*słyszała. Ze dwa miesiące tu już była, poznała załogę, a  to właśnie ta załoga wszystko roznosi, tak wiec jak Nash przyleciał, to zaraz zaczęli gadać, ci co go widzieli wcześniej i ci co go w ogóle nie znają, tak zanim dowie się o tym Nash to już będzie na pokładzie znany, bardziej z  plotek niż z faktów, bo tak to działa. A i generał swoją drogą, bo generał jak coś powie, to jak cytat z Koranu.
Kotka, poprawiwszy włosy skinęła głową* A wiec chodźmy! *i ruszyła ochoczo* Co słyszałam? Rózne rzeczy, na przykład ze jesteś jedi… a także – że jesteś szpiegiem, ale niestety nie powiedzieli już u kogo szpiegujesz. Wiem tez ze generał wpuścił cie do sali konferencyjnej, a tow. Statek jest, cytuje „cały zasrany” *usmiechnęła się niewinnie. Cóż – niech wie*

*generał mógł o połowie tych głupot nie wiedzieć. To są plotki*
Jakbys był szpiegiem na pewno bys się tym nie chwalil *rzuciła lekko. Niewiele przejęta tymi pomówieniami szła dalej, wahlujac ogonem za sobą, współintegralnie z  ruchami bioder.
Dotarli do kajut, ale Regina skręcila przy nich i szłą równo wzdłuż, do kajut wyższego personelu* Ale jesteś jedi?

*w przeciwieństwie doi większości separatystów ona nie zareagowała na tą wiadomość. A już na pewno nie niechęcią. Ot – wzruszyła ramionami i podjęła temat* Będziemy  tatkiem operować jednego Dżedaja, miałam go poinformować, ale coś czuje że go nie znajdę. Może chciałbyś isc na zamianę? Dżedaj to Dżedaj! *zachichotała lekko, po czym nagle zatrzymała się przy drzwiach*
Zaczekaj… *i znikła w kajucie, po uprzednim jej otwarciu kartą*

*chcesz szybko opisciła. Nie zmieniła się tez podczas pobytu w tym pomieszczeniu, prócz tego, ze…*
hau hau hau! *rozległo się na wysokości nieco mniejszej niż do kolan, i nie było to zwykle szczekanie, było to fonetyczne „hau”, tak jak to czytasz, nie jakieś psie „łuff”. Ale nie był to piesek. Za Reginą wyjechał droid. Niewielki, śmieszny, pokraczny nieco robocik na gąsienicach, z  ruchomą częścią szyjną na której były zawieszone „oczy” jak dwa reflektory. Kotka zdawała się go w ogole nie zauważać, kiedy zamykała drzwi*
Hmm… myślałam ze bardziej przejmiesz się tym, ze inny jedi jest na pokładzie…

*Wyczula ten ton i zaraz spojrzała na Nasha podejrzliwie. Dla niej wyglądało to tak, ze Nash podpadł dżedajom i zwiał od nich tu, na Widmo. Albo oni go nie lubili. W każdym razie ten brak braterstwa był dziwny*
Tak… to bardzo miły gość *odparła, również od niechcenia, przechodząc nad kręcącym się droidem, i ruszyła w drogę powrotną. Chyba żałowała tego tematu. Nieważne, najgorsze w co można się wplątać to sprawy mocowladnych. Gorzej tylko w polityke*

*Kotka wzruszyła ramionami. Futro trochę jej zaszło za kołnierz*
Ah, nie pamiętam, jakieś egzotyczne imię *rzuciła z nienagannym kobiecym wdziękiem. Co tam będzie demaskować, a  jak się oni tam gdzieś znielubili, to co? Będzie tylko stresować biednego Hakona, a  jak ten się do niego przyssie. Choć – Nash nie wyglądał na osobę wredną. Jednak już ja pare osób na tym statku na własnym przykładzie nauczyło ze wygląd to nie wszystko.
Kotka zastrzygla uszami*
czemu jestes ignorowany? *zapytała zdumiona. Hmmm – czyli jakieś niepoprawne relacje. Przerażające – wcześniej jedi na granicy śmierci głodowej, wyniszczony, ślepy i oszpecony, teraz jedi odtrącony? Co oni tam robią?*

*Znowu drgnęła, bo strzelił. A wiec zna Hakona. Ale Hakon nie wyglądał na takiego któryby kogoś ignorował – to chyba najlepsza istota w całej galaktyce, takiego drugiego pokornego i miłego gościa po prostu nie ma.
Ale postanowila nie drążyć. Wzruszyła tylko ramionami w gescie: może tak, nie wiem*
Ja tez się bałam generała… w ogóle byłam silnie republikańska. Jak tu lecieliśmy to gadałam głupoty, ze tu pewnie będzie Grievous. I w koncu – masz. To był szok… ale mam podobne odczucia – pan generał jest w porządku, choć specyficzny typ z niego *uśmiechnęła się, jakby do tematu. Przemilczała, ze generała także „od wewnątrz” poznała, czyli spod pancerza, w koncu była medykiem*

*zamrugała pare razy. Te wielkie źrenice – można było się w nich oglądać. Poniżej śmiesznego kociego noska błysnęły parzyste kły w uśmiechu*
Mój tata, doktor Nordom Solus *dum dum dum duuuum* Został tu zatrudniony jako lekarz cybernetyk. Ja jestem jego asystentką, miałam w tym roku bronić licencjata ale nie broniłam, bo moja praca nie była o geniuszu Palpatina i mnie nie dopuścili. Ale już złożyłam wniosek do instytutu na Hypori