*Lądowisko było widać w oddali, za barierą, która powoli wygasała, jakby sila generatorów się kończyła. Tak jak i okres użytkowania lądowiska? Kto wie. W koncu serce imperium – coraz trudniej było utrzymać takie „ambasady”. Thorul szedł wzdłuż ogrodzenia. Wyraźnie wszedł tam, gdzie zazwyczaj się nie wchodzi, bo mało kto w centrum zapuszcza siew  boczne uliczki – generalnie chodzi się głównymi. A  tymczasem zaraz za sklepem starego rodanina było to.
Nie było za bardzo gdzie się oddalać , trzeba było przejść przy tym lądowisku przez całą długsc ogrodzenia.
Na jednej  płyt stały trzy identyczne statki – małe, szybkie frachtowce. Pomalowane w jeden wzór – biało niebieskie, zdecydowanie nie imperialne*

http://www.swewok2.pun.pl/viewtopic.php?id=204&p=9

*idac wzdłuż ogrodzenia, jak wczesniej, w koncu dojdzie do bramy, jeśli się nie wycofa. Brama była otwarta i niestrzeżona. Oznaczało to ze lądowisko czasy świetności ma za sobą i pewnie wkrótce zostanie porzucone. Po wejściu rociągał się widok na rozległą gładka powierzchnię pierwszej płyty ladowiskowej. Po lewej stronie Thorula, daleko aż na koncu płyty znajdowało się wejście do sekcji biurowej. Dalej były magazyny. Tam stały te statki*

*w biurowcu widac było postępująca wyprowadzke. Jedynie jedno pomieszczenie, przypominające standardowy pokoik biurowy, może troche jak biuro podruży, w każdym razie nic nadzwyczajnego. Siedziała tam rudowłosa pani w wieku około 40 lat, rozmawiała przez holo i malowała paznokcie.
Od statku weszło do niej trzech facetów, wszyscy ubrani w  robocze uniformy bez oznaczeń. Ale musieli zaczekać aż pani skonczy rozmowe, wiec wyszli na zewnatrz. Thorul był już na tyle blisko by ich słyszeć – oni stali przy wejściu, a  Thorul „za węgłem” budynku biura*
No i ja mu mówie…
- Cholera chyba będzie padać…
- Żartujesz, na Couruscant? Tu nie pada…
-No i ja mu mówie…
- Mój ociec pochodzil z Couruscant, opowiadał jak padło. Kwaśny deszcz padał.
- No i ja mu mówię…
- Może kiedyś, przez przypadek,. teraz mają filtry pogodowe, nic nie ma prawa kapnąć bez ich wiedzy…
- Wiecie co, chłopaki, ale ja mam wrażenie ze wy mnie nie słuchacie
- Słuchamy cie, Miks, słuchamy.
- No to ja mu mówię: nie zrobisz tego. A on mi no jak nie jak tak, staaaaary, po dwa piwerka na łeb łykniemy i patrz. A ja myyyk: za te stary i ssssrrrruuu pod prąd, a  on…

*Tutaj raczej nie było nic do schowania się póki oni stali. ale jak pani skonczy rozmawiać a oni znowu wejdą, to będzie mógł przemknac się pod oknem i dalej, u wejścia do pierwszego magazynu stal kosz na śmieci typu kontener oraz skrzynia, ale istniało ryzyko ze skrzynie wniosą na jeden ze statków.
Z rozmowy zaś trudno było wywnioskować coś konkretnego. Dwóch panów rozmawiało o bzdetach a trzeci opowiadał jakieś swoje wyczyny. Żaden  nich nie był człowiekiem. Ci powazniejsi to duros i iktotchi, Miks zaś był młodym bothaninem, ale i tak był wyższy od Thorula*

*Stali, gadali, a bothanin nadal nie miał w nich słuchaczy. Nic dziwnego wiec ze to on zauważył plecak. Wczesniej go nie było, a teraz był*
Chłopaki, nie zostawiajcie tu bagaży bo jakaś menda z ulicy przyjdzie i ukradnie!
*Wtedy i pozostałą dwójka spojrzała w kierunku plecaka*
To nie mój.
- I nie mój…
-Skoro nie mój, nie twój i nie jego, to znaczy ze ktoś zostawił i zaraz będzie szukał. Zanieś do biura, jak ten ktos przyjdzie to na pewno zapyta
*I Miks podszedł by zabrać plecak…*

*MIks podszedł. Był teraz dosłownie metr od Traxa. Ale tamten był za rogiem, więc bothanin go nie widział. Podniósł plecak, wtedy butelki i puszki wydały charakterystyczny  dziwek. Bothanin zbystrzał. odwróciwszy się przodem do kolegów a tyłem do Thorula zajrzał do środka*
A niech mnie biesy jebią, piwo! *Nie zauważył wina, za to butelki i puszkę, wiec pierwsze skojarzenie – piwo* To prawie jakby nam moc cycki pokazała!
- Miks, kretynie, za godzine odlatujemy a ty chcesz się na drogę napierdolić cudzym piwskiem?
- Oj tam, będą sprawdzać…
- Dawaj mi to, gówniarzu…
*Iktokchi pdszedł do bothanina i złapał go za kołnierz. Tamten cos się stawial, ale wiekszy, starszy i silniejszy kolega zaciągnął go za kołnierz do srodka – do biura, bo pani właśnie ich zawolała. Duros tez wszedł*