*Podróż Tangowi i A'denowi upłynęła spokojnie, choć nieco się im dłużyło. Ale taki urok podróży nadprzestrzennych, nawet najszybsze statki potrzebują godzin do przebycia trasy. Tak więc, gdy lekki frachtowiec Mandalorian wyskoczył z tunelu nad orbitą księżyca przemytników to skierował się on od razu ku portowi kosmicznemu, chyba jedynemu w całym tym szambie. Sam księżyc był w całości zabudowany i czasami nazywano go Coruscant Odległych Rubieży, gdyż była to stolica wszystkiego co nielegalne. Tangorn, siedzący w fotelu pilota powoli posadził swój statek w jednym z wolnych hangarów, spoglądając przez iluminator na durastalową ścianę.* Poczekaj na mnie A'den'ika, dobrze? Sam to załatwię wszystko. Pilnuj statku... *Klon tylko skinął głową i zajął się procedurami bezpieczeństwa, podczas gdy Fibal opuścił pokład frachtowca po rampie, ubrany w swój czarny Beskar'gam i uzbrojony w dwa pistolety blasterowe ruszył w stronę miasta, które podobnie jak Galactic City nigdy nie zasypia, więc trzeba się mieć na baczności*

*W istocie, Nar Shaddaa to niebezpieczne miejsce dla osób przesadnie pewnych siebie. Bardzo łatwo tutaj zarobić strzał w plecy czy też dodatkową ozdobę w postaci noża. Ale póki co Taalonowi nic nie groziło, bo teren portu jest jeszcze w miarę bezpieczny i przyjazny. Nikomu nie zależało na tym, by ewentualnych odwiedzających odstraszać już na samym początku. Tak więc masyw ludzki ruszył w kierunku wyjścia z Portu, gdzie jednak nie było żadnych stanowisk celnych, bo i po co to komu? Przy wejściu stało może kilku oprychów, sługusów lokalnego gangstera i wyrywkowo żądali od przechodniów haraczu. Jeden z nich, wysoki i barczysty trandoshanin spoglądał łakomym wzrokiem w kierunku nadchodzącego Taalona. Tymczasem staruszek zaczepiony przez Echaniego przestraszył się i lekko się skulił, bo obawiał się, że zaraz zostanie okradziony. Ale gdy zorientował się, ze chodzi tylko o zwykłe wskazanie drogi to zamyślił się* Yyy... napić się? Jest parę kantyn po drodze... jedna z nich to się chyba u Temeny nazywa. Jakaś nowa... spokój tam przynajmniej jest... inne mniej poważane są... *Staruszek spoglądał na swego rozmówcę nieco przestraszony, mając nadzieję ,ze to już wszystko. Musiał wracać do chorej żony*

*Trandoshanin popatrzył tępo na swego rozmówcę i zamrugał kilka razy, nie wiedząc co się dzieje. Słyszał w głowie jakieś głosy, nakazujące mu słuchać tego echaniego. W końcu potrząsnął on pyskiem* Ssss... "U Themeny" powiadasssz? Kawałek drogi to jessst... zaprowadzimy cię, co chłopcy? *Zwrócił się teraz do swoich towarzyszy którzy byli cholernie zaskoczeni. Cóż, sztuczka myślowa Taalona zadziałała, tylko na jak długo? Lepiej nie przeciągać struny. Wśród bandziorów wywiązała się krótka sprzeczka zakończona zwycięstwem wielkiego, głupiego gada.* Zzza mną! *Machnał swoja wielka, pazurzastą łapą i ruszył przed siebie, rozpychając po drodze tłum istot. Echani mógł się nacieszyć chwilową obstawą*

Zin nie patrzył na to jak młoda para stała pod jego warsztatem, po prostu szybko wyszedł z warsztatu i ruszył w stronę portu. Znalezienie statku typu Kappa było banalnie proste, w końcu to statek imperialny i nietrudno jest go rozróżnić. Poza tym Zin zdawał na nim swoją licencję pilota, tak więc znał ten statek na pamięć. Po dojściu do portu zaczął rozglądać się po płycie. Patrzył.
-Albo oślepłem, albo kurwa nie ma tu jebanej Kappy.-Powiedział sobie pod nosem i spojrzał w prawo. Znalazł. Statek, a raczej złom, który nie miał siły latać. Sam nie był do końca pewien czy go kupić. Jeśli to statek AI to Zin będzie miał przesrane, bo tam na pewno będzie czujnik. Minął kilku osobników, którzy z zdziwieniem patrzyli na aparaturę, którą trzyma. Podszedł do statku, uruchomił skaner, który zapikał trzykrotnie. Ekran zapalił się i pojawił się napis Uruchamianie nadajnika...Proszę czekać...-Szybciej...kurna szybciej.-Pośpieszał Zin i kilka razy puknął trzy razy w ekranik. W końcu aparatura włączyła się. Skaner działał na bardzo prostej zasadzie. Prześwietlał obiekt falami o bardzo wysokiej częstotliwości, na dodatek wmontowane było również światło podczerwone, które współpracowało ze skanerem. Na ekranie tworzył się obraz obszaru, przy którym pracował skaner. Zin poprawił sobie aparaturę na ramieniu i rozpoczął skanowanie tego złomu.

-O kurwa.-Otworzył szeroko usta, gdy przeczytał to co wyświetlił mu monitor. Podrapał się po głowie i zmrużył oczy. Przeczytał raport. Nie trzeba było mu mówić, że ten statek ma czujnik. Sam je testował kiedy pracował na Coruscant. Tropił statek, który był rzekomo kradziony. System ten miał dlatego tak wielki zasięg, gdyż gdy statek mijał sporą stację transmisyjną, wysyłał sygnał o określonej częstotliwości, który w mgnieniu oka podawał dokładną pozycję statku i pozostawiał za sobą chmurę, która wytaczała szlak lotu statku. Sprytne urządzenia. Zin wiedział o tym doskonale.-Para idiotów. Jeden głupszy od drugiego.-Mruknął pod nosem i spojrzał w niebo, oczekując trzech statków lambda po brzegi wypełnionych szturmowcami. Tylko na to oni czekali. Na chwalebną śmierć z rąk imperialnych. Kobdar nie chciał tak, dlatego też zdecydował, że nie kupi tego statku.

-No...Nie spełnia norm.-Powiedział i poklepał statek po korpusie.-Silnik zaniedbany, tu nieco wyszczerbione, mandat im wlepię i będzie spokój.-Mówił dość głośno, coby każdy przechodzeń myślał, że to pracownik służb kontrolnych portu. Obszedł jeszcze statek kilka razy i po chwili ulotnił się z tego miejsca. Gdziekolwiek imperialni byli niech lepiej nie odwiedzają kantyny, bo to przyniesie więcej kłopotów niźli pożytku. Kobdarowi jeszcze życie miłe i chciałby jeszcze nieco świata zobaczyć. Teraz musiał szybko iść do lokalu, wsadzić płytkę od Tangorna do komunikatora i uświadomić mu, że przylatuje na Mandalore statkiem rodianina. Jeśli nie chce podać współrzędnych to niech wyleci na orbitę, ot co.

*Jako ze na Nar Shaada reguły uwaza się za wskazówki a względy ebezpieczenstwa wyrzuca na śmietnik, ladowisko wybrane przez nawigacje Nemedisa było niestrzeżone. Ot, połać wybetonowanego suchego lądu, by posadzić statek, a  jedyna formalność to zaplata za „przypilnowanie” go, kiedy już wyląduje, tak wiec po prostu – trzeba wyładować*