No wiesz... *Mruknął Darven, siadając na prostym krzesełku, zbudowanym z czegoś, co przypominało wiklinę, ale było ciemniejsze. Wbrew przypuszczeniom, całkiem wygodne. Hakon też miał krzesełko do dyspozycji, na przeciw Darvena, przy okrągłym, drewnianym stoliczku.* To jedyne miejsce, które daje mi pełny wypoczynek. To trochę jak medytacja, ja po prostu oddycham, całym sobą, zapominam o problemach. Słyszałem, że przebywanie w takich miejscach może pomóc w chorobie - może nie jest to coś, co nazwałbyś konwencjonalną medycyną, ale mi to po prostu pomaga. Ot, taki mój kącik, moje miejsce. *Wziął głęboki wdech, zaciągając się świeżością.* Od razu jestem spokojniejszy. Naprawdę. Trzeba się wsłuchać, poczuć naturę. Ona potrafi mówić, tylko w innym języku, niż my. Robi to znacznie subtelniej. *Położył dłonie na stole, przyglądając się jakiemuś rzadkiemu okazowi krzewu.* Niech będzie i sok. Wybierz sobie smak. A co do Darr Taha... Cóż, on zapewne miał znacznie większy ten ogród. Ja jestem szczęśliwy mając ten swój, chociaż nie jest wielki - jesteśmy na Widmie, tutaj całe życie ulega minimalizacji.

Dobrze. Będzie z porzeczką. Bez chemii, z prawdziwą porzeczką. *I zrobił co trzeba, by zamówienie zostało złożone. Bo trzeba wspomnieć, że nowy ogród botaniczny był położony nadzwyczaj dobrze - z jednej strony blisko mostka, a z drugiej, niedaleko barku oficerskiego.* Naprawdę zabrakło nam niewiele szczęścia. Parę sekund i bylibyście już wtedy wolni. Otworzony przez Alekto ogień miał jedynie zbić osłony. Widziałem tę akcję "na żywo", myśliwce i torpedy protonowe były zaledwie chwilę od celu. Wystarczyło uszkodzić napęd lub osłony - uwolnienie więźniów byłoby kwestią czasu. Z drugiej strony, nikt nie wiedział, czego się spodziewać po porywaczach. A tu rakatańska technologia - tego nikt nie mógł przewidzieć. Byłem naprawdę zdumiony przeglądając materiał wywiadowczy, którzy zrobiono w trakcie i po bitwie. Te wszystkie zdjęcia, odczyty - uwierz, nigdy nie widziałem czegoś podobnego. Niesamowite. Ale ostatecznie -żyjecie, uratowaliście się. Tylko niejaki Tangorn nie miał tego szczęścia, mam rację?

*Porzeczka dotarła całkiem szybko, przyniesiona przez bardzo miłą, uśmiechniętą panią jakieś humanoidalnej rasy.* Kobdar? To żal Kobdara wypuszczać, ja bym się nim tak zajął, że pewnie żałowałby, że na tym tajemniczym statku nie został. Zin to człowiek, którego pół galaktyki by udusiła gołymi rękoma. Może to nie jest dżedajska postawa, ale tak jest naprawdę. Zabawny człowieczek. *Darven sięgnął z kolei po sok jabłkowo - miętowy.* A co z Edem się stało? To porwanie go tak nastroiło? Jak z nim rozmawiałem, to wydawał się całkiem normalny pod tym względem. To znaczy, wynikało z tego, że mu się nie pogorszyło.

No nie wiem, galaktyka taka znowu mała nie jest - zwaliłbym na moc. Ta to potrafi być upierdliwa. *Mruknął, sącząc powoli soczek.* Biedny Zin, gdzie on się podzieje? Ale dobrze, że dostał w kość, to bardzo arogancki typ. Sra wyżej niż dupę ma, a tak naprawdę nic nie może - ot, inżynier. Podejrzewam, że zabrakło mu pokory w kontaktach z Edem i dlatego został spacyfikowany. Ale i tak nie liczyłbym, że wyniesie z tego jakieś wnioski. On jest niereformowalny. Prędzej czy później ktoś go odpali, chociażby ludzie z tej szajki handlarzy niewolników. Sam jest sobie winien. *Dalej Darven słuchał już o Edzie z większą uwagą, wyłapując konkrety - jednak ciekawszy był, niż Zin, którego należało co najwyżej w szambie utopić.* Biedaczek. Już się zaczynało poprawiać, już na Widmo lecieliście i was porwano. Naprawdę pecha miał. Gdyby wtedy dotarł, myślę, że moglibyśmy już mówić o naprawdę dużym postępie. A tak, chyba wrócił do punktu wyjścia - wizyta w czeluściach Darr Taha pewnie odbiła się na jego psychice. No ale bezpieczny już jest, mam jego akt własności, a ponadto, nie sądzę, by jakiekolwiek stare okręty miały ochotę porywać Widmo. Tak więc, może powoli, powoli wszystko wróci do normy. Zaprzyjaźniliście się, nie?

No nie wątpię, wdzięczny materiał do badań. *Zaśmiał się, kiwając głową.* Nie da się ukryć, jest nietypowy. Bardzo nietypowy. Dużo można by o nim powiedzieć. On musi tylko trochę nad sobą popracować, to wszystko. Jestem pewien, że mu się uda, tym bardziej, że - jak mówisz - już teraz zachowuje się lepiej. Musiałeś się nim dużo zajmować. Ma ci za co ten Ed dziękować. *Darven bardzo uważnie słuchał następnych słów Hakona, będąc nieco zafascynowanym jego relacjami z egzekutorem, w końcu wiadomo - mało kto mógł je z nim wykształcić na tak zaawansowanym poziomie.* Faktycznie. Widać, że jesteś zaangażowany w całą tę sprawę. Nie robisz tego z poczucia obowiązku. To naprawdę pozytywna rzecz. Na Tythonie też się Ed dobrze odnalazł?

*Zarażając się manewrem Hakona, także sięgnął po sok.* No same dobre rzeczy, faktycznie. *Mruknął.* Ale powiedz mi... Ten chłopiec, co go teraz ledwo co poskładaliśmy, bo go do nas odesłaliście, to sam chyba się tak nie pognębił? Trudno by mu było chyba doprowadzić się do takiego stanu, nawet jakby walił łbem o umywalkę przez tydzień? Wiesz co, już nieważne, jakie motywy, ale ten chłopak ma piętnaście lat. Jego obecność tutaj nie służy chyba nikomu, szczególnie jemu samemu, ale nie można go zostawić, bo rozwalił go mój droid. Trochę to burzy te hymny pochwalne... A mój pierwszy oficer okazał się ofiarą Eda z przeszłości. Teraz słuchaj uważnie... *Nachylił się w stronę Hakona, ściszając głos.* Ed zmusił go, żeby zabił własnego syna. Po długich torturach. Fizycznych i psychicznych. Teraz ten oficer służy u mnie, jest moim najważniejszym człowiekiem. Może nie jest opanowany przez rządzę zemsty, ale to bardzo niezdrowa sytuacja. Ja rozumiem, że Eda to byś najchętniej naprawdę długo chwalił i ja to rozumiem, bo mnie też jest bliski. Ale chyba zapomnieliśmy o jego przeszłości, a z tym należy coś zrobić. I nie mam pojęcia co, bo po części i Ed był ofiarą, ale jednak robił straszliwe rzeczy. Gdybyś miał nieco mniej szczęścia, torturowałby ciebie. Raczej byście się nie zaprzyjaźnili. Zmierzam do tego, że dopiero spotkanie Arsleksyra dało mi do zrozumienia, kim tak naprawdę Ed był w przeszłości. To zyskało wymiar osobowy, spotkałem jego ofiarę. Hakon, on nie tylko był krzywdzony, on bardzo krzywdził. Nie wiem, czy ta sytuacja może być kiedykolwiek zdrowa. Ed i ten oficer, nie wiem czy oni będą mogli funkcjonować obok siebie.

No właśnie. Był od włos od śmierci. *Pokiwał smętnie głową.* Tu nie chodzi o zmianę miejsca, bo uciekanie od problemu nikomu nic nie da. Tu chodzi o to, żeby Eda bardzo uczulić na tym punkcie. On po prostu nie może w każdych nerwach łamać kości. Po prostu nie może. Ja wiem, że to często nie jego wina, że go prowokują, no ale sam się zgodzisz - czasem to może być drobna duperela, zanim ktoś zostanie potrzaskany. Jak ty przy nim jesteś, to go uspokoisz. Ale nie zawsze będziesz mógł przy nim być, z kolei jeśli on nie będzie dawał rady z samokontrolą, to nigdy nie będzie samodzielny. Na Tythonie jest pusto i spokojnie, ale tutaj już są różne istoty. Hakon, ja po prostu nie będę mógł go wiecznie kryć. Teraz się udało, a jak następnym razem kogoś zabije? To co ja zrobię? Teraz już nie odpowiadam tylko za niego, ja odpowiadam za całe to miejsce. Czasem muszę odłożyć na bok sympatię, mając na uwadze dobro większej grupy osób. Bardzo lubię Eda, ale to już nie wystarczy. On musi mieć świadomość tego co robi, że może kogoś skrzywdzić. Bez tego nic się nie uda. Po prostu on musi rozumieć problem, rozumieć, że pomimo tego, że wszyscy wokół niego pracujemy, że poświęcamy mu uwagę, że go lubimy, że pomimo tego wszystkiego on nie może sprawiać obcym osobom krzywdy, bo nie jest bezkarny. Wiesz co się robi z takimi droidami? Ja bym tego Edowi nigdy nie zrobił, ale jeśli wybuchy agresji będą częstsze, to ludzie zaczną na mnie naciskać. A ja będę musiał odprawiać ich z kwitkiem, by Edowi nie zrobić krzywdy, dlatego nie chcę doprowadzić do takiej sytuacji. W przeszłości Arsleksyr jak i Ed byli ofiarami pewnego systemu, my - ja i ty - wiemy, że wtedy egzekutor nie miał zbytnio możliwości, by się sprzeciwić swoim "szefom". Ale jest inteligentną, świadomą istotą, a teraz dużo zależy od jego wyborów. Musi zatrzeć złe wrażenie. Wiesz co mi powiedział ten oficer, kiedy dowiedział się o chłopcu? Że "egzekutor najwidoczniej pracuje nawet w stanie spoczynku". Hakonie, ty wiesz, że to bardzo trudne jest, cała ta sprawa jest piekielnie skomplikowana, ale myślę, że rozumiesz w czym rzecz.