Drzwi do klubu Secorshy otwarły się i do środka wszedł Tang, który jednak nie przypominał siebie sprzed miesiąca. Jakiś czas temu do pogrążonego w depresji Fibala przybył Dral wraz z kimś, kogo ten się nie spodziewał. A mianowicie był to jego "dziadek", który niegdyś szkolił jego ojca a później i Tanga. I tak z wsparciem wiekowego Mando, zarówno klonom jak i Seco udało się wyciągnąć Fibala z depresji. Mało tego, dali mu cel w życiu, dzięki któremu ostro wziął się w garść, co było widać na otwarciu lokalu jak i teraz. A mianowicie nie miał na sobie swojego pancerza, z którym przedtem się nie rozstawał. Dziś ubrany był w czarną marynarkę i podobne czarne spodnie, czarna droga koszula, rozpięta pod szyją. Niechlujny wygląd, będący do tej pory jego wizytówka też zniknął. Idealnie gładka głowa, równo przycięta bródka. Oto nowy wygląd pana Fibala. Mógłby uchodzić teraz za jakiegoś biznesmena. Gdyby Seco nie był świadkiem tej metamorfozy to by pewnie oczom nie uwierzył... pewnie i tak do tej pory nie wierzył, jak Tang mógł się zmienić. Ale tylko jeśli chodzi o wygląd... bo jeśli o charakter to on się w ogóle nie zmienił. Dalej był skurwielem, tyle tylko, że w innym opakowaniu. Takim lepszym.

No tak, kiedyś to obaj fleje, ochlapusy, alkoholicy... a teraz? Seco był właścicielem lokalu i to nieźle prosperującego, czyli poważny biznesmen. A Tang teraz robił za wtykę Mandalorian na NS, dbał o ich interesy i tym podobne. OStatnio nawet szukali sposobu na finansowanie ich działalności na Dxun, bo póki co każdy klan sam wykładał kredyty na środki do odbudowania ich ośrodka szkoleniowego. Tang był pośrednikiem, więc trzeba się prezentować. Oczywiście pancerz przydawał się w bardziej agresywnych negocjacjach... [/i]
- Żeś fierfek wymyślił... penisy... penisy to my mamy między nogami a chujami do końca życia będziemy.
Tang przysiadł się przy ladzie, by móc spokojnie z Seco porozmawiać. Wiele się zmieniło, nie da się ukryć. I gdzie się podziały te stare czasy z Coruscant? Tam było wszystko prostsze...
- I nalej tam jakiś specjał barmanie...

- No zrobiłbym furorę. A ty pisz tam teksty do ballad jakiś czy coś. Takich składanek przekleństw nie ma nikt w Galaktyce.
No trochę nostalgicznie się zrobiło. Tang pamiętał ich pierwsze spotkanie... wtedy to chyba kaleesh sikał z ulicy bo kibla znaleźć nie umiał. Albo to było innego dnia? Ale to były czasy. Razem wychodzili z klubów napierdoleni tak, że nie wiedzieli gdzie góra a gdzie dół. Cudem chyba nigdy nie spadli w przepaść Dolnych poziomów Coruscant.
A teraz siedzą sobie spokojnie w lokalu, żadnych burd, chlania... tylko popijanie drinków i rozmowy niejako na "poziomie" co do nich w ogóle nie podobne jest. Ale przynajmniej Fler była szczęśliwa z powodu tej stabilizacji.
- Wiesz co ci powiem? Niby teraz poważnymi personami jesteśmy, nie? Marynarki, interesy i te sprawy... ale shabla, brakuje mi tych naszych starych występów z Coruscant, kiedy to nas do połowy kantyn nie wpuszczano.

- Tiaa... ale jakoś w chwilach stresu to dawałeś sobie nieźle radę
No tak, Seco gdy miał wenę to potrafił z siebie takie piękne wiązanki wypuszczać, że nieprzygotowanym wręcz uszy odpadały z wrażenia. Tak, w tym to kaleesh konkurencji nie miał. Szkoda, taki pojedynek byłby ciekawy.
- No dorastamy... każdy w innej fazie jest.
Też się lekko uśmiechnął, wspominając. Dla niego nigdy upijanie się nie było celem życia, pozwalało jedynie oderwać ponure myśli od wojen klonów, złych wspomnień, demonów przeszłości. Była to też okazja do zabawy i olewania wszystkiego. Ale wtedy to nie miał na oku swoich ad'ike, nie miał poważnych planów związanych z Mando. Teraz takie upijanie się nie wchodziło zbytnio w grę. Dla Seco również... ale i tak pewnie kiedyś się spotkają, schleją i tak dalej. Starych przyzwyczajeń trudno jest się pozbyć.
- Noo... twój niezapomniany garaż. Czasami strach tam było wchodzić, takie to twoje legowisko było... do teraz nie wiem jakim cudem te twoje panienki tam sypiały bez strachu
To ostatnie zdanie dodał znacznie ciszej i się w stronę kaleesha nachylił. Cóż, Fler może i wiedziała o jego przeszłości, ale lepiej by nie słyszała o czym rozmawiają.

- No bo sypiały tam... ja bym tam za cholerę na noc nie został w pełni świadomy. Wybacz, ale cholera wie co ci się tam lęgło... pięć gwiazdek to to nie było.
No ilekroć Tang się tam zjawiał to zawsze dziwne elementy znajdował. Nigdy jakoś nie wnikał skąd i po co to tam Seco trzyma, lepiej było żyć z tą błogą nieświadomością. No ale kaleeshowi to tam nigdy nie przeszkadzało. W sumie on miał większą tolerancję na takie sprawy.
- Draksa? Tego duga który mnie kwiatuszkiem odwiózł, co skutkowało kradzieżą termodetonatora oraz zarzyganiem połowę aerowozów na Coruscant? Pamiętam...
Jak mógł Tang go zapomnieć? Wtedy to bał się o swoje życie, latając po tylnej kanapie pojazdu. Ale dryg do latania miał dzieciak, oj miał. W wyścigach mógł brać udział gdyby miał sponsora. Jak nic następca Sebulby.
- Nie wiem cholera... znając życie pewnie podpadł Palpiemu albo uciekł.

- No szkoda, szkoda... gdyby trafił pod dobre skrzydła to by wyszedł może na ludzi... znaczy się na dugów porządnych
No ale trzeba by cholernie dużo cierpliwości do takiego degenerata - pomyślał Tang. Na dobre słówka i trochę domowego ciepła by się nie skusił... takiemu to trza by gwałtowną reorganizację wartości i tak dalej. A do tego trzeba mocnych nerwów.
- Dziewczynka Kodbarów? Jaka znowu dziewczynka?
Tang akurat nie miał pojęcia o kogo chodzi i chyba dobrze, bo jakby się dowiedział, ze Zin ma być ojcem dla niej to by chyba mu przywalił w mordę. Jego przyjaźń się niejako z Kodbarem skończyła, odkąd zaczął po prostu świrować. Pracował w WARze było dobrze, skończył to jakiś taki durnowaty, ciapowaty i w ogóle się stał. Duży dzieciak bez perspektyw. Dajcie mu zabawkę to się bawi nią chwilę a potem nowa. Tego Tang tolerować nie mógł i nie potrafił...
- No, żeś sie wrażliwszy taki zrobił...

No niebezpieczne, nieprzewidywalne, nieokiełznane. Dlatego chyba nikt Draksowi nie pomagał, ze strachu po prostu przed tym, że ich wydyma. Co by pewnie zrobił... i niestety takie osoby pod reżimem Imperium długo nie żyją, a zwłaszcza w Imperial City...
- Ja pierdole... kolejna ofiara tego di'kuta... ehh napędzi sobie takich problemów, że jedynym miejscem, gdzie będzie mógł się skryć będzie pozbawiona wszelkich cywilizacji planeta. On ma talent do szukania guza
Pod tym względem Seco i Tang się zgadzali, Kodbar ześwirował i pociągnął na egzekucję innych za sobą. Jego nawet jak się za uszy z osik wyciągnie to i tak wlezie znowu by sprawdzić, czy utopi się i tym razem. Beznadziejny przypadek.
- No a ja wychowany w Mandaloriańskiej. Przede wszystkim klan i rodzina Secuś... potem auretiise.
Przywiązanie Mandalorian do własnej kultury oraz jej członków nie było znane. Obcy rzadko z bliska mogli przyglądać się im, ich wzajemnym relacjom i powiązaniom. Brutalność i walka to tylko element ich kultury, nie zaś jak wielu sądziło, całość.