Potencjał może i miał i ma wielki. Ale niestety wykorzystany on został w niezbyt dobry dla nas sposób. *Mruknął tylko, nie komentując już kwestii braku nowych członków zakonu. Zawsze się ktoś znajdzie. Nie koniecznie ktoś mający rodzinę. Bo to mało sierot było w tej galaktyce? Ale co racja to racja. Nie było warunków by móc takowych adeptów zabrać,a i szkolenie ich ryzykowne było. Nigdy nie można było być pewnym w stu procentach aktualnej kryjówki. Nawet Tython może zostać kiedyś odkryty....oby to jednak nie nastąpiło- z takimi myślami, towarzyszył Mistrzowi Windu milknąc na ten czas.*

Ale pocieszam się myślą,że ten potencjał naszego drogiego "wybrańca" coś na celu ma. Kto wie, może dzięki temu,że przeszedł na Ciemną Stronę narodzić się będzie miał szansę nowy, lepszy zakon? *Nikt nie zna wszystkich zamysłów Mocy, jeśli nawet takowe ma.* Koniec końców zakon przed wojnami klonów zbaczał ze swych ścieżek, było nam za komfortowo...a przynajjmniej ja to tak odbieram. *Mruczał cicho* No i zaczynam zauważać pewne tendencje... najpierw Republika ma spokój,a potem nagle ni stąd ni zowąd się Sithowie pojawiają. Czy to Revan wraz z Malakiem, czy Sidious i Vader...choć Ci ostatni nieco wyrwali się z mody jaką sithowie prezentowali przez ostatnie wieki. *Jednak i tak nie była to... pełna myśl zabraka co do tego co się powtarzało w ciągu istnienia Republiki.*

Gdybym był potrzebny to można mnie znaleźć w kajucie 23 albo w Hangarze... lub najlepiej skontaktować się ze mną przez komunikator. *Podał na szybko numer odpowiedni komunikatora cochrelowskiego jaki jeszcze przy sobie posiadał. Tak czy siak go zostawi gdy opuszczać Widmo będzie, lecz na razie był to szybszy sposób by pstrokatego przywołać. * Powodzenia, Mistrzu Windu. *Lekko się skłonił i skierował dalej, do hangaru. Skoro mu Haris mignął to może i tam jego statek ujrzy.*

*Tak się złozyło ze tu gdzies niedaleko ktos miał podobna stuacje. Regina szła dumnie ramie w ramie z najwyższym z przedstawicieli cochrelu – nie tylko fizycznie, kiedy nagle przypomniało jej się cos ważnego. tak wiec przeprosiwszy grzecznie generała, odłączyła się i ruszyła sprintem w boczny korytarz, nie ubiega dobrego kawaka aż tu nagle ŁUP!*
Oh! *Jęknęła kotka i po chwili stwierdziła, e lezy jak długa na podłodze. jęknęła*
przepraszam… *Pisnęla zawstydzona* Nie zauważyłam pana! *dodała z przejęciem, gramoląc się na nogi i masując żebra*

*Czarna siersc porastajaca całe jej ciało uniemozliwało zarumienienie się, a przynajmniej dostrzezenie tego przez kogoś. schwyciła podaną reke delikatnie, ale silnie i wstała, dysząc jeszcze zaskoczeniem i przestrachem. całe szczesie ze generał nie widział… Wstała i uśmiechnąwszy się nieśmiało, pochyliła głowę*
Dziekuje… oh, nie zauważyłam, naprawdę…

*prychnęła cicho i czarująco, nakrywając powiekami wielkie seledynowe oczy. ogon za nią  zafalował, ale wbrew obiegowej opinii o kotach nie był to gest złosci. nie próbowała wyrywac mu swojej dłoni*
|Regina *przedstawiła się podnosząc oczy na twarz Nasha* Regina Solus

Nash oczarowany kocimi oczami Reginy stał jak wryty. Jednak sprawdzało się to, że kocie oczy potrafią hipnotyzować, do tego dochodziły pełne gracji kocie ruchy, które potęgowały ten efekt. W przeciwieństwie do Reginy, na twarzy Nasha rysował się niewielki rumieniec. -Nigdy nie przypuszczałem, że spotykając Cathariankę tak dzwinie się poczuję -pomyślał. Po chwili ciszy odezwał się.
-Nash... Nash Fern -podał po krótkiej przerwie.

Nasha zaintrygowało to co powiedziała Regina. Czy rzeczywiście mogła o nim słyszeć? W końcu go nie znała... Czyżby rozmawiała z Generałem? Tego nie wiedział, ale ciekawe było to, że ktoś już o nim słyszał nie widząc go wcześniej. Mimo wszystko było to miłe.
-Mi również miło poznać... I tak się składa, że sam udaję się do sekcji kwater, zapomniałem cyfronotesu ze swej kajuty więc mogę Ci towarzyszyć w drodze... -powiedział. -Jestem ciekaw jakież to rzeczy o mnie słyszałaś, -dodał.