*Gdyby Hakon mógł widzieć, zobaczyłby długi korytarz zakończony czymś przypominającym biuro recepcji. Całe pomieszczenie było zadbane, niemal w idealnym porządku. Ściana na samym końcu była oszklona, widać z niej było platformę. W wielu miejscach widoczny był napis przedstawiający nazwe firmy. Hakon jednak, korzystając ze zmysłu słuchu, mógł usłyszeć jedynie buczenie lamp i szelest pochodzący z miejsca przy recepcji. Pomijając to, było bardzo cicho. Nikt się nie krzątał.

Kiedy barabel już miał prawo odetchnąć, stało się to, czego unikał cały czas. Na Hakona czekały cztery klony pod dowództwem młodego "kapitana". Teraz stali przy Hakonie - nie dzielił ich duży dystans, a część z nich miała dobre pozycje z pokojów po bokach. Winda zatrzasnęła się, a barabel został zamknięty w pułapce. Przedstawiciel firmy nerwowo drgnął.* Panowie pójdą ze mną... *Odezwał się młodzieniec. Wygląda na to, że skorzystanie z miecza świetlnego byłoby obecnie bezcelowe - klony celowały w Hakona z Nemedisem na barkach gotowe do wystrzału i wyglądało to tak, jakby spodziewały się tego typu ataku. Na niekorzyść barabela działało jeszcze to, że znajdowali się w takim a nie innym pomieszczeniu, bez drogi ucieczki. Użycie mocy mogłoby zdradzić Hakona i naprowadzić na niego inkwizytorów, którzy z pewnością tylko na taki obrót sprawy czekają. Pozostały więc tylko inne wyjścia. Młodzieniec nie wyglądał na specjalnie głupiego i fanatycznie oddanego imperium. Byc może barabelowi oda się zdobyć troche tak bardzo cennego teraz czasu... A to może wiele zmienić.*

*Właściciel poruszył się ze swojego miejsca, sięgając po coś pod ladą.* Nie wiem, co pan zrobił, ale mam nakaz natychmiastowego zatrzymania pana i pana towarzysza... *Odezwał się dowódca. Najwidoczniej służby już działały. Być może oficerowie nie byli tacy głupi. W strachu przed gniewem Vadera lub Sidiousa postanowili działać natychmiast. I zrobili chyba najmądrzejszą dla nich rzecz - zaczęli wysyłać oddziały do wszelkich miejsc, z których uciekinierzy mogliby odlecieć. Nagle Hakon mógł usłyszec ciche kliknięcie i zduszony jęk. Jako jedyny to usłyszał - miał najlepszy ze wszystkich tutaj zmysł słuchu. Najdalej stojący klon, zaraz przy wejściu do innego pokoju nagle zniknął. Dobry obserwator zauważyłby, że czyjeś ręce złapały go w morderczym uścisku i wepchnęły do pokoju przy którym stał obezwładniając* Proszę położyć ręce na ścianie... *Powiedział dowódca grupy, wyraźnie znudzonym tonem, nieświadomy tego, co się działo za jego plecami. Nagle w jego szyje wbiła się mała strzałka. Poczuł coś przypominającego ukąszenie przez komara.* Co jesst... *Warknął dziwnym tonem  i upadł na ziemie mocno drgając. Egzotyczna broń, z pewnością nielegalna i strasznie droga. Zdezorientowane klony - a przynajmniej te, które jeszcze żyły - zanim zdążyły otworzyć ogień zostały zalane boltami. Zza drzwi wyskoczyły co najmniej dwie postacie z zasłoniętymi twarzami otwierając celny ogień z drobnych karabinków blasterowych. Idealna broń do walki w małych, zamkniętych pomieszczeniach. Nie trwało długo, zanim wszystkie klony łącznie z ich dowódcą leżały na ziemi bez życia, lub umierające. Właściciel lądowiska wyszedł ze stanowiska trzymając sporej wielkości, przerobiony blaster. Był mężczyzną w średnim wieku, zadbanym. Jego ludzie szybko uprzątnęli miejsce i powpychali ciała do pomieszczeń obok. Mężczyzna podchodząc nacisnął mały przycisk przy kontrolce wbudowanej w ściane - drzwi windy zaczęły się zaciskać z cichym szelestem. Tylna ścianka takze poruszyła się do przodu, niemal siłą wypychając Hakona na zewnątrz. Potem słyszec się dało cichy trzask.* Winda została przygotowana do trybu awaryjnego... *Oznajmił damski głos, ten sam, który barabel juz słyszał wchodząc do windy.* Proszę szybciej. Za mną. *Powiedział szybko właściciel lądowiska idąc do przodu długim korytarzem. Na pierwszy rzut oka widać było, że to nie taka zwykła firma... Hakon mógł teraz skorzystać z "widzenia mocą" nie martwiąc się o wykrycie. W obecnej sytuacji i tak musiał to zrobić, jesli nie zrobił tego wcześniej.**

*Człowiek szedł sztywno i nie odwracał się za siebie. Śpieszył się.* Widzi pan... Nasza firma dba o swoich klientów. Szczególnie tych, którzy dużo płacą. Pan Nemedis należy do takich. Podejrzewam, że ma tez spore kontakty. Wiem, ze tacy ludzie mają też potężnych wrogów. Utwierdziłem się we własnych podejrzeniach widząc sytuacje sprzed chwili. *Człowiek zatrzymał się przed masywnymi drzwiami. Wstukał kod do małego urządzenia przytwierdzonego do ściany. Drzwi po cichym piknięciu zaczęły się wolno rozsuwać. Dopiero teraz mężczyzna odwrócił się do Hakona.* Pan Nemedis już wcześniej "zarezerwował" u nas wynajem statku. Z jakiś powodów jednak zwlekał. Nie sprecyzował też miejsca, do którego chciał się udać. W obecnej sytuacji pan będzie musiał o tym zdecydować, panie Hakonie... *Człowiek spojrzał na barabela uważnie.* Pan Nemedis podczas rezerwacji poinformował nas o dodatkowym miejscu dla osoby o imieniu "Hakon". Pasuje pan do rysopisu. *Teraz mężczyzna zawiesił spojrzenie na nieprzytomnym Quermianinie* Widzę jednak, że zaszły pewne... Komplikacje. Każę przystosować statek do przyjęcia osoby rannej. Mógłbym sprowadzić bacte, ale koszta mogłoby się nie pokryć z ceną uiszczoną przez pana Nemedisa wcześniej. W obecnych czasach bacta jest... Dość popularnym produktem. Do tego, obawiam się, że nie mamy na to czasu. Myślę, że oddział, który na panów czekał nie był ostatnim i jedynym, jaki wysłano. Proszę wybaczyć pośpiech, ale w obecnej sytuacji... *Człowiek ruszył do przodu w momencie, kiedy drzwi rozsunęły się wystarczająco by wszyscy się zmieścili. Ktoś z obsługi podjechał do Hakona z prowizorycznym wózkiem, aby ten mógł położyć Nemedisa i w ten sposób kontynuować drogę.* Pan Nemedis wynajął niewielki statek... Szybki i zwrotny. Jego uzbrojenie nie jest imponujące, ale sądzę, że wystarczające. Lepiej nie wdawać się w żadne walki. *Mężczyzna kontynuował stale idąc przed siebie wąskimi korytarzami* Pan Nemedis wynajął też jednego pilota. Czeka już na pokładzie. W obecnej sytuacji zalecam natychmiastowy odlot. Wszystko jest przygotowane, czekaliśmy juz na pana Nemedisa od dawna. Pozostaje mi życzyć... Miłej podrózy. W tym momencie moje obowiązki względem panów się kończą, żegnam. *Człowiek zatrzymał się, podał dłoń Hakonowi i pośpiesznym krokiem wycofał się zostawiając barabela z Nemedisem samego przed rozsuwającymi się masywnymi drzwiami. Gdy już się otworzyły, przed Hakonem objawił się drobny statek przygotowany do odlotu, z niewielką kładką opuszczoną na ziemie.*

*Firma nie była tak biedna, jak można było to ocenić z zewnątrz. Najwidoczniej, była większa niż można się spodziewać, jednak podzieliła się na tego typu oddziały, aby chronić się przed złowrogim wzrokiem urzędników i innych osób, którym by się to nie spodobało. Gdy Hakon z Nemedisem na "wózku" wszedł na platforme, z cichym trzaskiem zamknęły się za nim drzwi. Nie było żadnego statku w tej części poza tym jednym. Hakon "rozglądając się" mógł zobaczyć pustą przestrzeń i solidne ściany za nimi. Po wejściu na pokład statku ukazało mu się małe, ale dobrze urządzone wnętrze. Pilot przygotowany już siedział na miejscu.* Dzień dobry. *Pilotem był spory kel dor o brzoskwiniowym kolorze skóry. Na twarzy miał załozoną typową dla rasy maske, która umożliwiała przezycie w innej atmosferze.* Dziękujemy za skorzystanie z usług naszej firmy. Odpowiem na wszelkie pańskie pytania. Zarządca nakazał przygotowanie miejsca dla rannego. *Jakby na potwierdzenie tych słów, właśnie z pomieszczenia w głębi statku wyszło dwóch ludzi, najprawdopodobniej z obsługi. Od razu udali się do wyjścia, żegnając się oszczędnie.* Statek jest gotowy do odlotu. Możemy startować. *Kontynuował pilot zamykając za wychodzącymi drzwi i rzucił pytające spojrzenie Hakonowi.*

*Ludzie, którzy przygotowali miejsca dla rannego wyszli ze statku i udali się do budynku. Gdy już pilot zamknął drzwi, udał się z Nemedisem na wózku do pomieszczenia, które wcześniej przygotowała obsługa. Pomieszczenie było odgrodzone podwójnymi drzwiami, w środku było czysto, właściwie sterylnie. Powietrze było specjalnie oczyszczane przez filtry. Zanim pilot wszedł do środka, nałozył na siebie strój ochronny. W środku przekazał rannego droidowi medycznemu, który od razu zabrał się do pracy po położeniu nieprzytomnego Quermianina na stole. Zaraz po tym, pilot udał się na miejsce w kokpicie i podjął należyte procedury. Statek był już gotowy, więc nie trwało to dłługo. Po chwili uniósł się z hałasem i skierował się w góre, nabierając prędkości. Statek miał pozwolenie na odlot i poprawną rejestracje, więc nie powinno być juz problemów ze strony imperium - AmitiCe o wszystko zadbało.* Odlot nie powinien zajać nam dużo czasu, nie spodziewam się też żadnych problemów. Poinformuje pana w przypadku napotkania komplikacji. *Oznajmił szybko pilot i wrócił do pracy. Na pokładzie były łącznie cztery osoby - Nemedis, Hakon, pilot i droid medyczny.*

*Pilot westchnął cicho.* Zostałem poinformowany z lądu, że mogą być na naszym tropie. Musimy stanowczo przyśpieszyć. Proszę chwycić się jakiegos mocnego przedmiotu, albo usiąść na odpowiednio zabezpieczonym miejscu. *Oznajmił pilot i gdy był już pewien, że Hakon nie straci głowy podczas planowanego działania, drastycznie przyśpieszył, kierując się pod ostrym kątem w góre. Czesć rzeczy, które nie były przymocowane z trzaskiem zaczeły spadać. Duże przyśpieszenie wbiło pilota mocno w fotel, prawdopodobnie Hakona też... Jednak ich prędkość była na tyle wysoka, aby w przeciągu dosłownie paru chwil opuścić te planete, wystarczająca aby przebić się poza orbite i umknąć ewentualnym ścigającym. Nie trzeba było czekać długo do momentu, w którym przekroczyli atmosfere, a potem na dobre orbitę.* Właściwie, to niedługo będziemy mogli skoczyć w nadprzestrzeń, ale żeby to wykonać będe musiał wpisać odpowiednie  koordynaty do komputera nawigacyjnego aby mógł obliczyć trajektorie lotu. Słowem, musze wiedzieć, gdzie lecimy. *Stwierdził po chwili kel dor.*

Dobrze. *Oparł szybko pilot. Jak mu kazał Hakon, tak też zrobił. Wpisał odpowiednie koordynaty do komputera nawigacyjnego i wcisnął spory, czerwony guzik na tablicy zarządzania. Rozpoczał się skomplikowany proces przygotowania do skoku. Komputer obliczył trajektorie lotu w celu ominięcia ciemnych mas w nadprzestrzeni. Pole zaczęło zbierać promieniowanie gamma, które następnie przetransportowało do motywatora hipernapędu w celu zebrania energi w generatorze fuzyjnym zawierającym specjalny drut nadprzewodnikowy, długi na kilka kilometrów. Dawka energii po chwili osiągnęła odpowiedni poziom. Zaświeciła się czerwona lampka przymocowana do ściany.* Jesteśmy gotowi do skoku, za chwile będziemy wszyscy mogli odetchnąć, czeka nas długa podróż. *Stwierdził po chwili pilot uruchamiając zapłon potrzebny do utworzenia promieniowania tworzącego "zmarszczki" w czasoprzestrzeni, przez które statek może przedostać się z normalnej przestrzeni do nadprzestrzeni. Kel dor uruchomił generator pola kwantowego aby się w niej utrzymać i juz mogli lecieć... Pojawiły im się charakterystyczne "rozmazane" gwiazdy w niebieskim wirze, będące oznaką skoku. Kel dor strzelił palcami i puścił stery, pierwszy raz od startu.* Już. W razie czego prosze się ze mną skontaktowac, zajme się sprawdzaniem technicznego stanu statku i tego, jak przebiega skok. Póki co nie ma żadnych problemów.

Kontynuacja tutaj - http://www.swewok2.pun.pl/viewtopic.php?id=146