Tak jak i ja... *Przyznał się szczerze i przyglądał się projektowi. Może i była to imponująca maszyna zagłady, ale nie dla Tanga. Był bowiem zwolennikiem wojaczki tradycyjnej. Blaster, pancerz i umiejętności, to podstawa. Dalsze zabawki niszczą przyjemność oraz nie dają honoru z bitwy. Poza tym, by walczyć w czymś takim to trzeba dostroić cały system walki, ale na to już był za stary. Może któryś z jego synów by był chętny?* Imponujące, ale nie dla mnie. Wiesz, jestem starym wojakiem, te wszystkie nowoczesne gadżety to dla młodszych... *Powiedział spokojnie i zdjął z głowy hełm, sadzając go sobie pod lewą pachę.*

No tak... ale na imperatora to trzeba czegoś więcej, niż parę pancerzy wspomaganych. Trzeba armii... *Tylko skąd taką wziąć? Jak uzbroić i wyszkolić? To nie są proste rzeczy i Tang o tym wiedział, w końcu spędził prawie 10 lat szkoląc zakonspirowaną armię klonów. Mando westchnął, bo szkolenie następnej armii przeciwko imperium pozostawało tylko w sferze marzeń... odległych bądź nawet nierealnych. Gdyby tylko Mandalorianie byli tak potężni jak niegdyś, to sami by skopali shebs Imperatorowi* A co to chucherko robi? *Wskazał na droida, bo groźnie nie wyglądał, nawet jak widział działającego w barze.*

Cóż... ciekawe rozwiązanie, ale ja tam wolę zwyczajny blaster. Bo prądem takiego wookiego czy trandoshana nie uspokoisz, chyba, że droid sam dostraja napięcie do przeciwnika *Tang ogólnie bywał sceptyczny w stosunku do takich pseudohumanitarnych rozwiązań, dla niego liczyła się, ale użyta w subtelny sposób dawała sporą przewagę. Ale też trzeba umieć nią pokierować, co bywało trudne i jemu czasami się to też nie udawało, jeśli źle ocenił przeciwnika* Ale na taką zwykłą kantynę to wystarcza. Burd tutaj chyba nie masz, co? *Widział już w swoim życiu o wiele gorsze kantyny, gdzie bez swojego Beskar'gamu nie wszedłby za cholerę. A i tak nigdy nie ma gwarancji, czy z pancerzem wyjdzie żywy z takich lokali. Dlatego tak bardzo je lubił...*

Tiaa... Czarne Słońce jest wszędzie. Nie lubię tych di'kutów. *Niestety miał już kiedyś z nimi do czynienia i to nie były przyjacielskie spotkania. Właściwie to cudem uniknął śmierci i to dzięki pomocy jego vode Mando'ade. Gdyby nie oni to dawno gryzłby ziemię. Ale to były inne czasy, awanturnicze. Wtedy to szukając roboty robił wszystko co chciał i nie patrzył na konsekwencje, co sprowadzało na niego kłopoty. Ale dzięki temu się zahartował i zmądrzał. Tang spoglądał na niepozornego droida i wtedy Zin zadał pytanie, które zbiło go z tropu. Nie wiedział za bardzo co odpowiedzieć, bo miał bezpieczne miejsce, ale pytaniem było, czy można im zaufać na tyle, by ich tam zabrać? Zin wydawał mu się w porządku i w czasie tej ich znajomości jakoś mu nie podpadł a i Tracyn go bardzo lubił. Poza tym wyglądało na to, że ufał Tangowi, skoro chciał powierzyć jego opiece żonę i syna... "Fierfek, zaczynam robić za pomoc społeczną albo za obóz uchodźców..." - pomyślał nieco kwaśno, bo teraz dotarło do niego, że gdzie się nie pojawi tam zbiera jakiś wyrzutków, by potem upchnąć ich na Mandalore. No ale czas na decyzję. Spojrzał w oczy Zinowi, szukając w nich fałszu, ale nic takiego nie wyczytał* Hmm... znajdzie się miejsce, na Mandalore... o ile pasuje ci obecność Mando i klonów. No i kaleesha z synkiem... *"Wcale niezła ekipa" - pomyślał i stłumił chęć roześmiania się z tego powodu.*

Jest bezpiecznie, o ile można o tym mówić przy pięciu klonach komandosach i kaleeshu. *Roześmiał się cicho, bo każdy by mógł się przestraszyć słysząc o takiej grupie. Ale w opinii Tanga to jeśli gdziekolwiek może być chociaż trochę bezpiecznie, to na pewno przy nich* Ale nie musisz się martwić o to, że ktoś nagle zastrzeli w kantynie Twoją żonę bądź syna. Będzie dobrze... choć na pewno nie lekko, trzeba zrobić to i owo *Domy nie były jeszcze w pełni zdatne do zamieszkania, ale jego ad'ike starali się ze wszystkich ił, by to zmienić. No i Temena jako kobieta może liczyć na łagodniejsze traktowanie* Nie, dzieki Zin. Dalej mam wspomnienie po ostatniej popijawie z Seco... tym kaleeshem. Kaca trzy dni leczyłem. On miał jakis swój bimber domowej roboty... *Sigmy śmiali się z niego z tego powodu, bo mówili, że teraz to na prawdę wygląda jak trup i nie musiałby się wysilać, by kogoś nastraszyć.* Zin, kiedy twoja zona i syn byliby gotowi do drogi? *Zależało mu na czasie, gdyż obiecał, że nie będzie go maksymalnie kilka dni, a podróż też swoje zajmuje*

Nie dobrze, bo nie będę na Nar Shaddaa siedział wiecznie. Dlatego musisz ją przekonać, a pomóc w pakowaniu może A'den, ma w tym wojskową wprawę... *Powiedział powoli i spokojnie, nie była to jakaś groźba, ale w przypadku pakowania to by się bardzo szybko uwinęli. Tang nie lubił właśnie u cywili tego braku dyscypliny, karności. Jak on się śpieszył to był spakowany i gotowy max w godzinę. Nigdy nie brał tego, co jest zbędne, same najważniejsze rzeczy* Porozmawiaj z nią i jak się zgodzi to daj mi znać. Posiedzę tutaj jeszcze kilka godzin, bo mam parę rzeczy do załatwienia. A potem to odlatujemy... *Poinformował Zina o swoich planach. Mógł ewentualnie trochę je nagiąć w przypadku dłuższego przygotowania, ale nie gdyby było niezdecydowanie i podział opinii. To najgorsze...*

Nie. *Krótkie i rzeczowe, koordynaty ich bazy na Mandalore były po prostu tajne i nikomu ich nie zdradzał. Dlatego Tang zawsze pilotował, no ewentualnie któryś z jego synów. Tylko ta wąska grupka wiedziała, na który kontynent polecieć i na jaką odległość w stepie. Bo tak to łatwo przeoczyć i to była mocna strona ich kryjówki.* Tu masz namiary na bezpieczną linię komunikacyjną, nie do namierzenia. W przypadku próby wszystko się resetuje i koniec. *Podał mu płytkę z danymi, to mu powinno wystarczyć. Nawet jego frachtowiec miał różne zabezpieczenia przed wykryciem. Tangorn wychodził z założenia, że ostrożności nigdy za wiele.* W razie czego kontaktuj się z nami przez tą linię. Na Nar Shaddaa będziemy jeszcze jakieś dziesięć godzin, potem odlatujemy. I nie próbuj nas szukać ani namierzać... *Ostrzegł go cicho i tylko raz.*