Vottagg poklepał się rękami po brzuchu, jakby mówiąc że pyszne było. - Basen... właśnie, wpadnie tu ktoś po moją rybkę "Wacuś" nawet może się nazywać... Już widzę minę potencjalnej ofiary jak mówię, że idzie do "Wacusia" a tutaj taka niespodzianka! - - zarechotał, ale szybko się poprawił - Tfu, rybkę Xotty - imię Xotta wypowiedział cmokając ustami na pierwsza literę, bo tak się w huttańskim X wymawia. - Prawdopodobnie się niedługo hajtniemy. - zadudnił zadowolony i z dumą wielką, bo upolował kawał hutta. Dosłownie.

- No ja nie wątpie Seco i tym co ludzi zabawia będziesz świetnym! No... Jak to się nazywa... - Podrapał się chwilę po głowie - [i] wodzirej. - zakończył podnosząc palnik plazmowy, który postanowił zabrać. Tak jak było zaplanowane postanowił się zebrać i iść kupić apartament. - Dobre bylo, ale się skończyło, pracuj nad tą budą  i wymyśl jakąś fajną nazwę! - powiedział ślimak pełznąć ku wyjściu jak zawsze machając tylko ręką na pożegnanie.

*Skoro Tang taki to taki Tang. W końcu musi wiedzieć co się na jego terenie dzieje, nowego, starego, jeszcze nowszego oraz jakościowo: dobrych, do dupy i bardziej do dupy.
Tu sprawa nie była prosta bowiem po wejściu nie widać było żadnego charakteru lokalu. Ba – nic nie było widać tylko gole ściany przestronnego pomieszczenia z lekko ścianami z zaokrąglonymi, nawet nie pomalowanymi lub może – pomalowanymi zdecydowanie zbyt dawno bo kolor wyblakł a tynk zdewastowano. Nie można było jednak nie zwrócić uwagi na cała mnogość różnobarwnych napisów. Właściwie to jednego słowa: chuj, pisanego na różne kolory, obok siebie, równo, czasem większe, gdzieś z drugiej strony.
Skrzynia stalą na środku. W niej – narzędzia. Obok skrzyni kilka paczek – podłogę będą układać. U sufitu żarówka na kablu. Coś będzie.
Jakieś krzyki w  „pomieszczeniu socjalnym” – raczej wesołe, swojskie, widać dobra atmosfera. I nagle wyłażą. Nosy czerwone, ale nie pijani jeszcze. Czworo ludzi, trzech panów i pani, o posturze panom nie odbiegającej. A wszyscy niemal jak klony – rodzeństwo. W strojach robotników.
Wszyscy oniemieli kiedy dostrzegli mandalorianina*
eeee, kurwa…

*czwórka robotników nadal milcząc spojrzała po sobie. Zamurowało ich i wyraźnie nie wiedzieli o co chodzi, bo różne typy ich zaczepiały ale mandalorianin w pełnej zbroi to jeszcze nie*
eee… haracz? *odezwał się jeden  nich, mrużąc oczy. Całą reszta okazywała nerwowość. Przyszli tu pracować, układać podłogę dziś mieli, potem malować, instalacje robić… do tego nie używa się blastera a wkrętarką raczej się nie obronią*
[i]to może... eee… do szefa. My tu tylko lokal remontujem, nie?[]/i] *pozostała trójka pokiwała głowami na potwierdzenie tych słow*

*Jako ze ich nie obchodziło… no dobra, obchodziło, bo szef dobry był, co po nosach widać, to się przejęli i grzecznie postanowili by im mando nie narozrabiał na świeżo tynkowanym. Machnął jeden ręką, drugi ruszył, prowadząc tanga do szefa w to samo pomieszczenie z którego wcześniej wyszli. Okazało się, ze jest tam mała pakamera i drzwi do kolejnego pomieszczenia, które to były otwarte. W „socjalnym” lezała cała masa materiałow budowlanych które zostaną jeszcze wykorzystane, oraz jedno wielkie pudło z  rysunkiem żyrandola. Na środku zaś skrzynia. Na skrzyni flaszka, ale pusta. Jednak zawsze jakaś poszlaka*
szefieeee…. *przeciągnął robotnik*
Jakiś pan do pana szefa!
*w pomieszczeniu szamotało się coś. Coś chyba się potknęło o coś innego, ale kiedy się pojawiło nie wyglądało na kontuzjowane. Siatkowana koszulka bez rękawów nałożona na gołe, trochę wychudłe ale charakterystycznie zbite i żylaste ciało… łykowata szyja a na niej łeb o rysach twarzy szaleńca, długich uszach, złotych oczach i… osobliwym Jerzyku na głowie dodającego twarzy kaleesha drapieżnego uroku.
Siewco podniósł głowę i wbił spojrzenie w wizjer hełmu. To co trzymał (szmatę i młotek) puścił odruchowo*

Co Seco kuhrrwa, co… uh… *pierwsze ściśniecie zastało go na nieskończonej wypowiedzi, wiec zaraz powietrze z płuc wyciśnięte zostało, ale po kilku chwilach i Seco rytm załapał i cieszyć się zaczął, choć Tanga nie tak od razu rozpoznał. Zaraz łapami sięgnął, hełm ściągnął mu i odrzuciwszy na skrzynie za łeb złapał, rozradowany u przyjacielskim kaleeshianskim całusem polika mu obił* [i]Tang, ty chuju jebany przez niedohrrobione gungajskie suhrrogatki i kokahrrtkami na cyckach, ja przez ciebie kiedy manii prześladowczej nabawię się! Czekaj. Zahrraz będzie pól lithrra[/i[] *i o nic nie pytając tylko za drzwi się cofnął i już – flaszka jest. Uśmiech szaleńca – jest. Tang – jest. Wszystko jest!*

*różnice niby się przyciągają, jednak w ich przypadku różnice były kulturowe ale mentalność – podobna. Taka miłość po prostu, która wszystko wybaczy, i inne pierdzielenie. Lali się, i jakże milo do siebie się odnosili (chuj i kutas to niemal zaimek), ale przecież żadnemu nawet nie przeszło przez myśl ze to mogłaby być zniewaga. A warto przypomnieć ze w sumie nie tak dawno Seco rzucił się do bicia Zina za o wiele mniej obraźliwe słowo.*
Kuthhwa mac, żeby ty wiedział jak blisko phrrawdy był to być przestał zwalać sobie przez tydzień ze sthrresu. Sadzaj dupę, zebys się na staniu nie musial skupiać… a wy co się gapicie jak dżedaj na dziewice! Paszli na sale, bo dniówki nie wyhrrobili! *trzymając już otwartą flaszkę machnął mechaniczna ręka na ciekawskich roboli, ktorzy się zaraz raz dwa zabrali, a  Seco wziął pudełko po śmietanie, takie w kształcie szklanki i polał Tangowi, bo gdzie w taki mały kieliszek będzie mu lał. Sobie nalał w puszkę po pasztecie*
Stahrry, kuhrrwa, ale naphrrawde chyba Moc istnieje albo ki chujowy nadbyt. Inni będą łazić pól zycia po tej samej ulicy i się nie spotkają a my się tak bez umawiania spotkali na tym jebanym w kakao księżycu! *wyszczerzył się do tanga, siadając na podłodze. Białe zęby wręcz waliły po oczach*

Nie rhankohrry… i nie wyhrruchaly, została jedna jebana i zaśluzowana opcja. Zdhrrówko *podniósł puszkę i wychylił z niej* Poza tym co bym z  tego miał jakby mnie rhankohrry wyhrruchały? Bym, miał dupę rhozjebaną i tyle, a  ty spójrz na to… *chwila konsternacji* ….no, może na razie nie opatrz bo tu jak w  buhrrdelu – wszystko rhozjebane, ale poczekaj jak skończymy! *charknął, warknął i po grdyce się podrapał,a  potem na długosz amilkł. Chyba na jedną kolejkę, bo zaraz polane zostało*
Kuhrrwa… dobrze cie widzieć, wiesz? *znowu uśmiech. Właściwie caly czas się usmiechal. Tak szczerze, nie pod publike, jak to potrafił, czym oczarowywał tłumy*
Już myślałem, ze nigdy to nie dojdzie do nohrrmy… znaczy życie. Po tym… zdarzeniu… ale już whrracam na scenę, Tang, znowu będzie…. Znowu będzie życie