Nie, zdecydowanie nie. Jedi to... Zupełne przeciwieństwo mnie, jeśli wiesz, co mam na myśli. *Uśmiechnął się lekko.* Powiedz mi, Axanie... Co ty masz z tym wszystkim wspólnego? *Rzucił okiem na statek.* Nie jesteś zwykłym, najzwyklejszym dugiem, osobnikiem z Nar Shaddaa. Czuje, że jest coś jeszcze, i to jest niebywale ciekawe. *Pochylił się nad nim po chwili.* Widzisz... Jeśli jest coś, czego nie chcesz mówić, bo jest.... Dziwne, niepoprawne, niepotrzebne lub za dużo istot nie powinno o tym wiedzieć... Ja potrafie dochowac tajemnicy, a jak zapewne wiesz, też nie jestem taki znowu zwykły. Myślę, że nasza współpraca może sie rozwinąć - ale aby tak się stało, musimy w pewien sposób sobie zaufać. Jak dotąd to jest trudne, bo zupełnie nie wiem... Nie układa mi się to w logiczną całość. Chociaz... Dużo rzeczy nie jest logiczne. Po prostu, mam wrażenie, że jestem obecnie poza czymś, że jakaś informacja mi umyka. Tylko nie wiem jaka. *Na jego twarzy znów pojawił się uśmiech.* Tak, Nar Shaddaa, to nie przedszkole, ale w obecnych, imperialnych czasach ściąga do siebie wszystkich uciekinierów... To jeden wielki azyl, juz nie taki przestępczy jak kiedyś. Najwięcej oczywiście robią na tym ślimaki i zorganizowane grupy przestępcze, które potrafią myśleć, zebrać się, planować... To już tworzy sporą siłe i nie zdziwie się, jak kiedyś wpadnie na Nar Shaddaa spory oddział imperialnych, widząc w nim zagrożenie i dobre miejsce do tworzenia się wszelkiej maści buntów, aktów sprzeciwu...

Teraz to jest rozmowa... *Jego twarz wykrzywiła się w dziwnym uśmiechu.* Eksterminacja Jedi... Bardzo ciekawe... Tylko, jak to się ma do Imperium? Widzisz... Byc może racją jest, że nie przepadam za nimi... Lecz tak samo nie przepadam za dziadkiem palpem i jego nowym uczniem, jeśli wiesz, co mam na mysli. Oni nie eksterminują tylko jedi - najczęściej zjadają wszystkich wrażliwych na moc. *Oblizał wargi, jego dłonie drgnęły...* To wszystko jest po prostu niezmiernie ciekawe!

*Uśmiechnął się. Bardzo wymownie, teatralnie...* W takich chwilach czuje, że żyje... *Wciągnął głęboko powietrze, z lekkim świstem. Dłonie drgnęły, powieki zamknęły się nierówno, by po chwili ociężale się podnieść.* Mój mistrz powiedział mi kiedyś... Że niektórzy ludzie nie potrzebują żadnej logiki ani pieniędzy. Nie można ich kupić, torturować ani negocjować z nimi. Niektórzy chcą tylko patrzeć, jak świat płonie. *Spojrzał na duga oblizując wargi.* To faktycznie bardzo ciekawy układ... Coś bardzo interesującego. *Rozległ się zimny, syczący głos. Zapadający w pamięć, wwiercający się głęboko.* Zapolujmy zatem... *Po chwili roześmiał się, bardzo nieoczekiwanie. Śmiech przerodził się z tłumionego, wysokiego i nieco piskliwego chichotu do potężnego niskiego, nieco demonicznego i szaleńczego. Ot, wizytówka.*

Oczywiście... Znajdę... A potem wytropie i zniszcze... Musisz mi tylko dac jakies informacje i ewentualnie środki potrzebne do tego. *Jego twarz wykrzywiła się w dziwnym grymasie, który chyba miał być uśmiechem.* Sprawę wszelkich "wynagrodzeń" załatwimy potem. *Olibzał wargi, dłonie znów drgnęły, teraz nieco mocniej, jakby z podekscytowania... Nemedis znów odczuł tak długo tłumiony głód... Tak! Czuł to! Poczuł, że krew szybciej biegnie mu w żyłach... Że podekscytowanie i fascynacja nasilają się... Czuł to.* Możemy zaczynać. Mogę zacząc polowanie...! *Strzelił palcami, głośno, nieprzyjemnie.* A więc, pierw musimy znaleźc zwierzyne... Jakieś dane, przybliżone miejsce przebywania? Imię, rasa, jakaś rzecz? To zawsze przyśpiesza proces.

Właściwie, mozna powiedzieć, że już możemy leciec. Nie miałem ze soba bagazy, wszystko co mi potrzebne, mam przy sobie. Reszte przygotuje w locie. *Roześmiał się znów.* Ooo tak... Dużo ciemności. Nawet nie zdają sobie sprawy JAK dużo.

Na pokład. *Niemal wysyczał i udał się powolnym krokiem w stronę statku. Szedł przygarbiony, z przekrzywioną głową. W jego chodzie było coś innego... Coś nietypowego.* Chcę widzieć, jak świat płonie! *Wyszeptał idąc, niemal sam do siebie.* Tak... Wszystko spłonie... Będziemy oglądac, jak świat staje w płomieniach! Ahhhaha!

*Nemedis odwrócił się bez zrozumienia. Dopiero po chwili przypomniał sobie o małpie na ramieniu.* Tak, nie będzie potrzebna... *Mruknął niewyraźnie. Spojrzał na nią, a ta od razu zeskoczyła i pobiegła dalej, daleko za Axanem. W końcu wszedł do środka i rzucił okiem na oddział.* Mhm, na swoich miejscach... *Syknał, uważnie przyglądając się wszystkim. W końcu odwrócił się i spojrzał na Duga.* Potrzebuje odrobine czasu i miejsca, zeby się przygotować. W praktyce, mozemy już lecieć, zrobie to podczas lotu. Więc... Startujemy.  Na polowanie... *I usmiechnał się znów, ale dziwnie... Było w tym coś niebezpiecznego, złego. Juz teraz trudno mu było opanować sporadyczne drżenie rąk czy silne oblizywanie warg.*

*Sith zostawił klony i Duga za sobą. Wszedł do czegoś w rodzaju ładowni. Przysiadł, urządził sobie małe miejsce medytacyjne. Wyjął artefakt - obecnie technicznie zmniejszony, by mógł być przechowywany przy sobie - i odpowiednio go ułożył na dziwnym, pokrytym runami sithańskimi czerwonym materiale. Wyjął pare tabletek Isih, położył przed sobą i zaczął ładować ciemną energią, aby w momencie spotkania były w pełnie wydajne. I zaczał medytować, przygotowywać się, odpowiednio formować szate, pielęgnowac miecz... Wszystko w skupieniu.*