*Zandi popatrzył na Zina, uśmiechając się dziwnie. Wygładził swój garnitur i podszedł do jakieś półki, z której wyjął coś na kształt obroży oraz opaski na głowę, wszystko przeplatane elektroniką* Najlepsza broń przeciwko Jedi... obroża posłuszeństwa i obroża neuronowa. Już nie ucieknie... jak tylko nauczy się nowych zasad to będzie mogła sobie pozwolić na większą wolność... załóżcie jej to! *Podał urządzenia jakiemuś gadowi, który właśnie pojawił się w sali. Był to przedstawiciel rasy falleen, który potrafił niewolić kobiety za pomocą swoich feromonów, więc świetnie nadawał się do tej roli. Nałożył to wszystko biednej nieprzytomnej Virinie a potem na dokładkę jeszcze kajdany na ręce i kostki. I tak skrępowaną Jedi po chwili wyniesiono z piwnicy. Targ dobiegł końca i pozostał tam tylko Zandi, Aira i Zin* Cóż, to wszystko panie Kodbar... interesy z panem to przyjemność. Teraz zatroszczy się o pana moja kochana. *Gestem zachęcił kobietę, a ta wyjęła z małej torebki kolejną saszetkę z kredytami, aż okrągłe 50 tysięcy. Podeszła do niego podobnie jak przedtem, uśmiechając się przy tym prowokująco a jej oczy wręcz wwiercały się w Zina, unieruchamiając go na moment. Podała mu saszetkę a na koniec położyła swe dłonie na jego policzkach. Były bardzo delikatnie, niemal kruche, ale zdradzały też oznaki pewnej siły. Nie wyglądała na taką niewinną jak przedtem. Pocałowała Zina teraz o wiele dłużej i namiętniej, sprawiając, że mu się ziemia pod nogami osunie... mistrzyni uwodzenia. Tego długo Kodbar nie zapomni. A na koniec wyszeptała mu do ucha* Jesteś niegrzecznym chłopcem... wydaj mądrze te pieniądze, a jeśli będziesz chciał niewolnicy to Zandi znajdzie coś dla ciebie... *Musnęła jeszcze ustami jego policzek po czym wycofała się całkiem i podeszła posłusznie do swego pana i położyła swoją głowę na jego ramieniu, a on ją pogładził delikatnie po włosach w dowód uznania* Może pan odejść panie Zindarad, jesteśmy kwita... ale zapraszam ponownie do prowadzenia interesów... *I po chwili ta niezwykła dwójka opuściła piwnice lokalu zostawiając Zina samego.. z małą fortuną*

*I tak oto próg "Cielesnych rozkoszy" przekroczyć mu dane było. Choć dziwnie się czuł bez swej broni.. w szczególności bez swych ostrzy, blaster i tak był w sumie ino na pokaz, nie była to broń pierwszej świeżości i zawsze się obawiał, że w końcu go pozbawi dłoni niźli ubije czy unieszkodliwi przeciwnika... nic, to. Brak broni szybko został zastąpiony przez nadmiar odkrytego ciała i to nie byle jakiego. Aż szkoda, że zabrakowie mają tylko dwoje oczu. W tym miejscu przydały by mu się patrzałki w okół głowy porozstawiane.Co tu robić, co tu robić? Gdzie wzrok kierować? Gdzie iść? Światła neonów i lamp odbijały się w jego złotych oczach gdy kierował swe nogi instynktownie w stronę baru. Jak nie wiesz gdzie iść w danym lokalu, zapytaj barmana.. on doradzi i wspomoże strudzonego wędrowca. Aru nie miał większej ochoty pytać tutejszych gości o różne pierdółki. Z tego co czuł to towarzystwo tu bardzo wrażliwe jest i delikatne.. tiaa nie ma to jak bez mrugnięcia okiem kogoś rozkazać zabić przed swoimi oczyma, ale napinać się jak bantha z zatwardzeniem gdy "pospólstwo" raczy się odezwać. Eh.. * Panie barman! *Rozległo się w końcu gdy zabrak do baru dotarł, na zydlu zasiadając.* Aldeerańskiego szklaneczkę poproszę... *Rzucił zaraz w stronę barmana by, już po dostaniu trunku, podpytać go nieco o szczegóły* Możesz mi, pan, poradzić w które rejony lokalu się zapuszczać bez strachu o to, że jakiejś grubiej rybie nadepnę na odcisk? Jakie też kobitki proponujecie, no i co też tutaj można dostać w materii... używek troszkę innych niż alkohol. Najlepiej coś do palenia...

Mhm... rozumiem. *mruknął upijając łyk trunku. O cenę nawet nie pytał. Nie chciał sobie psuć doskonałego smaku jaki dawał chłodny płyn spływający z jego ust do gardła. A co do zabraka.. to i przyznać trzeba, w oczy mu się rzucił bo wielu tu takowych nie widział, no nie licząc samych tancerek. Ale, żeby jakoś się szczególnie z tego faktu ucieszyć? Bez przesady. I tak nigdy nie miał okazji żyć wśród "swego" ludu i jakoś nie miał aspiracji by te zaległości nadrobić.* Czyli nawet ziela się nie zapali? No trudno, przynajmniej nikt mnie tu w amoku narkotykowym nie napadnie. *skwitował krótko, palcem wskazującym lewej dłoni dźgając się o rożek z czoła wyrastający. No, ale dosyć dumania, trza się zabrać do roboty. Dlatego też szklanicę szybko opróżnił wzdychając z zadowoleniem i jeszcze pytając.* Ile płacę? No i pozwolę sobie jeszcze zapytać gdzie mniej więcej mogę spotkać kobietki ogoniaste... *no co? Aru lubił gdy nad całkiem fajnym tyłeczkiem znajdował się ogonek. Można je było bardzo twórczo wykorzystać!* .... no i boks da się wynająć na teraz czy niestety nic z tego? *Jeśli nic z tego, cóż. Nie będzie płakać. Najwidoczniej nieco wcześniej się zorientuje czy nie jest potrzebny komuś pracownik na czas nieokreślony. Ale to dopiero po zabawie, tak tak..*

Ostatnio edytowany przez Aru (2010-05-24 20:40:08)

*Że zeltronki ogonów nie mają to wiedział.. no chyba, żeby się trafiła jakaś ekstrawagancka która sobie sprawiła taki element cybernetyczny. Ale jak wiadomo, dodatkowe kończyny niezbyt sprawnie funkcjonowały, to nie to samo co zastąpić coś co się straciło. Ale mniejsza z tym, ważne, że oczy Aru wręcz zabłysnęły złotym blaskiem gdy dobra nowina uszu jego doszła.Nie było co się zastanawiać, oczywiście, że zeltronka! Szczególnie, że miał szansę pobyć w samotności z takową... można było poluzować, a na scenę nie chciał wtargnąć z zamiarem dopadnięcia kobity na środku sceny, to i tym bardziej go uradowały wieści.* No pewnie, że zeltronka i boksik z góry na dwie godzinki płacę! *entuzjazm wręcz promieniował od tego typka który właśnie wykładał dla barmana 500 kredytów, 400 na bosk, 32 za szklaneczkę. Reszta miała się włączyć w zapłatę za buteleczkę aldeerańskiego winka.* To proszę aldeerańskiego co by mieć co z panią pić i oczywiście samą panią też poproszę... *aż swe dłonie zatarł z zadowolenia sprawiając, że linie jednej dłoni z drugą się "przemieszały" na skutek złudzenia optycznego. Oj ktoś pijany patrząc na niego w ruchu mógł szybko bełtnąć od takich zawirowań.* Ile dopłacić? *Był gotów do płacenia, jak na razie z tych 10 tysiaków jakie przeznaczał na rozrywkę, wiele nie stracił. Choć musi uważać bo w końcu zostanie i bez zapasowych 5 tysięcy.. choć i tak po tym robotę trzeba będzie znaleźć, eh... ciężkie życie hulaki. Lub osoby, która ucieka od własnych niezbyt miłych przemyśleń do szklaneczki i między nogi chętnej kobiety prawie że obojętnie jakiego gatunku.*

Ostatnio edytowany przez Aru (2010-05-24 21:06:20)

Wbrew pozorom jestem jegomość kulturalny,,, i szacunek dla pań być musi. Każdej kobiecie się on należy... Jednak bardzo dziękuję za rady. *Lekko nawet raczył się pokłonić przed barmanem, co mogło być dziwnym gestem w tego typu miejscu. Ale kredyt w ręce jego trafił. Jednak nie 70 kredytów, a 80. Może i żałośnie mało jak na tutejsze napiwki, ale choć odrobinkę się odwdzięczyć chciał skoro natrafił na tak miłego barmana. Choć brał pod uwagę to, że jest już dawno rypany w poślady ile sił i ceny już zawyżone zostały wcześniej. Tak to bywa w tej galaktyce. Jego wyborem było odcięcie się od Mocy i od korzyści z tego płynących. Nawet pokusa by sprawdzić czy mężczyzna kłamie, się pojawiła i została szybko zatopione resztką trunku chwilę temu. W końcu z butelką w dłoni i z dwoma kieliszkami udał się w stronę prywatnego bosku by tam nieco się rozgościć i rozejrzeć w wystroju. Butelkę już otwartą na stoliku najbliższym postawił, jak i dwa- na razie puste- kieliszki, a sam wygodnie rozpostarł się na fotelu czy co tam było w prywatnym boksie osadzone. Znając tego typu lokale, najprawdopodobniej za "kanapę" robiły wielgaśne i niesamowicie wygodne poduchy... a przynajmniej takie coś pamiętał z okresu gdy był na Tatooine i miał okazję odwiedzić pałac Jabby.*

*Nim kobieta zjawić się zdołała zabrak postanowił pozbyć się swej kamizelki z brązowej skóry już nie pierwszej jakości... nie żeby była brudna, nie. Jednak dosyć mocno poharatana, a szczególnie metalowe płytki(czy aby z metalu? Możliwe, że z czegoś mocniejszego) dosyć sporo rys posiadające oraz conajmniej jedną "łatę" jak by została przestrzelona lub przebita. Mniejsza. Ważne, że kamizelka została pizgnięta gdzieś na podłogę, a zabrak został tylko w białej tunice bez rękawów, z cienkiego materiału i w reszcie garderoby. Długo się nie naczekał... i dobrze zważywszy na to ile tutaj wszystko kosztowało. Choć o dziwo o funduszach nie było mu teraz w głowie myśleć. Cała uwaga złocistych oczu i wszystkich zmysłów "dzikusa" skierowana była na czerwonoskórej kobiecie która pochyliła się nad nim omiatając go zapachem swego ciała oraz jego widokiem. Dłoń prawa drgnęła wyraźnie jak by chcąc się poderwać i pogładzić delikatnie szyję istoty powstrzymując się jednak w połowie drogi. Zabrak musiał się liczyć z niechęcią kobiety do jakiegokolwiek kontaktu fizycznego z kimś o jego wyglądzie. Brzydki to on nie był, wysoki, atletycznie zbudowany, ale ubiór miał nie za bogaty, a i tatuaże mimo, że dziełem sztuki były to nie nastrajały do jego osoby pozytywnie...* Swym towarzystwem, piękna pani... swoją obecnością oraz prezentacją tego co potrafisz najlepiej. Lubię gdy kobieta robi co zechce, tak jest najlepiej dla obu stron. * Mruknął chrypliwie, sucho, do zeltronki uśmiech ku niej posyłając i odsłaniając przy tym biel zębów tak odznaczających się w burzy czarnych włosów pełnych koralików i warkoczy, oraz czarnego tuszu rysunków na skórze się znajdujących*

*Nic nie mówił. Jedynie oczu swych nie odrywając od ruchów jej ciała, dłońmi machinalnie pomanewrował napełniając oba naczynia trunkiem. Jedno z nich w ręce swej pozostawiając i ulewając między wargi odrobinę chłodnego i ożeźwiającego napoju. Była wyjątkowo miła atmosfera, tak inna od zgrzytania niezbyt pięknego frachtowca w którym spędził ostatnie dni. Eh, dobrze, że choć tam prysznic mieli. Miła odmiana... miękka sofa, dobry trunek, piękna kobieta o ciele sprawnym i woni samej w sobie będącej lepszym narkotykiem niż jakiekolwiek prochy czy ziele. Taak, teraz rozumiał czemu tutaj używki mocniejsze były zakazane, łącznie z wcale nie takim mocnym zielem. Na cholerę komu to było skoro wystarczyła uczta dla zmysłów w postaci zeltrońskiej pani wijącej się przy rurze na środku małej sceny. Trzeba było umieć dobrze się poruszać na tak małej przestrzeni. Zwinna kobietka to była. Bardzo dobrze skupiająca na sobie całą uwagę klienta który brodę swą wsparł na lewej dłoni, wodząc za nią tylko swymi oczyma o barwie płynnego złota.*