Szkolenie Mando a szkolenie Jedi trochę od siebie różniło, chociaż w większości miało ten sam cel. Jednak widać owe szkolenie zawiodło ją, bo nie do końca poradziła sobie z torturami ale też przecież z mocy nie mogła skorzystać. Zdradziłaby się, a nie mogła na to sobie pozwolić. Dlatego tak cierpiała a nie inaczej, ważniejsze było bezpieczeństwo Ceri, która ma być przyszłością jeśli chodzi o odbudowę Zakonu Jedi.
Co do tortur, to pewnie i Tang po pierwszych torturach podobnie się zachowywał, dla niej te tortury też były pierwsze, chociaż nie raz obrywała od innych, czasem błyskawicą od upadłego. Teraz po prostu musiała odpocząć i uwierzyć w fakt, że jest bezpieczna.
W pewnej chwili skończyła jeść, talerz pusty ale napić się nie napiła chociaż zauważyła, że mężczyzna odsunął się. Zapadła głucha cisza, ta myślała chociaż myśli były dziwnie rozbiegane.
- Czy... im coś powiedziałam?
Nie była pewna tego faktu, wszystko zlało się i pomieszało... pamiętała dobrze jak ją torturowano, ale nie mogła sobie przypomnieć czy nie zdradziła położenia obozu czy czego innego.

Nie chciała aby ktokolwiek oglądał tego, co ona przechodziła i co jej robiono... nie chciała aby ktokolwiek widział na niej gwałt, to molestowanie jej... wszystko. To było szczególne dotkliwe dla niej jako kobiety, ktoś naruszył to czego ruszać nie powinien. Mogli ją bić, katować ale dotykanie, gwałcenie było coś czego nie zapomni.  Już miała spytać czy oglądał, ale sam się przyznał. W tej chwili gdy to powiedział, mocniej zęby zagryzła... została poniżona nawet w jego oczach i jak będzie mogła w przyszłości z nim się targować czy kłócić?
Z drugiej strony była zgrabna, ale co z tego jak wszystkie sińce to psuły?
Czekała teraz tylko na Ceri... czy mówił prawdę?
W tym momencie poczuła złość, dłoń zacisnęła w pięść ale z pewnością nie dałaby rady teraz nic zrobić... ale przypomniało jej się, jak ten potraktował je... jak użył Ceri jako narzędzia, jako więźnia by na niej wymusił... że groził im.
Opuszczony wzrok powoli snuł się po pościeli, po jej koszuli nocnej...
- Kto mnie przebrał?
W sumie, miała nadzieję że to zrobiła jej uczennica lub inna kobieta.

Ostatnio edytowany przez Issa Maya (2016-04-17 13:49:20)

Cóż, powinien czuć większe wyrzuty... poniekąd, to z jego powodu to się stało, ale nie winiła go za to akurat - jedynie, że groził jej uczennicy; a przynajmniej Issa tak odebrała w tamtym czasie. Zastanawiała się, co ona tutaj robiła, czemu on się nią opiekuje? O ile opiekuje się nią, a nie jest to wymysł jej zmęczonej psychiki.
Odpowiedź przyjęła w milczeniu i dalej się zastanawiała nad różnymi wątkami. Nie poddawała się odpoczynkowi, ale ta widać wzięła się za pracę... a przynajmniej starała się uporządkować swoje myśli, wykorzystując okazję. Najwyżej później oberwie. Słuchała go gdy mówił o tym, że nie wykorzystywał ale przerwała mu w momencie gdy skończył pierwsze zdanie.
- Wiem... Nie jesteś raczej taki.
Nie znała go, ale nie odczuwała żadnych znamion gwałtu... z resztą jeśli miała rację co do niego, to nie zrobiłby tego podczas gdy była nieprzytomna. Wydawało jej się, że on raczej wolałby grać w otwarte karty niż gwałcić nieprzytomną kobietę.

Niestety ciągła wojna, ciągłe walki wypaczają ludzi i zabijają w nich człowieczeństwo. Właśnie sumienie czyniło nas tym kim jesteśmy, a jeśli nie mamy go to jak można siebie nazwać? Wtedy granice między dobrem a złem mocno zacierają się, nie wiadomo więc co nie tak się robi.
- Rozumiem. Chciałabym widzieć się z Ceri... ale i przejść się, od leżenia silniejsza się nie zrobię.
Nie podobało jej się leżenie w łóżku. Wiedziała, że jest słaba ale tak w bezczynności też nie potrafiła leżeć. To się nie zmieniło, a po za tym uważała, że w jakiś sposób ruch jej się przyda. Trzeba rozruszać mięśnie...
Spojrzała się na niego uważniej, kiedy zaczął mówić... nie wiedziała jak to odebrać, ale zagrożenia nie odczuwała. Powoli myśli się układały, a dzięki temu mogła jaśniej spojrzeć na sytuację. Długo w tym pomieszczeniu razem byli.
- To wpierw znajdź sznur.
Prychnęła, więc po chwili i powoli zmieniła pozycję na siedzącą.

Jeśli ktoś nie wierzy ani w dobro, ani w zło to musi być smutnym człowiekiem i niekoniecznie złym... W zasadzie to są zagubione w świecie osobniki, które nie potrafią znaleźć dla siebie miejsca. Spojrzała się na niego, kiedy mówił że przyśle ją... ale Issa chciała wyjść na świeże powietrze, które jej pomoże.
Nic nie odpowiedziała więc na to, tylko odsunęła kołdrę z nóg, by po chwili spojrzeć się na niego.
- Chcę po prostu wyjść na chwilę, na świeże powietrze. Na pewno mi to nie zaszkodzi a pewnie i wskazane jest to.
Tylko... no włąśnie, wzrokiem szukała czegoś czym mogłaby się okryć, przecież w samej koszuli nie wyjdzie.

Ona jak i on byli w sumie z dwóch różnych światów, on nie wie co ona przechodziła i co czuje przez moc, a ona nie wiedziała za wiele o nim. Jednak, zabijanie dla pieniędzy było... dość nie fajnym zajęciem, który de facto powoduje u ludzi znieczulicę. Oczywiście, jeśli zabija by chronić bliskich to byłaby w stanie jeszcze zrozumieć, ale nie dla samego zysku.
Issa miała swój dom, miała swoich przyjaciół... rodzinę zastąpił zakon, ale to wszystko zostało zniszczone przez innych, przez zdrajców... przez klony... przez senat... dowództwo. Czemu Rada Jedi tego nie odkryła? Czemu tak wielu musiało ginąć?
- To najwyżej się przewrócę i podniosę...
Mruknęła pod nosem... była uparta, miała ochotę coś robić. Leżenie nie sprzyjało w umacnianiu się, a wysiłek pozwoli w jakimś stopniu zachować jej kondycję.