekał, aż przyjdą najemnicy. Gdy już się zjawią, poleci im przypiąć Jenathazę i Aru do każdego z metalowych stołów, a potem obrócić do pionu.

Leniwym ruchem sięgnął do kaptura, by pozwolić mu opaść. Twarz przykrywała specyficzna, biała maska.* Przygotuj jakiś środek trzeźwiący. Mają się obudzić, jak już wszystko będzie gotowe. *Odezwał się do stojącego obok człowieka, którego wcześniej zdawał się nie zauważać. Sith wydawał się na pozór spokojny, opanowany. Zupełnie tak, jakby cały ten gniewny ogień umilkł. Mroził spojrzeniem wejście. Czekał.*

*Nemedis stanął przed stołami wyprostowany. Czekał, aż środek zacznie działać. Kiedy obaj - Aru i Jena - się obudzą, im oczom ukaże się ciemne pomieszczenie, praktycznie puste, bez żadnych znaków szczególnych. Nie mieli możliwości ruchu, byli zakneblowani. Sith bez słowa uniósł dłoń z jakimś cyfronotosem i odtworzył plik z ich rozmowy z Secorshą.* Poznajecie? *Szepnął złowieszczo. Odtworzył nagranie jeszcze raz i schował cyfronotes do jednej z kieszeń. Podszedł wolnym krokiem do stołów obróconych do pionu.* Nadal nie wiesz, gdzie jest barykada, Aru... Naprawdę myślałeś, że mnie przechytrzysz? Że oszukasz tą stację? *Stanął przed zabrakiem. Przybliżył do niego tajemniczo zdobioną maskę. Czarne, hipnotyzujące nienaturalną nicością oczy wbijały w Aru przeszywający wzrok.* Tym razem posunąłeś się za daleko. Obudziłeś we mnie potwora, jakiego jeszcze nigdy nie miałeś okazji ujrzeć. *Wyszeptał lodowatym, syczącym głosem prosto w twarz zabraka i odsunął się nieznacznie.* Panie Jenathazo, Panie Aru - myślę, że najwyższy czas rozpocząć... przedstawienie! Jesteście główną atrakcją tego wieczoru, moi drodzy.

*Nim Aru przypięli z pewnością musieli skorygować więzy, by objęły jego też niezbyt wysoką osobę.*
*Aru wybudził się chwilę po Jenie. Miał z tym pewne problemy. głowy ból odczuwał lekki, jak by cień kaca, na skutek trafienia bronią magnetyczną prosto w czerep. Otrzeźwiacz jednak był silny na tyle, że długo nie trwało i zabrak był prawie przytomny. Wzrok wyostrzył się dopiero po kilku mrugnięciach. Szarpnął się kilka razy zauważając, że jest skrępowany, w ustach zaś czuł jakiś cylindryczny przedmiot uniemożliwiający mu wyraźne mówienie, w ogóle mówienie uniemożliwiający. Ale przynajmniej języka sobie nie odgryzie... Czuł też dziwne kłucie po obu stronach szyi. Nie był jeszcze tylko pewien co go bolało. Miał pewne problemy ze skleceniem sensowniejszej myśli od tej, że "Jena niewyraźnie mówi". Kilka kolejnych sekund jednak wystarczyło by już normalnie myślał. Choć nadal czuł,że coś mu umykało, niczym woda spływająca między palcami. Obręcz, założono mu obręcz neuronową..*
*Wzrokiem wodził za mówiącym Nemedisem, spoglądając na niego spode łba lśniących złoto niczym neony oczyma. Gdyby nie knebel ten by zareagował dość dziwnie i zawołał-"A może pokażesz wreszcie swoją twarz? Chyba, że jej nie masz". Niestety nie miał zamiaru aż tak się wysilać poprzez knebel. *

*Nie rozumiał o co tu chodzi i mimo iż mu nie umieszczono nic na szyi, to i tak miał trudności z zebraniem myśli. Dysząc monotonnie spojrzał na Aru, na którego to widac bardzo źlił się sith. Ale on? Na bogów, on tylko leciał tym statkiem, czemu oni go w ogóle ratowali od tych piratów?!
Zacisnął mocno zęby. Poczul dyskomfort czegoś wbijającego się  w podniebienie. W imie wszystkiego co moc twórcza posiada, ile jeszcze osob i jakie srodki zaangażują w to, by pobawić się biednym Mavhonickiem?*

na Widmie:

*No tu akurat się zgadzało, bo rozkojarzenie było słabym punktem Dżonego. Już miał Seco pierwszą kreskę postawić, kiedy rozdzwonił się komunikator. Kaleesh zmełł w ustach przekleństwo, zły, ze mu w tak ważnej czynności przeszkodzili. Rodzaj sygnału zdradzał, ze nadchodzi to z zewnątrz, a  wiec jeszcze większa złość, bo swoim chlebodawcom zawracanie dupy można wybaczyć.*
Eh kuuuuuuuhrrr….tyna w kwiatki w łodygę szpilką ciapane…, co mnie tu dupę zawhrraca… wybacz na chwilkę *podniósł się i rzucil okiem na kontrolę. Nie było koordynatów miejsca inicjującego połączenie. Wiec nie był to Cochrel. Wiec nie musi być miły. Zwalił się na fotel przed projektorem, tak by jego piękną powierzchowność łapało, klepnął „odbierz”*
Witam, Secorsha z tej sthrrony, w  czym mogę pomóc? Od razu mówię ze nie jestem zaintehrresowany testowaniem waszych maszynek do golenia ani innych majtek z uruthiańskiego jedwabiu za jedyne 9.99 za przesyłkę…
*Nie musiał ale i tak miły był, choć trochę zniecierpliwiony*

*I skupienie Aru wzięło w łeb gdy ten usłyszał głos Seco i jego powitanie.  I w duchu jednak podziękował,że Nemedis od razu się przedstawił i poprosił o Generała... co jak co,ale negocjacje z Secorshą to by zabiły i Jenę i Aru w trybie dość szybkim. I tak też zabrak, próbował się wyciszyć. Kłopotliwym to jednak było, wciąż mimo wszystko bał się o to jak się to wszystko potoczy i co się w tej sali za przedstawienie odbywać będzie....*

*Sith czekał, aż Secorsha połączy go z Generałem. Nic nie mówił. Wyglądał na co najmniej chorobliwie opanowanego. Mroził spojrzeniem hologram. Odezwał się dopiero wtedy, gdy przyszło mu zobaczyć sylwetkę Qymaena.* Witaj, Generale. Dawnośmy się nie widzieli... *Pochylił głowę w stronę hologramu. Był bardzo wysoki, a efektu dopełniała jeszcze chuda, duża szyja. Gdziekolwiek był, było tam ciemno. Poza tym, nie było nic widać poza nim samym.* Jestem rad, że zgodziłeś się ze mną porozmawiać... Nie ukrywam, że szkoda mi, że ostatnim razem nieco się rozminęliśmy i postanowiłeś współpracować z Jedi, obecnie jednak nie jest to sprawa kluczowa. Oczywiście powiem więcej, ale mam tylko jedną prośbę - chciałbym, żeby w naszych... "Negocjacjach" uczestniczył jakiś przedstawiciel zakonu. Jeśli istnieje taka możliwość, bardzo chętnie porozmawiam w takim gronie. *Wyprostował się. W holo mignęła w lepszym świetle przykrywająca twarz maska. Była specyficzna, pokryta symbolicznymi malowidłami, z wcięciem u dołu i okrągłymi otworami na oczy. Ale zamiast oczu, widać było tylko hipnotyzującą czernią pustkę.*