*Ars nie siedział. Zamknął drzwi do części mieszkalnej, by nie było ich słychać tam a  także glosy dobiegające stamtąd nie przeszkadzały im w rozmowie. Szedł do biurka powoli, z  rekami z tyłu. Nie, nie przypominał generała w tym geście, w  ogóle. Ale mogło się skojarzyć. Nie usiadl dalej, teraz patrzył na teczkę, w miarę upływu słow patrząc na nią bardziej podejrzliwie*
Może pan opowiedzieć mi, co mówiła? *Na razie o teczkę nie zagadnął, widać chciał najpierw poznać informacje, może będzie w nich wskazówka*

*Ars słuchał na stojąco, mrużąc oczy i patrząc przed siebie, starał się na bieżąco wszystko układać, a  bruzdy pogłębiające się na jego twarzy świadczyły o tym, ze bardzo mu się to wszystko nie podoba. Pod koniec był już wręcz zdenerwowany – podniósł ręce, jedna sięgnął do brody i zaczął przygryzać kłykcie. Myślał intensywnie, milczał, kilkadziesiąt sekund*
Ile dokładnie godzin minęło od kiedy widział ją pan ostatni raz, u niej w domu? *zapytał znienacka, jednocześnie podchodząc, już żwawo do biurka i podsuwając na środek komunikator… Patrzył jednak na teczkę*
…grozi jej niebezpieczeństwo

Nic z tych rzeczy, nie ufa im.. *widać było jak Ars rozwija menu, wybiera numer pałacu Azzuzów na Skako i łączy się. Nie bezpośrednio do Abry* Świerszcz. A ta teczka to Akt przekazania własności. Ale nie Eda. Dla Eda. Prosiła, żeby pan nie otwierał, zależało jej, bo jakby pan otworzył, to przeszkodziłby pan jej…
*Połączenie zostało odebrane*
Abrze Azzuz grozi niebezpieczeństwo! *krzyknął do istoty ktora odebrała, bez wstępnych ceregieli*

*Darven podniósł się z miejsca, podchodząc do biurka. Jego mina wyrażała tysiąc rzeczy na raz, ale najważniejsze były pytana o to, co tak naprawdę się dzieje i skąd Arsleksyr to wszystko wie... Cyborg znieruchomiał, spoglądając na hologram przedstawiający pomarszczonego Skakoanina. Wraz z pierwszymi słowami służącego, widać było, że spojrzenie zapala mu się zdenerwowaniem. Ale potem wszystko ustało. Darven poczuł, że traci równowagę i spada w dół z ogromnego klifu, z wielkim głazem przywiązanym do nogi. Opadł nagle na krzesło, zaciskając dłonie na jego oparciach. Spojrzenie mu zmatowiało. Nic nie powiedział.*

Ostatnio edytowany przez Darven (2011-07-27 13:24:23)

*Darven wyglądał tak, jakby z niego samego uleciało całe życie. Organiczna dłoń lekko drżała, tak mocno była zaciśnięta na oparciu krzesła. Spadał. Patrzył prosto w mętną, ciemną toń wodną, tę samą, którą obserwował z komnaty Abry, tę samą, która budziła podziw podczas wizyty na Skako. Czuł bardzo wyraźnie, jak ciężki głaz ciągnie go za sobą wprost w odmęty oceanu, wprost w nieprzebrane, nienaturalnie ciche zapomnienie. Nie miał żadnej kontroli - wpadł prosto w wodę, stopniowo tracąc przytomność, widząc zanikające, rozbłyskane niebo. I nagle wciągnął ze świstem powietrze, a oczy w jednej chwili odzyskały życie. Spojrzał na Arsleksyra. Znowu był w jego gabinecie. Ale nic nie powiedział, jakby zupełnie już nie miał jakiejkolwiek kontroli nad tym, co się dzieje. Patrzył tylko. Pokręcił powoli głową. Był tak głuchy, kiedy słuchał Abry. Mógł przecież zrobić tyle rzeczy, wyczuć, że niebezpieczeństwo jest bliżej, niż by się tego spodziewano. Mógł ostatecznie jeszcze raz spróbować namówić ją, żeby poleciała razem z nim. Cokolwiek.*

*Poddał się temu, zagłębiając się w oparciu fotela. Odebrał teczkę. Położył ją na kolanach, spoglądając na ostro czerwony materiał, na którym znajdowały się wypisane dane odbiorcy i nadawcy.* Gdybym tylko był bystrzejszy. Może by do tego nie doszło. *Zdecydowanym ruchem otworzył teczkę. Przypomniał sobie, jak Abra mu ją podawała. Polubił ją, niewiele było teraz takich, z którymi można było bez obaw porozmawiać.* Skąd pan to wszystko wiedział? *Spojrzał na niego uważnie, ale tylko na chwilę, bowiem teraz nadszedł moment, by przejrzeć zawartość teczki. Robił to z uwagą, czytając pierwsze strony dokumentu, jaki zawierała.* Wypełniła wolę świerszcza... Mogłem się domyślić, kiedy słuchałem tej legendy. Nad niczym nie panuję. *Powiedział z surowym wyrzutem, ściskając w dłoniach dokumenty.*

Ostatnio edytowany przez Darven (2011-07-27 13:54:56)

*Teczka zapiszczała przy otwieraniu, jakby w proteście – nie otwiera osoba do tego przeznaczona, ale jak Darven włoży trochę siły to wyrwie zamek, w  końcu Darven był cyborgiem. Nic nie wybuchło. teczka nie była pancerna, czy niezniszczalna. Alarm wył kilka naście sekund, ale przestał. Na stosie dokumentów leżała biała kartka, z odręcznie napisanym tekstem:
„Drobiazgi niepotrzebne ratuj, kiedyś je dziecku swemu dasz, przydadzą się przyszłemu światu, gdy je stratuje wielki marsz. Jeśli istnieje coś takiego, co złe pokusą syci sny, to wbrew, pomimo i dlatego nadzieją taką jesteś Ty”
Dalej była lśniaca, oprawiona w skórę książka, po której otwarciu okazało się ze jest pudełkiem na dokumenty. Pierwszy z nich: przekazanie aktu własności: ja niżej podpisana w niniejszym dokumencie, będącą świadoma swoich wyborów oświadczał iż w obecności prawnika i za zgodna Najwyższego Wymiaru Sprawiedliwości Cochrel przekazuje udziały Unii Technokratycznej panu: „Edward” ED nr 12… (i tutaj wszystkie dane Eda).
Dalej, po obszernym opisie i aktach notarialnych oraz innych dokumentach dla nowego właściciela był wydruk, już wypełniony i opłacony jako „podatek od wzbogacenia”, dalej dokument zabraniający przekazania własności nowemu właścicielowi przez okres 7 lat.
Pod książką zaś leżała jeszcze jedna teczka, zwykła*