-Tu Urga! Urga ma jama!
Oburzyła się. Bo to w końcu jej teren, więc im nic do tego. I zapewne słowa Eda sprowokowałyby ją do umieszczenia obu w ambulatorium i to z ciężkimi ranami, ale stało się inaczej. Wystraszona nadlatującym innym owinęła się ogonem i przez to nie spadła, ale pazury znów porysowały Eda. Nastroszyła się jednak i zaczęła syczeć gdy Ed szarżował. No bo i teren i Edzik zagrożeni, to Urga musi bronić. Ale teraz to była ich wina, nie jej, bo ona do tej pory grzecznie siedziała na Edzie i tylko werbalnie okazywała niezadowolenie.

Ręka Tac'a powędrowała do brody, którą podrapał krótko, jakby obserwując co uczynił. Zmarszczył czoło lekko, jakby zdumiony z własnej podłości. Odrobinę zgarbiony zaczął wracać do ambulatorium. Dopiero do niego docierało jak lekkomyślnie i dziecinnie postąpił. Mógł Zina zabić takim ruchem. Byłoby mu łatwiej, gdyby myślenia nie tłumił ten głód. Z podkrążonymi oczami wszedł do ambulatorium i opadł na wolne krzesło. Siedział jak trup obserwując dziewczynę. Stwierdził, że to nie ta co ją zgubił. A tego Jedi wogóle nie znał. Nie widział wcześniej. Ilu ich tutaj jeszcze było? Oj, gorzej jak Zin wróci... Czuł się nieco podle z tym co zrobił. Myśli umykały mu, potrzebował wody. - wody... - mruknął pod nosem i rozejrzał się za wodą.

*Nie ma co spodziewać się cudów. Wściekły Ed był właśnie teraz bestią, nie Edem, Ed stracił kontrolę. Wiec szarżował, warcząc i próbując za wszelka cenę dostać Zina, szarpnąć, uderzyć, powalić i podeptać. Na krótkim dystansie był całkiem szybki, ale i tak nieporównywalnie do człowieka.
I nagle stwierdził, ze nie ma kogo gonić. Wyhamował przed samą ścianą. Warcząc wściekle i miotając się, jak w pułapce. Zin został odepchnięty i został gdzieś za nim. Ed nie pamiętał ani co do niego mówiono, ani nawet jak to się stało, ze gonił Zina. Bo pamiętał – ze Zina gonił. Z warknięcie, odstawił noge i odwrócił się, by popatrzeć za siebie, co u Kobdara, jeśli patrzył, mogło wywołać palpitacje serca. A ED ujrzał Taca. Działą podniosły się wymownie, a pomruk zamienił się w agresywne rykniecie. Nogi się przygięły, ale zanim Ed eksplodował kolejną falą, Tac znikł.*

Jeszcze gdyby tego było mało. Zin powinien od razu zastrzelić Taca, póki jeszcze miał ku temu okazje. Teraz jest zdecydowanie za późno. Wyczyn Taca nie pozostanie jednak bez zemsty. Tang często wspominał o długu wobec swoich wrogów, także...Zin miał takowy dług wobec Taca. Widział, że imperialnym nie można ufać, a mimo wszystko jego dobre chęci wygrały. Skończyła się taryfa ulgowa dla tego ćpuna. Odepchnięty przez Hakona, Zin wycedził w ścianę. Jednak nie tak mocno, by cokolwiek mu się połamało. Wystarczyło wstać, otrzepać portki i biec do statku. Nie. Jeszcze ta pieprzona Urga musiała się pojawić na horyzoncie.
-Pierdolone zwierze. Klatkę musicie kupić dla tego kurestwa!-Krzyknął. Jego wściekłość była tak ogromna, że strach wywołany szarżą ED-a został ugaszony. Wbiegł z impetem do statku. Zanim poszedł do kokpitu, wszedł do ambulatorium. Spojrzał na Taca i nie mówiąc nic, po prostu wypalił ze swojej metalowej pięści w gębę tego sukinsyna. Po tym wszystkim, ruszył do kokpitu. Rzecz jasna najszybciej jak tylko mógł.

*BY opóźnić Urgę, wysłał jeszcze w jej stronę coś w rodzaju podmuchu, a  kiedy Tac i Zin weszli do kokpitu, i Hakon się tam wśliznął. Ed nie mający się na co nakręcić uspokoi się, a  nawet jeśli natknie się na Ashena czy Malkita, to oni sobie poradzą.
Tak wiec wśliznął się, gotów z miejsca obydwu panów rozdzielać.
Dla tych którzy jeszcze nie wiedzą: Hakon był postawnym barabelem o niemal czarnych łuskach i kilkoma prostymi bliznami pooperacyjnymi na twarzy. Miał dziwne, puste spojrzenie szklanych oczu o kolorze lawendy. Na sobie nosił szatę mistrza jedi.
I był wkurzony. Może nie jak oni na siebie nawzajem, ale był.*
Zin, usiadź dalej,… *polecił, bo Tac już siedział.a  chciał by siedzieli jak najdalej od siebie i możliwe tak by nie patrzyli na siebie bezpośrednio. Po chwili zwrócił się do Taca*
Wiedziałeś, co robisz? Miałeś już z nim spotkanie… to nie jest ciało… to jest metal… wiesz, co może się stać z człowiekiem w zetknieciu z rozpędzonymi dwoma tonami durastali?
*Nie był to stricte zarzut. Coś miedzy uświadamianiem a  wytknięciem błedu. Tac nie znal Eda. Wcale nie musial wiedzieć jak bardzo jest agresywny. a  jednocześnie Hakon wyczuwał jego nie do konca poczytalny stan psychofizyczny. Padło kilka razy słowo „ćpun”, i najwyraźniej coś w tym było…*

Gdy poczuła podmuch osłoniła oczy i nozdrza błonami i parła do przodu. Wolniej, ale nadal uparcie, zniżona na łapach. Miała dość opływowy kształt ciała mający pomóc jej w przetrwaniu burz piaskowych. Toteż potrafiła sobie poradzić, ale Hakon faktycznie ją spowolnił. W końcu jednak dopadła do drzwi i zaczęła w nie wściekle drapać, sycząc i prychając przy tym. Aż w końcu podniosła się na tylne łapy, przednimi oparła o drzwi i nastroszyła się wściekła przez to, że znowu ich nie dopadła.

*W kokpicie były szyby, i Hakon widział Eda w pobliżu kokpitu, oddzielonego od nich masywem ścian statku. Było to trochę jak szyba w safari, ale nie poświęcił zbyt dużej uwagi Edowi.
Szyba była od zewnątrz przyciemniana, wiec Ed nie widział ich.
Zaś Hakon teraz patrzył na Monroe’a*
Nie umiesz myśleć ale nie dlatego, ze ja jestem Jedi *mruknął, niby cicho, ale bardzo dobitnie. Widać było, ze Taca ssie, ze jest na głodzie, i nie trzeba być jedi, by to widzieć. To było prawdopodobnie rozwiązanie zagadki Pt. „jak doszło do wypadku”.
Westchnął głęboko i pokręcił głową, przymykając jednocześnie oczy, po czym obejrzał się na Zina, bo czas by coś się ten odezwał. Ale się nie odzywał, a skoro się nie odzywał top znaczy ze nie czul najwidoczniej takiej potrzeby lub bolały go zebra tak, ze wolał ich nie nadwyrężać. Hakon wiedział jak boli Edowe jebnięcie*

Ano, a może jestem fryzjerem… *Podjął Hakon, widząc, ze Monroe powoli odpływa. w  Mocy wsłuchiwał sie w szept jego organizmu, by w razie zagrożenia życia podjąć jakieś kroki. Chyba aż tak uzależniony nie był, by to zagrażało jego zdrowiu fizycznemu. A jeśli, to Ed na pewno miał w swoim wyposażeniu coś o podobnym składzie. Tylko że nie wiedział, co Tac ćpał. Sith akurat go nie zdziwił. W komiksach czasem sithowie występowali, tak jak iw  kreskówkach wiec z tym słowem mógł się osłuchać, a  czy wiedział, co to znaczy, to i tak teraz Hakon nie zweryfikuje*
To, kim jestem nie ma znaczenia. Tutaj jestem tym, który zaoferował się do dopilnowania byście się nie pozabijali