No dobra, to i rysowanie... nie mam jednak żadnej tabliczki na której można by kartkę przypiąć byś sobie mógł z tej jakże wygodnej pozycji rysować. Turlaj się na podłogę, chciał bym byś na początek coś narysował. Co zechcesz. Zastanów się dobrze co lub kogo narysujesz.
*Mruknął odsuwając się z linii ognia Dżonego by ten mógł się złożyć do pozycji kołowej i wyturlać z łóżka. Samo wyjęcie kredek oraz kartki czystej nie stanowiło problemu, ba nawet ku tej okazji mały stoliczek składany zorganizował by i Dżony bez wygibasów miał gdzie mazać.*

Co za entuzjazm! Masz, z chęcią zobaczę efekt końcowy Twojego rysowania.
*I tak też kartka papieru wylądowała na stoliczku przed Dżonym tak samo jak i kredki w małym pudełeczku. Sam Dakien stanął po drugiej stronie stolika, na wprost droideki.*
Możesz korzystać z każdego koloru jaki jest w tym pudełku. Rysuj, ja Ci nie przeszkadzam.
*Mruknął z lekkim uśmiechem przyklękając przed tymże stolikiem by móc lepiej widzieć poczynania droidka. A zapowiadało się ciekawie.*

Tak, Dakien Cię też lu...
*Miał zamiar powiedzieć, że "lubi", ale Dżony by to mógł odebrać mniej pozytywnie niż należało by. Trzeba było więc po dżonowatemu się odezwać, nie inaczej.*
Dakien Cię też kocha.
*Zmiana polaryzacji fotoreceptorów umknęła jednak Dakienowi, nie każdy wyłapywał te drobne zmiany, a on najwidoczniej z droidekami miał mało co do czynienia. Jedynie te niezbyt lotne intelektualnie B1 i B2 które niczym nie świeciły, chyba że akurat wybuchały. Ważne jednak było, że Dżony nie podprowadził. Widać pamiętał o tym , że za bycie grzecznym podczas spotkania dostanie w nagrodę jeden z przedmiotów. A kot obserwował co też Dżony wyprodukuje.*

*Ale się rodziło. Dakien nie interweniował. Wszak powiedział Dżonemu by ten narysował to co zechce. Dopiero się pod górkę mu robić zacznie gdy poprosi Dżonego o narysowanie czegoś/kogoś będącego na przykład rodziną/wrogiem. Wtedy to dopiero "mózgownica" Dżonego na przeciążenia wystawiona zostanie.*

I co to jest Dżony? Powiedz.
*Nie miał zamiaru głowić się nad tym co te poszczególne linie i owale mają znaczyć. Bo toto podobne było zupełnie do niczego. Jeśli zaś było kolorowe to można by to porównać choćby do wymiocin tęczy. Bo tak, to ciężko było się doszukać w tym czegoś konkretnego. Czysty surrealizm, abstrakcja. Pewnie na aukcji znalazł by się jakiś kretyn który by na to ze 3 miliony kredytów wydał. Skoro kupują obrazy powstałe na skutek rzygania "artysty" farbkami jakie wcześniej wypił, to i droidzie dzieło kupią które na pewno było estetyczniejsze dla oka.*

To ja? A już myślałem, że to Twoja wizja droidziej duszy.... ekhm. No, ale gdzie tutaj jest głowa?
*Mruknął pochylając się nad dziełem Dżonego mrużąc przy tym żółte ślepia i strzygąc uszami by nie umknęła mu odpowiedź twórczej maszyny. Może i to było niewiadomo co, ale fakt, że Dżony to uznał za portret Dakiena coś znaczył.... pamiętajcie moi mili. Jak Twój droid zaczyna rysować portrety wiedz, że coś się dzieje!*

*Dżony, można by rzec, nie tylko metal nosił na tyłku, ale cały był metalowy. Satanista,a do tego złodziej.*
Aaa...rzeczywiście! Porażające podobieństwo, Dżony.
*Odparł tonem z rodzaju "No jak mogłem nie zauważyć?" i kartkę uniósł by móc się jej lepiej przyjrzeć. Następnie odwrócił ją i po drugiej stronie, czystej, napisał "Porter Dakiena- autorstwa Dżonego". Była w tym podpisie pewna perfidia bo chciał zwyczajnie wiedzieć gdzie jest góra, a gdzie dół. Bo rysunek w swej pracy pewnie wykorzysta,jak by inaczej.*
Dobrze, gotowy narysować coś jeszcze? Tym razem chciał bym byś narysował coś innego.
*I kolejna kartka przed Dżonym wylądowała*
Narysuj rodzinę.
*I tyle, nic więcej. Żadnych podpowiedzi.*