Było tak przyjemnie w tym łóżku, mało kto by chciał wstawać ale organizm nie pozwolił jej się cieszyć snem, ponieważ kacyk zaczynal powoli przejmować kontrolę nad ciałem kobiety. Powoli otworzyła prawe oko, zupełnie od niechcenia... po dłuższej chwili również drugie. Obraz miała zamazany, potrzebowała chwili aby się "dostroić", w międzyczasie mruknęła
- Gdzie kurwa jestem?
Na szczęście nie obudziła obok kobiety, więc musiała się zorientować... Obróciła się na drugi bok, gdzie zauważyła swoją towarzyszkę i jej pośladki. Od razu jej obraz się wyostrzył. Leniwie zmieniła swoją pozycję na siedzącą i dalej patrząc na swoją kochankę, zaczęła zastanawiać się co wczoraj robiła. Powoli obrazy pojawiające się w głowie Mandalorianki zaczynały układać się w całość, pokazywać przebieg poprzedniego dnia. Widziała jak się bawiła, jak piła i całowała się. Zażywała przyprawy. Następnie widziała swoje nagie ciało splecione z drugim nagim ciałem, tym razem należącej do Deva'i. Zawsze mogła tutaj przychodzić, niby ze sobą nie są ale z pewnością, Meera by ją chroniła jak tylko mogła, chociaż tancerka doskonale potrafiła się o siebie zadbać. Żeby nie było, to Meera nie była lesbijką tak do końca, bo i za kuśkami przepadała. Jednakże większymi względami darzyła właśnie tą obok niej kobietę. Bezwiednie dłonią pogładziła po tyłku, wsuwając dwa palce w kobiecość, niczego nie spodziewającej się kobiety. Nie brutalnie, ale wręcz delikatnie starając się ją pobudzić przez sen, trochę podręczyć... chociaż, Meere już zaczął kac dręczyć.

Meera wsuwając palce do wnętrza, na całą długość czuła jej ciepło i wilgoć. Palcami zaczęła poruszać czując delikatność kobiecości a później ta się obudziła. Momentalnie skacowana kobieta spojrzała się w oczy swojej towarzyszki z rozwartymi nogami, dzięki którym miała łatwiejszy dostęp.
- Pewnie chciałabyś takie codziennie.
Odwzajemniła pocałunek równie namiętnie, aby po chwili również zamruczeć czując ciepłą dłoń na swojej piersi, później na kolejnej. Lubiła ten dotyk, lubiła się znajdować przy kobiecie... może Mandalorianka za wiele o sobie nie mówi, ale rozmawiają ze sobą i baraszkują. Ot, nic więcej chyba je nie łączy. Seks i zabawa, może w jakimś stopniu wierność aby nie wygadać co, gdzie i jak. Niemniej nie zdradzała jej zbyt wielu szczegółów albo nawet i wcale jeśli chodzi o zadania oraz zlecenia. Nie odpowiedziała słowami na to czy zgadza się na powtórkę, tylko od razu znalazła się nad nią i zaczęła całować jej szyję, dłońmi ściskając jej piersi. NIestety, ta przerwała...
- Musiałaś przerwać...
Mruknęła niezadowolona, by następnie zgrabnie zejść z kochanki. Ubrała bieliznę i złapała za komunikator by zaraz odejść kilka kroków. Oparła się o ścianę tak że miała widok na nagą przyjaciółkę. Odebrała połączenie.
- Słucham...

- Uważaj, bo będę zazdrosna.
Prychnęła na słowa swojej towarzyszki i faktycznie, gdzieś tam w środku poczuła ukłucie zazdrości które spowodował mały, w zasadzie mało zauważalny grymas na twarzy rudowłosej. Niby ze sobą nie były, niby mogły się pieprzyć z innymi... Przecież sama Meera nie raz była z mężczyzną, czy z kobietą innym razem. Właściwie nie przywiązywała się do nikogo no ale cóż...
- Wolałabym całkiem nago nie paradować przed kimś.
Odpowiedziała na jej mruczenie z niezadowolenia, a chwilę później włączyła komunikator i kogo tam zobaczyła? Ojca. Przybranego, ale zawsze ojca. Właściwie dla niej nie był przybranym ojcem, tylko tym prawdziwym. Pokazał jej nową drogę w życiu niż być dziwką na posługach piratów. Jakby nie ten atak w przeszłosci, to nie wiadomo jakby to sie potoczyło. Z pewnością, Panna Ithar zabiłaby swojego prześladowcę ale co później? Sama prawdopodobnie by zginęła z rąk piratów. Mniejsza.
- Cześć tato. Świętowałam dobrze zakończone zlecenie...
Próbowała jakoś się wytłumaczyć ze swojego ubioru. Szczerze mówiąc, wszystkich miała w nosie, ale jeśli chodzi o ojca... kochała go, zrobi wszystko aby był dumny z niej i bardzo liczyła się z jego zdaniem. Ojciec był jej silnym jak i słabym punktem, jeśliby ktoś wiedział jak uderzyć w nią to pewnie wykorzystałby starszego zabraka. Westchnęła cicho, chciała wszystko sama załatwić... po co on siebie narażał? Przecież nie narażał się tylko przeciwko wrogowi, ale mógł również narazić się z pozostałą częścią społeczeństwa... przecież ona została wygnana. Jednak od razu się ożywiła i nie ważne jak bardzo kac ją męczył, to zaraz odbiła się od ściany aby powoli krążyć po pomieszczeniu.
- Kto? Gdzie go znajdę?

- Zaraz kopa w tyłek dostaniesz i nie będzie oj tam oj tam
Powiedziała z przekasem, oczywiscie w tym nie było nic takiego co by można wziąć to na poważnie. Meera rozmawiała z ojcem a tamta co robiła w tamtym czasie? Rozłożyła nogi i robiła sobie dobrze. Ithar musiała zacisnąć zęby by nie warknąć do niej, przecież ta robiła wstyd jej przed ojcem.
Meera dawała sobie radę, ale tak naprawdę... znowu powoli się pakowała w ten syf, w te imprezy... znowu groziło, że ktoś będzie ją co chwilę jebać w dupsko i na koniec obudzi się w zaułku zupełnie naga.
- Nie zamierzam wpadać w to samo gówno.
Znała to spojrzenie i doskonale zdawała sobie sprawę, że się martwił o nią... jednak czasami ciężko sobie poradzić z samotnością, nawet ona... możliwe, że w ten sposób szuka coś co zamaskuje jej problemy i w pewnym sensie zaspokoi jej potrzeby.
- Kontakt osobisty... to nie będzie pułapka? Jak się nazywa?

Właśnie, wrednie pogrywała ale na całe szczęście mandalorianka potrafiła się skupić na rozmowie, chociaż z drugiej strony mogła obserwować kobiete, która się masturbowała na widoku. Uśmiechnęła się triumfalnie kiedy to nie udało jej się, a ta na nią patrzyła nadąsana. Wygrała bitwę, ale widać ta nie miała zamiaru się poddawać, dlatego też próbowała jakoś od niej uciec... nie udało sie. I co mogła zrobić? Spojrzała się w dół kiedy majtki poszły w dół, kiedy zaraz poczuła język na swoim łonie przyjaciółki. Przymknęła oczy z przyjemności ale tylko na moment. Wróciła do rozmowy starając sie skupić na ojcu i ich rozmowie.... cholera, trudno było.
- Tym razem mam cel, wiem co muszę załatwić dzięki Tobie. Staram się...
Starała się, ale sama siebie znała i nie raz trudno było jej trzymać postanowień. Ale co mogła zrobić, skoro taka jej natura? Znała problem, próbowała to naprawić, ale... teraz była znowu sama i trudno było jej się samej pilnować, a ta paskuda która robiła jej minetkę, wcale nie pomagała.
- Gdzie mam się z nim spotkać? Albo nie mów, prześlij mi na komunikator namiary

Owszem i doceniała ją jako kochankę jak również jako przyjaciółkę ale w chwili obecnej tamta sobie grabiła i w zasadzie sama Meera nie do końca wiedziała czy podnieca to ja czy wkurwia. Możliwe, że obie rzeczy ale to nie jest takie ważne. Im dłużej trwała rozmowa tym trudniej jest się jej opanować. Zacisnęła swoje uda jak tylko mogła próbując przegonić kobietę ale jednak ta dalej męczyła biedne ciało Meery która w zasadzie ledwo trzymała się na nogach. W końcu uwolniła się tym samym całkiem zdejmując majtki by zacząć na nowo chodzić.
- Nie stracisz.  Wiesz że to niemożliwe abym wróciła, nie teraz... Sam uczyłeś mnie, że od problemów się nie ucieka tylko je się rozwiązuje. Z resztą jakbym wróciła to by się dowiedział a później Ty sam byś tato został wygnany jeśli nie nasz cały klan.
Uśmiechnęła się całkiem pogodnie, ale ile w tym było prawdy niż tylko robienie dobrej miny do złej gry? Nie wiadomo.
- Potrzebuję kogoś tam na miejscu, kto będzie mnie informował co się dzieje, kto w razie czego może mi pomóc. Wiem, że próbowałeś przekonać co do mojej niewinności. Z resztą wygnanie podobno umacnia charakter prawda?
Dodala żartobliwie. Doskonale wiedziała że ojciec cały czas działał aby ją uniewinnili, aby mogła wrócić...pomóc im w walce bo przecież każdy może popełnić błędy.
- Jak zawsze tato. Do następnego.
I poczekała aż się rozlaczy i po tym odłożyła komunikator. Później spojrzała na Akive.
- Musiałaś?

Meera nie pochwalała jej zachowania, ale cholera podobało jej się to. Tylko kurde, wolałaby gadać z klientem gdy tamta by jej dobrze robiła. Kiedy oberwała w pośladki, to lekko się skrzywiła i przez to ojciec zauważył zmianę w jej zachowaniu. Koniec końców padło pytanie i trochę głupio się zrobiło, lecz nie dała tego po sobie poznać.
- Nie, po prostu jestem trochę rozkojarzona. Kac mnie męczy.
Usmiechnęła się niewinnie, a później wszystko przebiegło tak jak miało przebiec. Rozmowa się zakończyła, pozdrowili siebie a Meera oparła się o ścianę.
- Sama kazałaś mi rozmowę odebrać. A śniadanie...
Rozchyliła nogi by mogła tamta kontynuować swoje dzieło.
- Skończ, to co zaczęłaś... może wynagrodzę Ciebie dobrym daniem. Inaczej zostanę tutaj i śniadania nie będzie.