*Ars nie starał się zaglądać przez ramie do Darvena i patrzeć, co jest w  tych papierach, widział jakieś urzędowe pieczecie, ale nie wiedział co to, wiec tylko zsunąwszy się z blatu obszedł biurko i zasiadł po drugiej stronie, by już spokojnie wybrać koordynaty Hypori, odpowiedniej komórki odpowiedzialnej za Eda, w końcu przysyłali raporty to wiedział gzie, i przekazać co maja zrobić*

*Darven powoli przejechał dłonią po oprawionej w skórę książce - pudełkiem na dokumenty. Ostrożnie odłożył całą teczkę na biurko, co było znakiem, że Arsleksyr będzie się mógł z tymi dokumentami zapoznać, jak tylko rozwiąże sprawę z Hypori.* Miał pan rację. Dużo racji. To akty przekazania własności. *Powiedział cicho i wtedy zostało nawiązane połączenie, więc Darven więcej się nie odzywał, trwając nieruchomo we wcześniejszej pozycji niczym posąg.

*Kobieta już miala przyjać rozkaz, odłożyła kisiel i zaczęła wprowadzać coś w terminal, kiedy nagle ktoś a nią zaczął łazić i krzyczeć, co pokazał hologram, i zaraz kobietę ktoś wypchnął brutalnie i w obiektyw wlazł starszy pan jakiejś włochatej rasy, ale nie wookie i nie bothanin*
Po pierwsze to nie jest droid *rzucił z mocą i przekonaniem, patrząc w oczy projekcji Arsleksyra. Chyba się wkurzył. Wyglądał na długoletniego specjaliste. To był pan profesro od psychologii i psychiatrii cyborgów. Głownoprowadzący terapie Eda*
A po drugie ma aktualne skany. Pragnę przypomnieć ze dogłębne skanowanie systemu u tak skomplikowanej i niestabilnej jednostki jak Ed to proces niehumanitarny, pełen przemocy i bardzo bolesny. Ja panu mówię: ja tego robił nie będę. Może pan Darven przylecieć i sam to robić, ale ja wtedy wyjdę *Jak prawdziwy lekarz przestrzegał zasad i nie sprawiał niepotrzebnego bólu pacjentowi*

*Ars na chwile został zbity z tropu, Darven mu się wciął jak profesor tamtej kobiecie, a on jak tamta kobieta, której już nie widać było tylko dziwną minę zorał, i odsunął się, nic nie powiedział, tylko odczekał, az Darven skończy a potem ten z Hypori coś powie*

*Darven cały się wzdrygnął, odwracając się na pięcie.* Nikt się tu kurwa ze mną nie liczy, nawet hangarowy wie lepiej, co jest potrzebne. *Syknął, wyraźnie wściekły. Ciekawe, czy doktor byłby tak oburzony, gdyby mu podesłać zdjęcia martwej Lipini i Abry. Ale Darven nie miał siły kłócić się, kiedy każdy jeden ma swoją rację, nawet lekarz - kolejny Solus. Podobnie było z Urgą - taka kochana, taka dobra, to niehumanitarne ją zamykać.* Rozłączył się. On mi podyktował co ja mam robić, z wielkim oburzeniem rzucił we mnie uwagami, i się rozłączył, jak w rozmowie z czeladnikiem. To ja tu się przed chwilą dowiaduję o śmierci Abry i chcę zadbać o bezpieczeństwo, a najzwyklejszy lekarz z Hypori potrafi mnie zablokować i poniżyć. *Złapał się za głowę, jakby jeszcze nie docierała do niego abstrakcja tej sytuacji.* Panie pułkowniku, proszę, niech pan spojrzy na te papiery. Bo wygląda na to, że tylko tyle możemy zrobić.

*Usiadł znowu na fotelu.* To proszę je przeskanować. *Mruknął cicho, nie mając ochoty się więcej denerwować. Bez wątpienia Darven miał wady, tak jak wiele innych osób, ale bezsilność doprowadzała go do szału. Nie da się czegoś zrobić, jak ciągle ktoś rzuca ci kłody pod nogi.* Przepraszam za ten wybuch, to skrajnie nieprofesjonalne. Ale proszę mnie spróbować zrozumieć. *Machnął ręką, spoglądając na dokumenty, jakie położył wcześniej na biurku Arsleksyra.* Tak jak mówiłem, miał pan racje. To akty przekazania własności.

Owszem. Nie wiem czemu bardziej ufała egzekutorowi, którego praktycznie nie znała, niż mi, nie będę do tego dochodził - miała takie prawo. Tylko co z tym zrobi Ed? Abra mówiła, że szpieg był z Cestusa. Ed też się stamtąd wywodzi. Jaką możemy mieć pewność, że świerszcz nie chce tego wykorzystać? Przecież to ich technologia. Ed może nawet nie wiedzieć, że jest w to zamieszany - i pewnie nie wie. Przekażemy mu te dokumenty i co potem? Nie mam pojęcia. Nie wiem zupełnie, na co liczyła Abra - do ostatniego momentu nie chciała mnie posłuchać w kwestii jej bezpieczeństwa. Bardzo mi jej szkoda. Stała się ofiarą intrygi, tak samo jak jej siostra.

*Skinął głową.* Nie mam zamiaru mu tego odbierać. Skoro taka była jej wola, przekażę mu te dokumenty. Obiecałem, że to zrobię. Szkoda, że nie mogłem dotrzymać obietnicy pod względem zachowania teczki w stanie nienaruszonym, ale czy mieliśmy inne wyjście? Bardzo dziękuję za pańską pomoc. I tak, proszę przeszukać to pod względem możliwych zagrożeń. A jeśli wszystko będzie w porządku, pozostaje to tylko przekazać Edowi. Zostaliśmy postawieni przed faktem dokonanym, nie mamy tu za wiele do gadania. Zobaczymy, co z tego wyjdzie.