Kobieta o niskim wzroście i zarzuconym czarnym płaszczu na włosy, z których wystawały jednak ogniście rude kosmyki, uśmiechnęła się szelmowsko. Szła pewnie i szybko. Już jakiś czas przebywała w tych obskurnych dzielnicach, więc mogła by rzec, iż czuła się prawie jak w domu. Prawie jak w domu... Co za ironia.
Kiedyś wpadłaby w dół i depresję na same te słowa, ale zmieniła się. Zabrzmi to dramatycznie, ale musiała się zmienić, by przetrwać.
Jednak  trzeba by zarobić na to przetrwanie, jak robi każdy zwykły obywatel, poza bohaterami z Holonetu.
Jej sporą zaletą był fakt, iż potrafiła sprawnie myśleć w najbardziej krytycznej sytuacji. Nie zamierzała dać się ponieść panice, choć ludzie, z którymi się kontaktowała, u niejednego doprowadzili by do zawału.
Ale nawet bandyci z reguły miewali swój honor i jakieś reguły postępowania. Jeżeli mogłaś im się przydać, tym lepiej dla Ciebie. Postanowiła więc być jak najdłużej przydatna. Ta część wielkiego planu przetrwania była prosta. Za prosta. Tylko, że to wszystko nie przejawiało odzwierciedlenia w praktyce. Upewniła się, iż broń leży na swoim miejscu, ukryta pod luźnym ubraniem. Nie satysfakcjonowało jej zostawienie czegokolwiek przypadkowi. Już nie była taka naiwna jak kiedyś... przymknęła oczy, aby nie zalały jej wspomnienia. Kiedyś wszystko było znacznie prostsze.
Przypomniała sobie jak przez mgłę, jak kiedyś narzekała na banalne do rozwiązania problemy z punktu widzenia dzisiejszego dnia. No dobra, dość tego dobrego.
Starała się emanować bezczelnością i arogancją, bo jeszcze nie wiedziała, kim jest ten, o którym dostała informacje, aby się spotkać. Ale była pewna, iż słabość na pewno nie zostanie dobrze odebrana, nawet na w miarę cywilizowanej planecie, tak dalekiej od Coruscant.
Musiała trochę uaktualnić te informacje, które posiadała. Zresztą, zawsze krytycznie podchodziła do zwierzeń istot. Często bywały subiektywne i pokryte osobistymi sprawami, które musiała przesiać. No, będzie ciekawie.
Koniec wakacji.
Oparła się wygodnie o coś w rodzaju ściany jakichś budynków, ostrożnie, aby nie wpaść w błoto i inne zanieczyszczenia. Chciała mieć pod obserwację całą najbliższą okolicę. Różni się tu kręcili.
Przybrała na twarz absolutnie obojętną minę, nie okazującą żadnych emocji. Jedynie w oczach "z pozoru" niewinnych i z pozoru należących do za grzecznej dziewczynki z dobrego domu - czaiło się czyste zimno. Ale to mógł dostrzec jedynie dobry i uważny obserwator. Na razie nikogo nie dostrzegała na horyzoncie, ale potrafiła być bardzo cierpliwa.

No, czasami trzeba było pokazywać się na takich terytoriach.
Ruda podeszła bliżej, prawie bezszelestnie, ale ze sporą dawką nieufności. Po ostatnich przeżyciach miała w niej sobie aż nadto. A niech tam, pomyślała. Chyba była jedną z tych osób w galaktyce, które od czasu do czasu musiały poczuć w sobie tak zwaną właśnie, adrenalinę. Czasami trzeba wykonać pierwszy ruch, jak w grach.
Uśmiechnęła się i spełniła prośbę, sypiąc nawet trzy kredyty.
- Mam nadzieję, że zdrowie aby dopisuje? Wszakże tyle zawirowań ostatnio najrozmaitszych... wszędzie. - odparła zupełnie swobodnie, a nawet z pewnym zainteresowaniem, jednocześnie patrząc mężczyźnie prosto w oczy. Dalej jednakże jej własna twarz nie wyrażała totalnie niczego. Bezpieczniej było nie okazywać zbytniej otwartości. A bardzo dyskretniej próbowała wypatrzeć, czy spryciarz nie przyprowadził ze sobą jakichś znajomych na wszelkie (oczywiście pozytywne!) okoliczności losu...

Słuchała bardzo uważnie, obserwując wszelkie szczegóły. Notowała w myślach każde słowo, każdą zmianę tonu. Mocno się skupiła. Emocje na bok, liczy się tylko zadanie. Zrobiła to co chciał, chociaż normalnie daleko kobiecie do postawy altruistycznej. Skinęła głową ze zrozumieniem. Popatrzyła nieznajomemu prosto w oczy. Zaczęła dostrzegać różne szczegóły schowane tak, aby nikt ich nie mógł dostrzec, ale w ciemności niczego nie można było być pewnym. Więc nie brała za pewnik tego co niby teoretycznie dostrzegła.
- Dużo się ostatnio działo, czyż nie? Pytanie podstawowe... jak wielki wpływ będzie to miało na naszą lokalną planetę? Chyba nikt nas nie będzie próbował przekonywać do swoich racji, jak pan myśli? Chodzą pogłoski, iż Sojusz praktycznie nie istnieje... jednak prawdę czasami trzeba bardzo umiejętnie oddzielić od fałszu.
- jeżeli miała jakieś własne opinie na te tematy, bądź co bądź, ryzykowne, to nie dawała nic po sobie poznać. Bezpiecznie nie ufać nikomu, nie ujawniać swojej prawdziwej opinii. Kłamać potrafiła zgrabnie, ale grać aktorsko mniej zgrabnie, dlatego postanowiła odsłonić trochę kart.
I warto wybadać grunt, czy aby na pewno nie warto by było zaryzykować podróż dokądkolwiek indziej, choć tutaj wydawało się tak kusząco bezpiecznie żyć.