Zin ucieszył się. Miał ochotę podskoczyć. Trzydzieści tysięcy ostatnio widział, kiedy to podliczał zyski z kantyny. Wyszczerzył zęby i na samą myśl o dobrym trunku zrobiło mu się dobrze. Nadal jednak uważał, że wziął nieco za mało za ten miecz, ale cieszył się. W końcu to trzydzieści tysięcy. Zatarł dłonie i rzucił.
-Speedera mam zewnątrz. W sumie...z przyjemnością.-Powiedział z lekkim uśmiechem na twarzy. W końcu to kulturalnie zwieńczenie umowy między nim a Zandim. Odprowadził wzrokiem niewolnicę. Była pewnie warta więcej od wszystkich sprzętów posiadanych przez niego. Po chwili powrócił wzrokiem do Zandiego, coby nie wyszło na to, że interesuje go ta kobieta. W sumie trudno było o tym nie myśleć. Kochaś się znalazł.

Zin był bardzo zakłopotany. Nie wiedział co powiedzieć, sam też lubił się chwalić, ale przy nim nie miał czym. Nie miał ani bogactwa, ani nie był otoczony pięknymi kobietami, mógł jedynie opowiadać o tym jakie to maszyny zdążył zaprojektować, czyli dla Zandiego to nic wielkiego. Inżynier usiadł na wskazanym przez niego krześle. Rzeczywiście, bardzo wygodne było. Przez chwilę poczuł się jak jakiś dostojnik.
-Naprawdę piękna.-Rzucił zakłopotany, nadal nie mogąc wyjść z podziwu dla tego człowieka. Miał taką fortunę, Zin na pewno by nie wiedział co z nią robić. Chwycił za szklanicę i skinął głową.-Ach...no tak. Zdrowie.-Powiedział i upił łyk trunku. Zaiste wyborny był to trunek. Można było sobie tylko pomarzyć, że wypije tak drogi trunek, a tu niespodzianka. Właśnie go pił i był tym faktem bardzo usatysfakcjonowany. Uśmiechnął się lekko pod nosem, nadal nie dowierzając temu, co się przed chwilą stało. Sprzedał miecz swojej przyjaciółki. Myślał także nad sprzedaniem jej samej. Być może nawet Zandiemu. Skoro ceni sobie towar z wysokiej półki, ta dżedajka będzie wprost dla niego. Póki co nadal się zastanawiał.

No właśnie. Trzeba umieć postępować z kobietami, a to kolejna rzecz, z którą Kobdar sobie nie radził. Jego żona bardziej jego traktowała jak rzecz, którą można miotać na wszystkie strony, a on się po prostu dawał. Pomińmy fakt, że inżynier to akceptował i nie miał zamiaru zmieniać układu, który mu pasował. Mógł zniknąć na kilka tygodni, przeżyć kłótnię, a potem znowu gdzieś zniknąć. Ciekawe co by się stało, gdyby jej zabrakło? Na pewno nie byłoby za ciekawie. W każdym razie Zin tylko przytaknął mu głową, nie miał zamiaru się odzywać, a kiedy wspomniał coś o dobrej niewolnicy, uznał, że to czas na zaczęcie kolejnej rozmowy o interesach. Inżynier odchrząknął i rzucił
-No i widzi pan. Mam dla pana kolejną ofertę. Mógłbym panu sprzedać kobietę...jeszcze nigdy nie była niewolnicą, ale...moje ogólny stan na koncie każe mi handlować żywym towarem.-No tak. Sytuacja finansowa Zina nie była za ciekawa. Jeszcze nie wiedział o tym co stało się na Mandalore, a kiedy się dowie...to na pewno będzie zły.

Zin znowu zaczął analizować. Virina. Ładna, zgrabna, powabna, do tego łatwo dająca się bajerować. No cóż. Taki towar kosztuje. Zin przeliczał, a że matematykiem był dobrym to szybko ze swoich rachunków określił cenę tej Jedi.
-No tak, zgadza się. To Jedi, ale inna niż wszystkie. Łatwowierna, naiwna...łatwo daje się ją bajerować, a jak pan ją czymś nafaszeruje to już w ogóle.-Powiedział mu z lekkim uśmiechem na twarzy. Wszystkie te cechy były adekwatne do Viriny.-Do tego ładna i zgrabna, jest za co złapać.-Stwierdził Zin i zaśmiał się lekko ze swojego żartu. Po chwili jednak wrócił do interesów. Upił łyk trunku i walnął.-To są bardzo drogie rzeczy, dlatego...pięćdziesiąt tysięcy.-Rzucił od razu, po dłuższym zastanowieniu i rachunkom, które ułożył sobie w głowie. Uważał, że to dobra cena.

Zin cały czas igra z Imperium. W końcu latał imperialną Kappą, zna dżedajkę, zna kilku klonów oraz mandalorianina. Wie gdzie jest ich baza. Zin ryzykuje odkąd się urodził, więc dla niego to nic nowego. Wiedział doskonale jak może się skończyć jego przygoda, jeśli nie przyprowadzi Viriny, ale inżynier z niego uczciwy, toteż postanowił wyjść z tego tak.
-Wie pan co? Pójdziemy według opcji numer dwa. Ja mogę panu ją szybko podrzucić, nie wiem...za pół godziny? Wtedy wszystko uzgodnimy, o.-Powiedział i upił kolejny łyk trunku. Pozostawał jedynie jeden problem. Transport. Zin nie posiadał innego pojazdu niż swój speeder, toteż chyba jedynym odpowiednim rozwiązaniem będzie zakomunikowanie Fumborowi, że Zin pożyczy jego śmigacza na czas przewiezienia dżedajki tu. Dokładnie tak zrobi Zin.

Urzekła go bardziej, niźli mogła to sobie wyobrazić. Ciepło mu się w środku zrobiło, gdy tylko poczuł jej usta. Szkoda, że było to tylko kilka sekund, ale to było wystarczające, by Zin szybko tu wrócił z towarem, który miał zamiar sprzedać. Po odebraniu zapłaty i pocałunku od pięknej kobiety, od której wzroku nie chciał oderwać, Kobdar wstał i skinął głową.
-Ano tak. Zindarad Kobdar.-Powiedział do niego i uśmiechnął się lekko po tym wszystkim wyszedł z gabinetu z uśmiechem spojrzał na goryla i szybko sięgnął po swój komunikator. Przejechał pół listy swoich kontaktów, by znaleźć to zbawienne imię. Fumbor. Nacisnął przycisk, który inicjował połączenie i wyczekiwał niecierpliwie odebrania przez niego komunikatora.-Szybciej, kurwa szybciej Fumbor.-Mruczał pod nosem i zszedł po schodach na dół, by po chwili minąć ladę, zerknąć na tancerki i opuścić lokal. Stanął przy swoim speederze, coby schować pieniądze do sakwy i porozmawiać z Fumborem, na spokojnie, lecz tak to chyba się nie da.

-To gitara bracie. Rozerwij kable w drzwiach i powinny się otworzyć. Naszpikuj ją tam, a ja za dziesięć minut będę.-Powiedział do niego. Nie wspomniał nic dzieleniu się. Do tego dojdzie później, a Zin pewnie go wyroluje. Po połowie. Co on sobie myśli? Kobdar odwalił mokrą robotę. Naraził swoje życie na niebezpieczeństwo, a ten tylko dragi załatwił. Nie, nie, nie. Tak być nie może. Zin zakończył rozmowę, schował komunikator do kieszeni i schował szybko pieniądze. Założył kask, włożył kluczyk i odpalił speeder. Po chwili odjechał w znajomym mu kierunku, czyli hangarze, w którym czekało na niego jego pięćdziesiąt tysięcy kredytów.

*Przed lokalem na Zia czekała już dwójka ludzi, goryli Zandiego. Mieli za zadanie przejąć Jedi i zanieść ją razem z inżynierem do odosobnionego miejsca. Tak więc wynieśli ją z aerowozu, jak tylko przybyli i ruszyli gdzieś w ciemną uliczkę, potem przez drzwi i do podziemi. Tam, w nieco grobowej atmosferze stał już ich szef ze swoją ukochaną niewolnicą. Oboje wyglądali na zrelaksowanych. Widząc Virinę i Zina, Zandi uśmiechnął się i zapalił bardzo drogie cygaro* To ona jak mniemam panie Kodbar? Całkiem niezła sztuka... Rozebrać ją! *Mężczyzna chciał, by Zin był przy tym, tak dla perwersyjnej radości, by widział jak zajmują się jego niedawną przyjaciółką, którą sprzedał za kupę kasy na los niewolnicy, przedmiotu. Ochroniarze szybko zdarli z niej ubranie, zostawiając ją w samej bieliźnie a Zandi zajął się za oglądanie jej i ocenianie jej potencjału* Jak myślisz kochanie, nada się na drogą dziwkę czy może jednak zrobić z niej zabójczynię? *Aira spojrzała ze znudzeniem na Virinę, jakby robiła to już dziesiątki razy, a w jej oczach przebrzmiewały echa dawnego współczucia* Zobaczymy, gdy się ocknie...