Nauka latania.... *Mruknął przyglądając się jakoś uważniej Windu który w tej chwili jak dla Aru, pokazywał swoją ludzką twarz. Nie był taki niewzruszony jak zwykle podczas tego typu poważnych rozmów.* Sztuczna dłoń? *Zapytał tylko zauważając, jeśli Mistrz ręce miał na wierzchu, dziwnie syntetycznie wyglądającą skórę na jednej z nich. Ale mogło to być też zwykłe wypełnienie uszkodzonej poważnie kończyny.* I nie winię Ciebie Mistrzu. Siebie za opieszałość tylko winię. *Ręce byłego padawana i niedoszłego Rycerza, splecione zostały na jego klatce piersiowej. Tak, już się uspokoił. Gniew i rozżalenie odeszło, pozostała tylko złość na siebie samego... za wszystko. To co dawniej i to co dzisiaj.Ale radę Mistrza co do tego by nie wspominać o wywalaniu przez śluzy, wziął sobie do serca. Choć z pewnością nagranie z kamer już jest...dla chcącego nic trudnego jeśli się chce pozbyć niechcianego na pokładzie nabytku.* Wszyscy dostaliśmy po tyłkach.... tyle dobrego, że żyjemy. Mniej lub bardziej kompletni. Po Kai nie miał takiego szczęścia... czułem gdy ginął. *Oczy wlepione w oczy Mistrza Mace'a Windu nie drgnęły nawet,ani nie mrugnęły gdy mówił te słowa. Były to zimne sztaby złota.*

Tylko by te nasze..wasze naprawianie nie zabiło kolejnych niewinnych. Imperium z pewnością nie będzie miało nic przeciwko zbombardowaniu połowy planety, jakiejś mniej ważnej planety, z orbity by zabić paru Jedi. *Ocenił tylko możliwości i zapalczywość Imperialnych jeśli idzie o eliminację wrogów Imperium, których to Imperium przecież oficjalnie nie posiadało...* Pozwolę się zapytać.... nie macie czasem na stanie ze dwóch kryształów, obojętnie jakiej barwy i komponentów? Wypadałoby zrobić nowe miecze świetlne w miejsce tych które wyrzuciłem Radzie pod nogi... moje wibroostrza mogą nie sprostać wszystkich przeciwnością losu i wolę mieć coś mocniejszego na czarną godzinę. *Lekkim niby tonem rzucił, dodając jednak pełnym wątpliwości głosem.* Co teraz mam zrobić, Mistrzu? Tutaj mnie nie chcą, wy mnie chcecie...* "Ale ja nie chcę do was wracać"-dokończył w myślach.*

Tak, pamiętam, że jeśli o kryształy idzie to jest to kłopotliwe. Komponenty to pół biedy. Na tym statku by się znalazło co potrzebne... eh. *Znów włosy ze swego rogatego czoła odgarnął do tyłu.* Po moim odejściu nadal utrzymywałem kontakt z Mistrzem i powiedział mi, że nadal ma przy sobie miecze jak bym kiedyś uznał, że jestem gotowy do powrotu... ale obawiam się, że przepadły wraz z nim gdy zginął, bo świątynię na Coruscant z pewnością ogołocono ze wszystkiego. *Mruczał do siebie, głośno myśląc.*Choć gdybym mógł rozebrać jakieś stare mieczyki to by wystarczyło,konstrukcją bym się sam zajął. Co jak co,ale w pamięć mi zapadło męczenie się nad mieczami miesiąc.Hm, może Generał jakieś ma na zbyciu *Choć trzeba przyznać, że tknęło go coś... jeśli Generał ma, są to prawdopodobnie jego trofea jeszcze z czasu gdy był znany jako "Grevious",czyli miecze należące niegdyś do zamordowanych Jedi... ale w obecnych czasach wylot na Ilum był by samobójstwem. Tam z pewnością Imperium ma swoje patrole na wypadek gdyby Jedi się gdzieś zgrupowali i przyjmowali nowych uczniów. Przemyślenia jego jednak zostały przerwane...* Nie chcę być niegrzeczny i niewdzięczny Mistrzu Windu, ale jak na razie mam wielkie opory przed powrotem,a co dopiero o przyspieszonym ponownym szkoleniu. *Odparł lekki ukłon przed mężczyzną robiąc by dać mu do zrozumienia,że nie żartuje i jest poważny... i że stara się zwracać z odpowiednim szacunkiem który żywił do niego, lecz niekoniecznie potrafił okazywać.* A pomijając fakt pewnych rozbieżności w naszych zdaniach nie sądzę bym się znów nadawał na Jedi... *Cicho skierował swe słowa raczej w stronę ściany niźli do Mistrza. Widać jednak, że jeszcze jakaś szansa zachęcenia go do powrotu na łono zakonu była.. choć Aru nie powiedział jeszcze wszystkiego. Czyżby miał jakiś warunek?*

Tak, rozumiem. *Odrzekł po tym jak Windu zakończył jakąś krótką rozmowę. * Ja w tym czasie zastanowię się nad tym co uczynić. *Nie powiedział,że "pomedytuje",a zastanowi się.. choć prawdę powiedziawszy miał zamiar udać się do swej kajuty by spędzić nieco czasu właśnie na medytacji. Podejmowanie ważnych decyzji w ten sposób było dla niego jakoś bardziej komfortowe. A, że na Tatooine nie miał co podejmować decyzji ważnych to i może ze trzy razy w ciągu tego roku medytował. Tak też, zaraz po Mistrzu i on skierował się do wyjścia by spróbować odszukać swą kajutę, o numerze 23 jeśli dobrze pamiętał słowa Rudiego.*

Ja już się zapchałem pączkami. *Odrzekł poklepując się po brzuchu. Tia, łakocie to mają do siebie, że zaśmiecają żołądek i potem człowiek, zabrak, kaleesh, czy co tam jest, nie chcą już nic jeść. A i Aruś przed tym wszystkim sobie na stołówce wysępił jednego z hamburgerów z kotlecikiem z banthy to i podjadł nieco wcześniej.* No, to pożyw się, nigdzie mi się nie spieszy. *Odrzekł zasiadając na jednym z miejsc przy stole konferencyjnym zerkając w stronę drzwi. Niebawem powinien dotuptać się do nich i Dżony. Swoją drogą ciekawe skąd Darven weźmie pożywienie... w sali konferencyjnej gdy Aru ostatnio był, był tylko automat do napojów. Chyba, że coś dodano w ciągu tych paru dni.*

*Darven skinął głową.* Ano tak. Pączki. *Nie było nic poza automatami, ale Darvena stac na pewne rzeczy. Jakby nie było, może troche więcej. Na przykład może sobie załatwić troche żarła w konferencyjnej. Z paroma rzeczami się to wiąże, na przykład ze stanowiskiem tudzież stanowiskami piastowanymi teraz i wczesniej. Nieco wielofunkcyjny był.* Aru, nie martw się, nie będę żadnej kopii wyciągał, to był raczej żart, podobnie jak Generała. Niemniej jednak, zapamiętaj sobie te żarty, bo mogłeś skończyć gorzej niż z dowcipami. Jakbyśmy trafili na mniej wyrozumiałą dyplomatkę to kto wie, jaka byłaby reakcja. Dżony jest poniekąd usprawiedliwiony - to nie żywa istota, żeby rozumieć mechanizmy działania wśród ludzi. Niemniej jednak, ta jego inteligencja oprócz korzyści przysparza wiele kłopotów... *I wywołał wilka z lasu - rozległy się strzały. I Darven już wiedział o co chodzi. Dziesiąty zmysł? W każdym razie, z jedzenia i chwili odpoczynku nici. Zerwał się z miejsca wkurwiony. A bo jeszcze coś uszkodzą.* Miałem przejść do konkretów bez owijania w bawełnę, ale zaraz nam rozwalą drzwi. *Mruknął zmierzając ku drzwiom, beztroskim tonem wkurwionego człowieka, który nie zdążył na dupie usiąść i o ile nie zejdzie na zawał serca pewnikiem pęknie mu żyłka w dupie z tego wszystkiego. Jest dobrze! Ale Darven też nie będzie się cackał. I teraz wszyscy mają odpowiedź dlaczego nie chciał brac Dżonego. Ot, ma go po dziurki w nosie. Tak jak i strazy walących w przyjaznego droida. No, może nie aż tak przyjaznego. Wolał Elementiego z oddziału. Dawnego Dżonego. Dwururka to bardzo sympatyczny droid, niestety ma ta jedną zasadniczą wade, którą nie da się podczepić pod "słodkość". Drzwi otworzyły się z sykiem i pojawił się Darven ciężko oparty o laske. I znów nie na żarty wkurwiony - a może i bardziej, bo ostatnio podszedł z wyrozumiałością do tej Dżonowatej fobii. Niestety.* Przeginasz losie... *Ukryty za bańkami strazników i tak musiał trzymać się krawędzi by czasem rykoszetem nie dostać.* Dżony! Zaprzestań! Bo wkurwiwszy się, ciebie wyłączywszy, pójdę z powrotem do konferencyjnej. *Zakomunikował pięknie - nie chciało mu się wrzeszczec nawet. A niech się pozabijają. Naturalnie ów "straznicy" na widok Darvena od razu dostali stresa.* Przestańcie strzelac. *I ogień z ich strony ucichł zaraz. A czy Dżonego - nie wiadomo. W każdym razie, osłony tamtych drodiów nadal były aktywne.*

*Kiedy drzwi się otworzyły, trwałą pożoga. Wymiana boltów, w  tym ostrzał Dżonego wyraźnie spychał strażników pod ścianę. Silniejszy, celniejszy i pewny siebie Dżony tryumfował.. do czasu….
Ostrzał ucichł jak ręką odjął. Najpierw Dżony przestał strzelać, pozostając w swojej bańce, a potem dwa następne, z tym ze tamte pozostały w pozycji bojowej, a Dżony „wstydził się” bardzo* Oni zaczęli, sir…
*Wielce skruszony cofnął się znowu, i po chwili ożył odtwarzacz, i wszyscy usłyszeli skoczną melodyjkę i słowa*
było cicho i spokojnie
aż tu nagle coś pierdolnie…

*No cóż, Aru nie rzucił na głos spostrzeżenia,że chyba tak daleko idące zmiany w oprogramowaniu Dżonego by się jego właścicielom nie spodobały, bo i nie chciał rozpoczynać kłótni czy dyskusji na ten temat z Darvenem bo bądź co bądź w tej kwestii jego zdanie popierał. Dżony niestety z tym jego stosunkiem do innych droidów mógł spowodować zagrożenie, może nie tyle strzelaniem do sojuszniczych maszyn,a rozproszeniem uwagi i nie skupieniem się na naprzykład prowadzeniu celnego ognia.* Dobra z niego maszyna jest, inteligentna, ale ta jego nienawiść do innych droidów jest... męcząca co najmniej. *Powiedział jedynie gdy Darven wrócił. Może dane im będzie wreszcie porozmawiać. *