*No i dziabnęła go Aszu. Lekko, ale jakże zwycięsko. Pisnęła radośnie i ulokowała mu się na ramieniu z zaciekawieniem przyglądając się braniu dziecka na ręce. Kinia zaś jeszcze nie zauważyła, że coś jest nie tak. Trochę zaspana i bardzo wpatrzona w buzię wujka. Pokiwała główką i kiedy już była wygodnie usadowiona, objęła wujkową szyję łapciami i położyła główkę mu na ramieniu. Zganiając tym Aszu, która przeniosła się na jej ramię. A więc wszystko było tak, jak być powinno. No, pomijając ich kłopoty i wujkową nogę. *

*Dziewczynka także była niespokojna. Wciąż pamiętała spotkanie z "Alu" i rozmowę, z której wynikało, że ktoś zaatakował wujka. Potem jeszcze zorientowała się, że wujek ma kuku w nogę. Chociaż niewiele o tym mówiła, to jednak przeżywała wszystko na swój sposób. Trochę nawet się obwiniając za to. Zdążyła zauważyć jakie poruszenie wywołała, więc kojarzyła to z sobą. Że to przez nią wujka spotkała krzywda. Ale i o tym powiedziała tylko raz. Tak, to unikała tych tematów, starając się nie sprawiać większych kłopotów swoim zachowaniem.
Toteż kiedy dostała specjalną kartkę i pisak, chętnie się tak bawiła, odstawiając na bok swój notesik i rysiki. Zawsze było jej trochę przykro kiedy kartka była czyszczona, ale wiedziała, że zawsze coś trwalszego może stwerzyć w swoim notesiku.
Tego dnia, uparcie próbowała narysować Aszu. Zwierzątko spało, więc było przynajmniej nieruchomym obiektem, ale dziewczynce i tak ten portrecik nie wychodził. * Nie umiem... *Stwierdziła w końcu, z nutą żalu w głosiku.*

*Mała oczywiście nie byłaby sobą gdyby sobie rączek nie pomazała pisakiem. Ale zawsze mogło być gorzej. Na szczęście nie była brudnym dzieckiem, ot, wypadki przy pracy się zdarzały. Kiedy mężczyzna podszedł, Kinia spojrzała na niego i pokazała rysunek. * Nie wychodzi mi... *Poskarżyła się ze smutkiem. Była jednak jak zawsze uparta i koniecznie chciała narysować Aszu.. no, a przynajmniej coś, co by ją przypominało. Póki co zaś zwierzątko na kartce notorycznie wyglądało jak jakiś galaretowato-patykowaty twór. *Aham... *Dziewczynka wyraźnie się rozpromieniła kiedy wujek zaproponował pomoc. Ba, nawet pisać mu oddała, żeby mógł się z nią pobawić. Odkąd się poznali jasnym było, że dziewczynka uwielbia robić różne rzeczy razem z wujkiem. *

*Zaśmiała się cicho, gdy ją poczochrał. Mimo zmartwień i pewnego poczucia winy, ochrona wujkowa jak najbardziej działała i Kinia powoli stawała się pogodniejszym dzieckiem. Nadal co prawda nie śmiała się zbyt często, ba, nawet rzadko się uśmiechała. Ale przez to każde jej rozpogodzenie było sukcesem. Tym razem więc nawet nie marudziła kiedy wujek wyczyścił kartkę. Wręcz przeciwnie, cieszyła się, bo teraz przecież razem będą rysować. * Dobrze wujku... *Odpowiedziała cieplejszym głosikiem i razem z nim wzięła się za tworzenie rysunku, który już bardziej przypominał Aszu. Dobrze, że ćwiczyła. Miała przynajmniej zajęcie, mogła się rozwijać.. co prawda pewnie czytanie i pisanie bardziej by się jej przydało, ale wolała rysować. Skupiać się na tym w wolnym czasie, którego miała w zdecydowanym nadmiarze. Nie marzyła o tym, że kiedyś będzie się tym zajmowała. Po prostu.. lubiła rysować i już. *

*Wtem niespodziewanie rozwrzeszczało się urządzenie namierzające technika brutalnie niszcząc tą sielankową atmosferę w kajucie okrętu wojennego powstałą w wyniku kontaktu z dzieckiem, które było przyczyna masy problemów wielu istot. Deimos dostał rozkaz zjawienia się na mostku. Teraz...*

*Deimos z radością pomagał Kini rysować Aszu i coraz lepiej im to wychodziło. Samą dziewczynkę zaczynał traktować jak córeczkę, której nigdy nie miał. Przytuliłją znowu mocniej, kończąc rysunek i wtedy rozległsię ten dźwięk, który spowodował u niego odpłynięcie krwi z twarzy. Cholera! Wzywają go. Szybko wstał i spojrzał na swój komunikator. Gdyby mógł to by wyzionął ducha. Wzywali go na mostek! Ten przeklety upiór Darven pewnie. Ale co z Kinią? Gdzie ją dać? Myśl!* Em... Kiniu musze cię na chwilkę zostawić, pobawisz się sama, co kochanie? Proszę... wujek ma ważną sprawę do załatwienia *Nie moze jej ze sobą wziąść przecież. Co by Darven powiedział? Co by Kinia zrobiła?!*

*Taki całus w policzek to byłdla niego najlepszą możliwą nagrodą, bo to dawało mu wiary w siebie oraz sprawiało, że czuł, że nie robi to tylko z egoistycznych pobudek. Westchnąłtylko i zabrałswoje rzeczy, komunikator i takie tam. Mundur poprawił i spojrzałnieco smutno na Kinię, bo jej zostawiać samej nie chciał, ale do Darvena jej nie weźmie* Dobrze Kiniu a ty baw się grzecznie*Podszedł do niej jeszcze, w czółko czule pocałował i poczochrał jej włoski* Wujek za chwilkę wróci *Zapewniłją i udałsię do wyjścia i po chwili już go nie było. Ale bał się tej rozmowy*

*Akurat tego dnia w pobliżu tej konkretnej kwatery przechadzał się Windu, który po dordze napotkał Deimosa i z nim porozmawiał. Poprosił go o opieką nad Kinią i mistrz Jedi zgodził się, chociaż nie miał obycia z dziećmi. Zbliżyłsię więc do drzwi i zapukał, by dziecko mogło sie ukryć i po kilku chwilach wszedł do środka, bo zamknięte nie było* Dzień dobry *Przywitałsię grzecznie, wchodząc dalej i zamykajac za sobą drzwi*