- Może i jako jedyny, może to i głupie ale czy dlatego że to w co wierzę jest słuszne a wszyscy uznają mnie za wariata mam się wszystkiego wyrzec? - spytał ją wyraźnie oczekując odpowiedzi. On wiedział, ze sprawą jest słuszne a porzucenie obecnej ścieżki  jaką podążał była by w jego własnych oczach zdradą najwyższą z możliwych. Mało tego mistrzyni Loona i mistrz Cyrrus potępił by takie zachowanie nazywając je conajmniej niegodnym, lub tchórzliwym. I jak po czymś takim Enjo mógłby z czystym sumieniem spojrzeć na swoje odbicie w lustrze? Zapewne by nie mógł.
- Owszem ciężko - przyznał z goryczą bo i jemu nie podobał się fakt, ze rada zaszyla się gdzieś pozostawiając Zakon i jedi samym sobie. Enjo zastanowił się i coś może i dziwnego przyszło mu do głowy. A gdyby tak odbudować zakon z jedi których mieli? Utworzyć nowe radę i zacząć narazie po cichu szukać dzieci czułych na moc starając się nadal nie rzucać w oczy inkwizycji. Z początku było by ciężko bo finansowanie żadnego by nie mieli. Jednak w miarę rozrastania się nowego zakonu.wzrosła by ich ofensywne siła i kto wie czy nie dali by rady nawiązać walki z inkwizytorami jak równy z równym. Zapewne seria zwycięstw sprawiały, ze i dotacje by się znalazły. Trzeba by przekonać społeczeństwo, ze obrońcy galaktyki są, istnieją, żyją i walczą o przywrócenie pokoju i Republiki. Co do jej pytania to bez namysłu wysłał jej koordynaty małej bazy w okolicy z której ostatnio skorzystał.

Ostatnio edytowany przez Enjo Gras (2016-02-15 21:12:20)

- Służę uprzejmie, młoda damo - odparł hutt całkiem poważnie. Ciekawe gdzie i od kogo takiej galanterii nabrał? Ale to nie był.czas i miejsce na tego typu rozważania. Enjo z ukrywają ulga przyjął fakt, ze niedługo dołączy do pozostałych  jedi. Martwił yo jednak fakt, ze to co tam zastanie będzie wolało o pomstę do mocy. Spodziewał się ze wielu będzie szarych i ze garstkę zaledwie będzie nadal wierna drodze jedi. W komputer wklepane zostały nowe dane. Silniki rozgrzewaly się i tak dalej. Po chwili dokonali skoku.

Powrót do tej bazy według Hutta nie był dobrym pomysłem. Zawsze raz korzystał z danedo punktu i.leciał dalej uzupełniwszy zapasy prowiant oraz paliwa. Czasem robił mały przegląd ale jak narazie rupieć którym latał spisywał się dobrze. Hurt zameldował swoją chęć wylądowania. Oczywiście dostał pozwolenie i namiary. Leciało się więc jak po sznurku, jednak im bliżej był bazy tym większy niepokój odczuwał. Odganial yo od siebie niczym natrętnego osada. Tuż przed lądowaniem.udało mu się wygrać  i niepokój ustąpił. Co ciekawe hangar w którym miał lądować był również hangarem jego towarzyszki. Pokonał więc ku niemu i wylądował wyłączając silniki. Platforma załadunkowa z sykiem opadła w dół a chwilę później hutt z kluczami i kartami do statku zszedł do hangaru .

- Witaj, młoda damo. Owszem bardzo chętnie - odparł pogodnie a po chwili dodał - Tu niedaleko jest przytulny lokalik, o ile ktoś tam jak ja lubi mordownie. -  zasmial się i poprowadził ja w odpowiednim kierunku zlecając po drodze obsłudze tankowanie oraz mycie szyb. Ostatnio nieco się zasyfiły.

Lokal w istocie był mordownią. Już z daleka słychać było muzykę pomieszaną z odglosem walki. Widać zabawę trwała w najlepsze a dobra zabawa była tym czego nie warto było przegapić. Po otwarciu drzwi uderzył ich smród oraz ścianę dymu. Lokal był spory. Spory też był tu tłumem obecnie zgromadzony głównie na środku i piszący się po łyżkach aż huczało. W użyciu było wszystko od tulipanów zrobionych z butelek po krzesła i stoły. Po powazniejsza broń nikt nie sięgał. Ich wejście zrobiło wrażenie. Piękna kobieta u boku Hutta ubranego w brązowy płaszcz z kapturem. Przezornie Enjo nie używał szat. Walka ustala a oczy wszystkich skierowany się na wchodzących. Hurt niczym prawdziwy gentelmen puścił panią przodem.
- Zajmij jakiś stolik a ja zamówię coś do picia. Co byś chciała?

Hutt z obojętnością minął całe to bojownicze zgromadzenie zastygle w najdziwniejszych pozach. Wszyscy gapili się na nowoprzybyłą. Ponad dwudziestu samców alfa dosłownie pożerało ją wzrokiem. W koncu z tłumu doszło wszystkich.
- Ja pierdolę, ale dupa - i to stwierdzenie rozładowało sytuację. Wszyscy wzięli się za porządki ustawiając meble w jako takim ładzie. Enjo podszedł do szynkwasu i rozejrzeć się po półce z alkoholami. Nie lubił pić alkoholu dlatego zamówił coś czego Berman raczej się nie spodziewał.
- Jedna kawę i jedną zieloną herbatę. Zaplaciwszy odrazu skierował się do stolika zajmowanego przez jego nową znajomą.
- To na czym skończyliśmy? - celowo zadał to pytanie by dać czas orkiestrze. Ta zaczęła grać a w lokalu zaczął się normalny gwar. Wykorzystując to hutt przyciszyl głos.
- Jak według Ciebie będzie wyglądać przyszłość zakonu jedi?

- I Ty zapewne znasz takiego ktosia. Może zdradzie mi kim jest owa osoba? - Spytał pół żartem pół serio. Lekka rozmowa o poważnych sprawach. Mistrz Cyrrus mawiał: " Sprawy poważne należy traktować lekko, sprawy lekkie należy traktować poważnie". Coś w tym bylo i teraz taka właśnie rozmowa miała miejsce.
- Jeżeli zakon jest w aż tak opłakanym stanie to owy przywódca musiałby być osobą silną i rozważną zarazem. - wypił ze swego kubka łyk herbaty. Nie była najlepsza no ale trudno się mówi.
- Zdajesz sobie jednak sprawę, ze zgromadzenie tylu jedi w jednym miejscu zwróci czyjąś uwagę. Wiesz zapewne kogo mam na myśli. Tych co mają czerwone lance. Oni beda bardzo chętni by się tam pojawić. Oczywiście tajemnica zostanie zachowana jednak sam przelot tak dużej liczby osób... To wielkie ryzyko. Jednak Wielką Rada powinna zostać odtworzona a zakon przywrócony do dawnej chwały.

Hutt spojrzał na nią ze zdziwieniem. Tylko czterech jedi.  Z całego zakonu tylko czterech udało się odnaleźć. Czyżby naprawdę nikt poza nimi nie ocalał a może se i żyją? Przy rozkazie 66 było takie zaklucenie w mocy ze trudno ocenić.
- Niestety od czasu czystki straciłem kontakt. Należy roboczo przyjąć, ze nikt nie ocalaĺ. - powiedział wolno i z namysłem oczywiście mogła się spodziewać jakie będą jego kolejne słowa.
- Oczywiście należy szukać i mam chyba... - urwał bo wyczuł zbliżających się osobników a przy nich nie mogli swobodnie porozmawiać. Enjo był gotów bronić selwojej towarzyszki jak i siebie gdyby zaszła  taka potrzeba. Skupił się na obserwowaniu delikwentów. Jak narazie mógł tylko czekać. Z pewnością ona da sobie radę lecz gdyby coś poszło nie tak był gotów do działania.

Enjo tylko obserwował, oceniał to co i jak zrobiła. Zastosowanie prostej sztuczki mogło ich zdekonspirować gdyby ktoś to zauważył lub na sali byli inni mocowładni. Tak czy inaczej nie zamierzał się wtrącać. Jego przyjaciółka radziła sobie same całkiem dobrze. Tak więc obserwował i myślał nad dalszym przebiegiem chamsko przerwanie rozmowy. Co prawda mógłby powiedzieć coś po huttańsku ale nie chciał dolewać oliwy do ognia skoro ona sobie radziła. Mimo wszystko był gotów gdyby rozpętała się kolejną awantura.

- Na poszukiwaniach. - podpowiedział ochoczo.
- Sądzę,  ze możemy szukać w mocy, lecz jest to bardzo ryzykowne. Jak sama wspomniałeś nasi wrogowie węszą.  Wątpię jednak w ich co tygodniowe sukcesy. To zapewne tylko propaganda, dym na oczy i nic więcej. Skoro my ich nie możemy znaleźć to co dopiero oni. Nasi przyjaciele nie wydali by się w jakiś głupi sposób bo nagle by się okazało ze nawet tutaj są. Nie. Oni się dobrze ukryli a propaganda robi swoje.