- Co, ten di'kut dręczył cię? Nie przejmuj się, straszny z niego sztywniak
Zaczął Brex tak na luzie i po prostu podszedł do sofy i wręcz rzucił się na nią, rozkładając się leniwie. Uwielbiał tą wygodę i komfort. Jemu do szczęścia nie trzeba było zbyt wiele. Dobry posiłek, wygodne łóżko, porządny pancerz i karabin, tyle. No i od czasu do czasu jakaś hologra. I był szczęśliwy wśród rodziny. Pieniądze nie były mu potrzebne.
- Lubię tam A'dena ale czasem przesadza, ale wprost mu tego nie powiem, chcę mieć cały nos... no dobra, zjemy coś czy zagramy w hologrę? Tracyn kupił jakąś strzelankę trójwymiarową, chętnie poćwiczę, chociaż o nie to samo co w rzeczywistości...
Rozmarzył się nieco. Fakt, lubił zabijać przeciwników, liczyć ilu ich padło z jego ręki, zaliczać headshoty. I fakt, bardzo lubił brutalność, była treścią jego życia, nie wstydził się tego, akceptował to kim jest i do czego został stworzony. Ba, robił to co w czym był najlepszy i kochał to.

- Też bym nie był gdybym był ARC... wolę być komandosem, dostajesz katarna, dece, wroga i napieprzasz wszystkim co masz... a oni to kombinatorzy jakich mało. Może i teraz WAR nie ma, ale natura pozostała. No ale dobrze pamiętam, nie chcesz wkurzać ARC
Nie była to groźba czy ostrzeżenie, po prostu jedno ze wspomnień z Kamino. Rashaf pewnie słyszał o tym zwykłym rekrucie, który podpadł jednemu z serii Alfa... znaleźli go na drugi dzień z połamanymi kośćmi, nie do odratowania, Kaminoańczycy go usunęli i tyle. A temu ARC nic nie zrobili bo był zbyt cenny i drogi.
- Ale wymyślił... olej zdjęcie, zagrajmy w coś, rozerwiesz się trochę. Trzeba mieć coś z tego życia, nie po to Tang się wykosztował, by to stało i kurzyło się
Brexowi leżało się wygodnie tak jak leżało, a że pancerza nie miał tylko zwykłe ubranie, to nie trzeba było się przejmować ułożeniem. A gdy padło pytanie czemu wrócił... no cóż...
- A tak jakoś... Drala wzięło na pokaz poetyki a Tracyn dorwał się do jakichś fajerwerków. Jak zobaczysz za oknem ognistą łunę, to wiadomo kto tam był

Ale tak to tylko na A'dena trzeba uważać, ale na szczęście ten też się edukował, chociaż powoli i był już bardziej prospołeczny i tak się nie wściekał z byle głupiego powodu. Trzeba dać po prostu psychopacie czas... a tak to Rashaf nie musiał na nikogo uważać, Tang tam dobry ojciec, na synków rzadko się wścieka, Dral pokojowy, Tracyn psychol lubiący ogień i wybuchy a Brex taki bliższy Rashafowi.
- No to dawaj.
I poderwał sie z sofy, podchodząc do wielkiego holoodbiornika, takiego jak TV. Do urządzenia podpięta była mała gra oraz dwa pady, więc trochę staroświeckie rozwiązanie techniczne. Teraz było tyle gadżetów że głowa boli. W każdym razie Rashaf dostał jeden pad a drugi miał Brex. I włączyli grę... zwykła strzelanka, tyle, że grało się... klonem podczas wojny. Komandos.
- No i biją kasę na wojnie... dobra, ja biorę snajpera, więc mi od tego wara
Aktualnie wybierali kim kto chciał grać, a Brex jako drużynowy snajper zawsze brał to samo stanowisko w grze.

No to odpalili a jako że gra nawiązywała do Wojen Klonów to obaj poczuli trochę znajomych elementów, ale sporo tam fikcji było. Nie tak wygląda życie komandosa, ale co tam.
- Dobra, to współpracujemy, bo nas ubiją... ty mnie osłaniaj a ja będę pruł w nich ze snajperki.
Pouczył kolegę Brex no i ruszyli ciemnymi korytarzami. No tak, Geonosis... jak on nienawidzi tej planety i tego robactwa. No ale najpierw B1 wyskoczyły, spora grupa. Dwaj towarzysze sterowani przez komputer się ukryli i zaczęli napieprzać i takie tam. Jednym słowem, gra się rozkręcała.
- No cholera jasna... jak dzieciaki w to grać mogą, co?

- Normalnie skargę tylko wnieść... ty widział kiedyś tak durnych chudziaków? Czekaj, nie odpowiadaj... one faktycznie były durne
Ale czego wymagać po droidach nie posiadających niezależnych procesorów myślowych i rozwiniętej SI? Raczej niczego, chociaż liczebnie to nieźle nadrabiały i sama falą były w stanie wybić sporą liczbę żołnierzy. Cóż, nie ma to jak stara dobra strategia zalewania przeciwnika morzem droidów, bo jak wiadomo, nawet Jedi dupa, kiedy wrogów kupa.
- Tiaa... nasz troszkę bardziej towarzyski jest. Ten tylko za darmo sprzeda nam kulkę... czekaj, dawaj w niego z granata
No Brex też bezlitośnie znęcał się nad joystickiem, by nie zginąć przy okazji tego zalewu wrogów. Na ich nieszczęście pojawiły się droidy B2, a to trudniejszy przeciwnik i wytrzymywał salwę z DC-17 bez problemu.
- No tu już przegięli... masz granatnika? A ja tam ci tak powiem, wirtualny poligon z sekcji 5 był lepszy. Byłeś tam kiedyś?
Brex nie wiedział, czy zwykłych szeregowych wpuszczano do tego sporego pomieszczenia, gdzie wszystko było hologramowe i odtwarzano wyjątkowo ciężkie walki, np. z mini spider droidami czy też z czołgami Federacji Handlowej.

- Tiaa... jeszcze powiedz, że wszystkie chcą byśmy im postawili kolejkę ne'tra gal
Mruknął pod nosem i z zaciętą miną dobył innego granatu, tym razem elektromagnetycznego, który cisnął w grupkę chudziaków B1, a te całkiem ładnie zostały porażone i po chwili jeden po drugim znikał w małej eksplozji. Twarz klona rozjaśnił mściwy uśmiech.
- W rzeczywistości ładniej giną...
Fakt, animacja najlepsza nie była, bo to produkcja niskobudżetowa była, ale wciągająca. Obecnie wszystko co pokazywało świat z punktu widzenia klona było zabronione. Powód prowizoryczny, klony to nie ludzie i trzeba utrzymywać, że one nie myślą, uczuć nie mają, takie mokre roboty. A gdy jednak przypadkiem edukować mogą albo co gorsza, nakłaniać do Rebelii. Lepsi są z pewnością Komandosi Imperium bohaterscy i tak dalej. Indoktrynacja pełną gębą.
- No to pecha miałeś... tam jak oberwiesz to ci pancerz serwuje lekkie kopniecie prądem, byś poczuł to na sobie... ostra jazda.

Zaśmiał się gdy na okienku rozmowy się to pojawiło, ale niestety, zero reakcji. Cóż, tak bywa. W każdym razie grali dalej, a gdy Rashaf zarządził taktycznby odwrót (bo ile można strzelać do głupiego wroga?) to się wycofali i szli tunelem. Wszystko było ok, aż tu nagle ziemia, a raczej ekran się zatrząsł, tunel się zawalił przed nimi, potem zapadnia i lecą w dół, czwórką... No i wylądowali w podziemi roju geonosian i teraz problem, trza spieprzać jak najszybciej, gdy zaczyna się sufit walić, a robale latają tam i z powrotem.
- Fierfek... nie lubię tych rojów. Przypomina mi się akcja z Geonosis jak wdepnęliśmy w taką kupę osik, że nas Solusi ratować musieli... i gdyby nie "czterdziestka jedynka" to trupami wszyscy by byliśmy. Ehh...
Mruknął, skupiając się na unikaniu kamieni i walącego sie stropu, jednocześnie strzelając do robali... i wtedy usłyszeli czyjeś głosy za drzwiami, syk otwieranych drzwi i do środka weszli Tracyn i Dral, spojrzeli na swoich braci i jeden z nich zawołał.
- Ooo... patrz, w Komandosów grają!