On wiedział co Temena miała na myśli, mówiąc o rzeczach najpotrzebniejszych. Skrzywił usta i pokiwał głową. No cóż, takie już są kobiety. Trzy czwarte to ciuchy, jedna czwarta to rzeczy naprawdę ważne. Zin nie wiedział co ich czeka na Mandalore, stąd też nie wiedział co będzie im potrzebne. Miał jedynie nadzieję, że będzie tam można kupić papierosy. Z tą myślą w głowie, odrzekł żonie.
-Już, już.-Powiedział do niej i pobiegł na górę. Zobaczył torby i nie do końca wiedział jak się za nie zabrać.-No...Zin...weź się w garść.-Rzucił do siebie i jedną torbę zabrał na plecy, dwie wziął do prawej, a dwie do lewej ręki po czym wytargał je na dół.-Więcej cholera nie dało się zabrać?-Spytał ją i stanął przy drzwiach. Mały Varien jedynie rozglądał się zdezorientowany całą tą sytuacją. Spojrzał na tatę, później na mamę i spytał.
-A gdzie my lecimy tato?-Spytał ojca. Zin jedynie odrzekł.
-W bezpieczne miejsce młody, w bezpieczne miejsce.-Oczekiwał jedynie Fumbora, który miał przynieść jakąś pieprzoną umowę. Oby statek był sprawny, inaczej znajdzie go i mu nogi z dupy powyrywa.

Na całe szczęście była Ael, która uprzejmie otworzyła drzwi, gdyż akurat przyszła na zaplecze w zamiarze zabrania kilku trunków i pożegnania się z szefem, który obecnie nie miał jak ruszyć ręką. Twi'lekanka słyszała rozmowę "zarządu" i wiedziała co się szykuje.
-To szefie już nie przylecisz?-Spytała go z lekko zasmuconym wzrokiem, który próbowała zamaskować swoim uśmiechem. Zin pokiwał potwierdzająco głową i uśmiechnął się lekko.
-Pewnie przylecę za jakiś czas. Pamiętaj. Głowa do góry, pilnuj Fumbora i interesu. Jak będzie się do Ciebie dobierał to przypierdol mu z pozdrowieniami od Kobdara. Trzymaj się.-Powiedział do niej i wyszedł na zewnątrz. Ael uśmiechnęła się jedynie, było jej nieco smutno, w końcu teraz będzie miała do czynienia z szefem, który zapewne będzie molestował swoje pracownice. Jej uśmiech jedynie był maską, którą zakrywała swoje rozpacz na wieść o tym, że Zin emigruje...znowu...Mały Varien bardzo lubił Ael, bawiła się z nim, opiekowała, gdy było to konieczne. Rzucił do niej.
-Pa Ael.-Ta odrzekła mu.
-Cześć Varienku-po czym pocałowała go w policzek. To była chyba kolejna przełomowa chwila w życiu rodziny Kobdarów. Kolejna emigracja, kolejne próby zaaklimatyzowania się w nowym systemie.
-Gdzie jest ten baran Fumbor?-Spytał Zin i poprawił sobie torby spoczywające w jego prawej ręce.

Zin uważał, że to on nosił spodnie w tym związku, ale Temena była taką kobietą, że to ona dawała mu tylko pozory swobody. To była chyba pierwsza samodzielna decyzja podjęta przez Kobdara. Po przyjściu Fumbora Zin puścił torby, które wylądowały na podłodze. Chwycił za cyfronotes i zaczął czytać umowę. Pokiwał głową, zastanowił się. Kobdar znał tylko podstawy ekonomii i bankowości, dlatego też takie sprawy chciał zostawić żonie, bo ona kiedyś pracowała w banku. No cholera. Nie chciał tracić czasu. Wyciągnął rysik, machnął podpis i oddał rodianinowi.
-Jeśli Cię nie zajebią, to tak.-Powiedział do niego i lekko się uśmiechnął. Uściskał tą zieloną kupę gówna i poklepał go po plecach.-Do miłego przyjacielu.-Dodał i chwycił za torby po czym zaczął kierować swe kroki do portu kosmicznego. Szedł wolno, w końcu był konkretnie obciążony przez prezenty dla chłopaków i pakunki jego żony.-Dalej. Chodźcie.-Powiedział do rodzinki.

Zin obiecał, że przyleci na Nar-Shaddaa i wywiązał się z umowy. Miał pewność, że nic w jego byłej kantynie się nie zmieniło, dlatego też pozwolił sobie wejść od strony zaplecza.
-Nie zmienił zamków...-powiedział i zarechotał Zin. Otworzył spokojnie drzwi i wszedł do środka po cichu. Skradał się czy jak? Nie wiadomo. W każdym razie wyciągnął swoje DC-15s z kabury i odbezpieczył go. Jeżeli chodzi o obsługę pistoletów Zin radził sobie całkiem nieźle, gorzej było z większym kalibrem. W każdym razie wyjrzał na salę. Fumbor stał za ladą, toteż Kobdar podszedł do niego od tyłu i przyłożył mu blaster do łba.-Wyciągnij kasę...skurwysynu.-Powiedział twardym tonem. Powstrzymywał się od wybuchnięcia gromkim, niepowstrzymanym śmiechem. Zatkał jednak sobie usta, by Fumbor nie słyszał jak Zin się śmieje.

-Ja pierdole. Co to było?-Spytał go i pomasował się po łbie. Puścił broń z wrażenia i wylądowała ona na podłodze. Patrzył tak na rodianina od spodu i ta perspektywa zdecydowanie mu się nie podobała. Postanowił wstać, spojrzał na droida.-A żeś se maszynerię walnął.-Powiedział do niego i klepnął przyjaciela w plecy. No cóż. Stare dobre czasy poszły gdzieś, a Zinowi zaczęło brakować tych czasów. Pociągnął nosem, Zin sięgnął po broń i włożył ją do kabury.-Puszko. Zaraz Ci coś wytłumaczę. JA BYĆ PRZYJACIEL SZEFA.-Pokazał na siebie palcem i sięgnął po stary stołek, na którym Kobdar spędzał bardzo wiele czasu.-Zamiast tak straszyć droidami to podałbyś jakiegoś drinasa. W gębie suszy jak mała bania.-Powiedział do niego i usiadł, jak za starych dobrych czasów. Oparł się o ladę i patrzył na lokal. Wiele się w nim nie zmieniło, rzecz jasna prócz dobrej ochrony.

-Miałem po drodze.-Dobry żart. Zin wziął szklankę i upił z niej łyk. Rozsiadł się wygodnie. Założył nogę na kolano i uśmiechnął się lekko.-Muszę wziąć wszystkie graty z hangaru, bo na Mandalore niczego nie kupię. Zadupie z tego cholerne.-Powiedział i podrapał się po głowie. Znowu gardło zwilżył smacznym trunkiem i spojrzał jeszcze raz na Fumbora.-A co tam u Ael?-Spytał. Ciekawy był losu swoich byłych pracowników. Nadal się o nich martwił, a Fumborowi chciał łeb odstrzelić. Cholera wie za co. Po prostu chciał się z niego ponabijać jak za starych dobrych czasów.

-To dobrze, bo jakbyś je sprzedał to normalnie twój łeb...znalazłby się w dupie...o tego tam zabraka.-Wskazał go palcem i upił kolejny łyk trunku. Ael zawsze miała łeb do interesów, ale pewnie nie dlatego została prawą ręką Fumbora. Przecież rodianin się w niej zakochał, ale mniejsza o to.-Ja zrobiłbym to podobnie jak wy, ale wiesz...ta pierdolona siła wyższa w postaci Temeny.-mruknął pod nosem i skrzywił usta. Dobrze, że stały na miejscu. Po raz pierwszy niewiedza Fumbora go zadowalała. Pewnie chciał wszystkie maszyny sprzedać, ale co. Nikt mu ich nie kupi, bo ze świecą szukać tutaj inżyniera.-Tak na marginesie przyjacielu. Te maszyny są warte więcej od tej całej kantyny.-Dodał i podrapał się po głowie.-A ty jak żyjesz? Hmmm?