No cóż, najwyraźniej oboje pałali do siebie taką samą niechęcią. Garrett jakoś niespecjalnie przepadał za nowymi znajomościami. Tym bardziej, że środowisko w jakim się teraz obraca jest bardziej śmiercionośne od najsilniejszego bossa w Galaktyce Fantasy XV. Niemniej jednak ten naładowana stymulantami i nabita zmodyfikowanym DNA maszyna do zabijania powinna się już stąd zabierać. Przynajmniej dla bezpieczeństwa. No chyba, że jego hobby było poznawanie ludzi, a później sprowadzanie na nich imperialnych. W końcu każdy ma jakiegoś bzika. Jeden zbiera rybki, drugi hoduje znaczki.
-To sam sobie odgrzeję.-Rzucił i wzruszył ramionami. Chwycił za czysty talerz, nalał sobie zupy do niego i włożył do mikrofali. Ustawił na cztery minuty i czekał. Bacznie obserwował klona.

Gdyby A'den chciał zrobić jakąś krzywdę Garrettowi to by to po prostu zrobił i to nie skończyłoby się dobrze dla wszystkich, również dla klona. Póki co tylko jasno określał swoje stanowisko "mam cię na oku, nie ufam ci, nie szukam przyjaciół" i tyle. Shakti miała kredyt zaufania w związku z tym, że była Mando i w sumie tylko dlatego.
- Mogę pomóc w razie czego
Zaproponował, bo w końcu miała go podrzucić na Mandalore, a zależało mu na czasie. Co prawda nie był zawodowym mechanikiem ale dosyć szybko się uczył, wystarczy mu raz coś pokazać a potem skorygować błędy i będzie to robił. No chyba, że dana czynność wymagała precyzji i sporego doświadczenia.
Garretta obserwował katem oka, ale nie wysyłał mu więcej wrogich sygnałów. Raz wystarczy, przynajmniej póki co.

Założenie obręczy uszczelniającej na przewód chłodziwa, a później zapaćkanie tego starannie uszczelniaczem nie było czynnością trudną, tym bardziej nie potrzebowała pomocy. A już na pewno nie zamierzała pozwalać nikomu obcemu na grzebanie w jej statku. Irytowało ją nawet, jeśli Garrett wykazywał takie chęci, choć na szczęście nie zdarzało się to przesadnie często. Panował tu jasny podział obowiązków i każdy robił to, co potrafił najlepiej. Uznała jednak, że zajęcie się naprawami i zostawienie tych dwóch mężczyzn sam na sam choćby na chwilę zakrawałoby na skrajne zidiocenie. Nie mówiąc o tym, że zabiłaby obydwu, gdyby jej statek w jakichś niewyjaśnionych okolicznościach został zachlapany krwią czy innymi płynami ustrojowymi.
- Jeśli chcesz pomóc, to dziękuję. Chętnie skorzystam z pomocy, na pewno będzie szybciej.
Odpowiedziała klonowi, a zaraz później skinęła głową w odpowiedzi na słowa hakera. Nie wiedziała, ile może zająć to co tam wymienił, ale miała nadzieję, że niezbyt długo.
- Jeśli mamy odlecieć w miarę szybko, to lepiej już się weźmy do roboty.
Zgarnęła kupione części i ruszyła do wyjścia.

To właśnie największy problem współczesnych inżynierów. Znali się jedynie na teorii, w praktyce działali bardzo rzadko i nie potrafili dostosować sprzętu do potrzeb tych, którzy znajdowali się na froncie. Garrett pomagał żołnierzom w nieco inny sposób. Zdobywał dla nich informacje, a jak wiadomo. Dobra informacja jest bardziej śmiercionośna od niejednej pukawki. Słyszał jedynie o bezwzględności ARC i ich możliwościach bojowych. Nie znał ich wszystkich umiejętności i opierał się jedynie na własnych domniemaniach i na tym co słyszał. To był pierwszy klon z typu ARC, jakiego Garrett widział na oczy.
Wiedział, że Shakti nie lubi, jak grzebie się w jej statku, niestety jednak, musiał. Na pewno znał się na elektronice lepiej od niej. Był w końcu zacnym panem doktorem, który rozumiał nie tylko teorię, ale i praktykę tego co robi. To jednak nieważne. Odłożył talerz z zupę i udał się do swojej kajuty. Wziął swój nowy komputer przenośny, rdzeń pozytronowy oraz komputer nawigacyjny. Tak wyekwipowany, ruszył na mostek, by tak dokonać wszystkich potrzebnych napraw. Usłyszawszy po raz kolejny język mandalorian, skrzywił się nieco. Znów czuł się lekko wyrzucony z rozmowy.

A'den miał bardzo szeroki zakres umiejętności, które wykorzystywał w różny sposób. Rzadko klony jego pokroju walczyły na froncie. ARC wykorzystywano w inny sposób: planowali i dowodzili akcjami, szpiegowali wroga, zdobywali informacje, przeprowadzali sabotaże daleko za linia frontu, przeprowadzali zamachy, egzekucje, porwania, przesłuchania, wymuszenia. Czasem działali w małych oddziałach tworząc partyzantki na planetach separatystów. Czasem obalali niewygodne rządy. ARC byli bardzo niebezpieczni, ale o tym się nie mówiło.
Te umiejętności miały też swoją cenę... przyśpieszone starzenie, szybszy metabolizm, niestabilność psychiczna, postawy aspołeczne, silne ciągoty do brutalności. ARC daleko było do normalności.
A'den spokojnie udał się za Shakti i nie robił większych problemów podczas przeprowadzania napraw. Co kazała mu zrobić to to robił bez krzywienia się. Potrafił ubrudzić sobie rączki. No i też nie grymasił, gdy kobieta wydawała mu polecenia.

Dopóki sama nie miała możliwości sprawdzenia umiejętności klona, nie zamierzała bezkrytycznie w nie wierzyć. Dlatego zadania kóre mu powierzała podczas przeprowadzania napraw nie były zbyt skomplikowane. Ot podać coś, przytrzymać przewód, kiedy ona nakładała obręcz, czy zalepić uszczelniaczem jakiś mniejszy ubytek. Tak po prawnie, to w przypadku tej naprawy w ogóle skomplikowanych czynności nie było.  Nie zajęła im też zbyt dużo czasu. Przy okazji Shakti zlikwidowała jakąś drobniejszą usterkę, zanim ta zamieni się w coś poważnego.
Cieszyło ją, że przynajmniej nie musi powtarzać wszystkiego dwa razy, szlag by ją mógł trafić w przeciwnym wypadku. Ona też nie bala się brudzić sobie rąk, kiedy dokręciła już ostatnią śrubę, nie można było nazwać jej przesadnie czystej. Ciekawe, czy uszczelniacz się spiera...
-{Teraz musi jeszcze wyschnąć porządnie i będziemy mogli odlecieć. Mam nadzieję, że Garrett już też kończy.}

Po podłączeniu komputera do całej aparatury, uruchomił okno poleceń administracyjnych. Po wpisaniu pierwszej komendy, zobaczył możliwości rdzenia pozytronowego. Chciał wykorzystać jak najwięcej potencjału tego wspaniałego majstersztyku elektronicznego i postanowił dokonać kalibracji ręcznie. Automatyczna bowiem, po pierwsze, jest dla idiotów, a po drugie wykorzystuje moc obliczeniową rdzenia maksymalnie w 60%. Zabawa w kalibrację rdzenia zabrała mu około 45 minut. Następnie przystąpił do instalowania zaktualizowanych map galaktyki oraz łatek usuwających problemy związane z błędną nawigacją. Po około 30 minutach, statek mógł już lecieć. Chciał tylko jeszcze podpiąć się do komputera głównego i założyć zaporę sieciową oraz wzmocnić ją kilkoma programami "fortyfikującymi". To jednak może zrobić o każdej porze dnia i nocy. Zwinął swój sprzęt w postaci komputera, kartki papieru, długopisu, miernik uniwersalny i lutownicę. Wrócił do swojej kajuty, po czym znowu wrócił na mostek, by założyć wszystkie elementy obudowy komputera.

A'den przez chwilę wpatrywał się w jakieś bliżej nieokreślone miejsce. Za to w jego umyśle trwała rozpaczliwa gonitwa myśli. Otrzymana wiadomość nieco skomplikowała sprawę. Zasadniczo miał dwa wyjścia, zostać tu i poczekać lub też polecieć z Shakti na Mandalore. Opcja druga była nieco niebezpieczna, bo mimo wszystko nie ufał jej tak jak swojemu ojcu czy braciom. Jednak z drugiej strony zależało mu na czasie a obecnie lot z nią był najszybszą opcją. W końcu podjął decyzję.
- {W miarę możliwości. Nastąpiła jednak drobna korekta miejsca docelowego. Zapłacę za kłopot}
Oferując jej kredyty za lot zdradził się z tym, że zależało mu na czasie. Jakakolwiek by nie była treść tej wiadomości, to zmusiła klona do pośpiechu.
- {Jeśli nie chcesz się w to mieszać to poszukam innego transportu}
Dał jej jeszcze okazję by się z tego wszystkiego wycofać z twarzą. W końcu dała mu przedtem słowo a Mando nigdy nie łamie raz danej obietnicy.