No Mekhnesh miał szczęście i się na Edowe lufy nie nadział. Mógł wiec spokojnie złapać oddech, bo takie wypchnięcie z pokoju nie należało do przyjemnych.
- Ej, przynajmniej cię rozpoznała. Chyba... kazała ci o niej zapomnieć i stąd wiać, a to już coś. Ostatnio mnie też nie poznała, chociaż przychodzę tutaj kilka razy dziennie.
On chwytał się pozytywów i chyba też troszkę naiwnie nadinterpretował, by poprawić humor Edowi. I sobie też. Chciałby, by się jej poprawiło, by zaczęła wracać do zdrowia.
- Nie myśl w tych kategoriach, bo zawsze zdołowany będziesz. Szukaj zawsze tych jaśniejszych iskierek. Ale fakt, chodźmy stąd.
No i poprowadził go w drogę powrotną.

Hadd napisał:

*To co do tej pory ujrzał miało.. nikłą wartość. Planeta na długo przed utworzeniem się zakonu Jedi i działalnością zarówno nich jak i sithów miała na swej powierzchni skupiska zarówno jednej jak i drugiej strony Mocy. Nawet i miejsca po prostu silne mocą będące w równowadze pomiędzy jasnością a ciemnością. Hadd zdecydował, że lepiej przygotować się fizycznie. Inni mogą poszukać potrzebnych informacji, może im Moc będzie sprzyjać, on zaś lepiej się przysłuży udaniem się do skrzydła medycznego.  I tam też się udał*

*Droga do skrzydła medycznego nie zajęła mu długo, a i zbytnio skomplikowana to też nie była. Trzeba było przejść przez korytarze głównego gmachu by dotrzeć do jednego z dwóch mniejszych budynków, w jednym był przed chwilą czyli w Wielkiej Bibliotece, teraz zaś dotarł do Skrzydła Szpitalnego. Tak też na parterze tego gmachu się znalazł rozglądając się za kimś kto by mógł mu pomóc.*

*Pierwszy zbudowany miecz świetlny dziełem sztuki też nigdy nie bywał. Aczkolwiek potem wielu miecz ulepszało swój choćby pod wizualnym względem. Z pierwszego Hadda już niewiele zostało. Z biegiem lat stał się dwoma osobnymi urządzeniami nie wspominając o ostatnich zmianach polegających na zmianie wyglądu rękojeści, teraz pokrytej zdobieniami, ale i na innych kryształach w samej rękojeści. Ale dosyć, dosyć o tym!*
*Hadd bezszelestnie ruszył w stronę padawanki, przez moment mając pomysł by ją powitać z "Bu!". Lepiej straszyć dziewczęcia nie było. Leki zbyt cenna rzecz. Choć dziewczę się zaaferowane zdawało tym co robiła tak bardzo, że pewnie i tak zostanie zaskoczona.*
-Ekhem. Dzień dobry.
*Chrząknął, a następnie przywitał się dopiero po swych słowach ruszając dalej by do togrutanki się zbliżyć. Z doświadczenia lepiej dla niego było się witać z młodzikami stojąc od nich kilka metrów dalej. Nie jest miłe usłyszeć kogoś tuż nad głową i odwrócić się tylko po to by zobaczyć jego brzuch.  Może i miał w okresie gdy był mniejszy od innych kilka lat, ale wciąż pamiętał to nieprzyjemne uczucie bycia zachodzonym od tyłu przez wookie. Ale z drugiej strony wookie dorośli nadal są więksi od niego. *

*Widząc reakcje fioletowej togruty uniósł swe dłonie w uspokajającym geście. No, pazury może i miał lecz nie wysunięte na całą długość, chyba nie pogorszy sytuacji. Choć trudno mu było się nie uśmiechać ukazując ostrych zębów w jakie był wyposażony.*
-Spokojnie! Ja nie gryzę.... zazwyczaj... i na pewno nie nieletnie dziewczęta.
*Następnie spokojnie odczekał aż się padawanka uspokoi, stukając rytmicznie pazurem stopy o podłogę. No, w końcu się doczekał artykułowanej mowy z jej strony.*
-Mów mi Hadd, nie jestem Mistrzem.
*Odparł pozwalając sobie lekko musnąć aurę młodej kobiety- jeśli się nie mylił co do tego w jakim wieku dojrzewa ten gatunek- swoją aurą by podzielić się z nią własnym spokojem. *
-Przegląd techniczny.
*Ruchem dłoni wskazał na swój obandażowany brzuch i widoczne wybrzuszenie pod bandażem na lewym boku olbrzyma wskazujące na opatrunek.*
-I ewentualne leczenie.
*Nie wątpił w umiejętności młodzika, ale wolał by być pod opieką kogoś kto się go jak na razie boi. Dziura na wylot wychodząca naruszająca,a właściwie dezintegrująca jeden z jego organów nie pomoże dziewczynie w opanowaniu siebie. Jak i raczej nieznany gatunek jakim był skrull'la.*

*Lepiej by się przyzwyczajała do braku tytułów i hierarchii widocznej na pierwszy rzut oka. Nigdy nie wiadomo kiedy będzie zmuszona być rzuconą galaktyce na "pożarcie". Lepsze oswojenie z czymś takim na znanym gruncie. Wśród swoich. *
-W porządku, Hakon ma poważniejsze rany niż ja, z tego typu obrażeniami nawet mój organizm by miał problemy.
*Skinął togrutance głową na znak, że się zgadza.*
-Prowadź , moja droga.
*I tak uda się wraz z padawanką w miejsce gdzie ta będzie mogła obejrzeć ranę i przy okazji co nieco dowiedzieć się od Hadda na temat tego jak szybko organizm skrull'lla się leczy. Wystarczy mu dać tylko "kopa" w celu przyspieszenia naturalnych procesów i szybko po obrażeniach nie będzie śladu. To co w środku z drugiej strony będzie potrzebować czasu do regeneracji..*

*I Hadd życzył jej tego by nigdy nie musiała uciekać ze Świątyni. Już się swoje wycierpiała i nauciekała. Kolejne opuszczenie świątyni z jej strony nadejść powinno w związku z ciekawością i chęcią poznania galaktyki, a nie z konieczności ratowania swego istnienia. *
*Sam skrull'la nie miał kłopotów z mówieniem komuś na "Ty" gdy było to zezwolone. Choć z drugiej strony na pewno by trochę trwało by ten miał mówić po imieniu na przykład Mistrzowi Yodzie. Toteż rozumiał opory dziewczęcia. Poza tym w jej wieku miał podobnie. Jego mistrzyni go z tego skutecznie wyleczyła po latach wspólnego życia. *
-A miałem już pytać jak się zwiesz.
*Mruknął udając się do łóżka jakie mu wskazała i przy którym się zatrzymała. Nie czekając dłużej usiadł na nim by wysunąć pazur z palca wskazującego rozcinając bandaż na swym ciele by zacząć go z siebie rozwijać.*
-Miło mi Cię poznać, Shanati. Mistrz Mekhnesh pewnie zaraził Cię zapałem do uzdrawiania... a może już miałaś ku temu ciągoty gdy wybrał Cię na swą padawankę?
*Zagaił przy tym niezobowiązującą rozmowę. Choć gdy już bandaż i opatrunek zostanie zdjęty zarówno z brzucha jak i pleców temat raczej się zmieni...*

-Pozornie się nie różni. Mam raczej te same organy, nadnercza jest tylko w stanie wyprodukować więcej adrenaliny oraz wątroba lepiej radzi sobie z toksynami. Organy są zbudowane segmentowo. W razie uszkodzenia jakiejś ich części inne segmenty pracują intensywniej do czasu regeneracji reszty. Nie znam się na tyle dobrze na anatomii by ci wskazać jakiś podobny gatunek. Szukaj czegoś czemu mogą odrastać kończyny i organy.
*Nie był pewien czy to coś droidowi pomoże, ale na pewno jakieś informacje znajdzie o podobnych rasach, a może ze zbioru danych świątyni starej miał jakieś dane w tej materii. Na coruscant były informacje na ten temat dostępne.*
-Dar uzdrawiania? Rzadka rzecz.... no, to teraz czuję się bezpiecznie w Twoich dłoniach.
*Mruknął z wyraźnym uznaniem w głosie. Trans leczniczy opanowany chyba każdy Jedi miał. Wyleczyć własny organizm w transie było prosto, wiesz jak Moc przepływa przez twe własne tkanki. Ale by móc uleczyć skutecznie inną osobę, to już trzeba było mieć wiedzę jak wykorzystać Moc i wiedzę o biologii danego gatunku. A przynajmniej tak się wydawało Haddowi, predyspozycji do leczenia innych nie miał. Za to dużo potencjału by innych psuć lub uchronić przed popsuciem.*
-Nieco. Dla ułatwienia mogę Ci powiedzieć tyle ile sam wysondowałem Mocą. Nerki to tam nie ma, został mi tylko jeden segment. Chodzi mi w sumie o to by wyleczyć tyle bym nie stracił na możliwości ruchu bez dodatkowego ranienia siebie. Wolę nie rozpraszać się tym, że wraz z saltem mi się dziura powiększyła i mi zaraz coś wyleci z niej.