Przenosiny z tego Tematu

Meera Ithar napisał:

Tak czy siak, Meera przeszperała cały holonet... czytała te bardziej wiarygodne wiadomości jak i te mniej, co jednak pozwoliło stworzyć sobie pewne wyobrażenie na ten temat. Niemniej jednak myślała, że jakoś zauważy kiedy ta zacznie na niej używać swoich umiejętności, zorientuje się... a jednak mimo wszystko nie miała o tym większego pojęcia. Czasami miała wrażenie, że jest coś nie tak ale z drugiej strony machnęła na to ręką.
Mandalorianka nie zwróciła większej uwagi na to prychnięcie, a nawet nie zauważyła owego spojrzenia... tylko pod nosem dziewczyny pojawił się uśmieszek przypominając sobie dźwięk klapsa.
- No nie wiem... jesteś wybredna.
Ale bez czekania skierowała się ku małej knajpce, ale to nie znaczyło że ta knajpka była jakaś... zapuszczona. Wręcz przeciwnie. Była spokojna atmosfera, nikt się z reguły nie tłukł... można bbyło zjeść i pogadać. Dlatego też po chwili tam się znalazły. Zamówiły jedzenie i usiadły do stolików.

Obie weszły do niewielkiego lokalu. Akiva znała go całkiem nieźle, bywała tutaj od czasu do czasu, jednak nie na tyle często by móc nazwać się stałą bywalczynią. Lubiła codziennie stołować się w innym miejscu, najczęściej naciągając swoich nocnych kochanków na poranny/popołudniowy posiłek. I tak sobie żyła spokojnie.
Zeltronka zajęła miejsce w jednym z boskie. No i trzeba było zaczekać aż kucharz przygotuje, tudzież odgrzeje jakieś jedzenie.
Zniecierpliwiona zaczęła bębnić palcami o blat stołu. Miała nadzieję, że Meera zamówiła też jakiś kaf do tego. Bez porannej filiżanki robiła się nieznośna.

Bębniła nerwowo palcami o stół, oczekując na przybycie śniadania. Meera się jakoś wyłączyła, więc i Akiva nie była zbyt rozmowna. Jej kaf w końcu przybył i bardzo szybko się do niego przyssała. Tego jej było potrzeba, porządna dawka kofeiny która stawiała na nogi po całej nocy figli w łóżku. Potem przybyło śniadanie, które było całkiem zjadliwe, choć bez szału. Akiva była jednak na tyle głodna, że nie grymasiła i pochłonęła wszystko w kilka minut.
Tymczasem Meera chyba znalazła się w innej galaktyce, skoro niczego nie tknęła.
- Hej! Nar Shaddaa do Meery!
Kilka razy pstryknęła palcami przed jej nosem by przywołać ją do rzeczywistości.
- Co się dzieje?

Wysłuchała słów Meery i parsknęła śmiechem.
- Nie przesadzasz trochę? Ładunki wybuchowe na zwykłe spotkanie?
Dla niej to było co najmniej dziwne, bo to było Nar Shaddaa. Nie było tutaj miejsca, które by nie podpadało pod kategorię "podejrzane". Nawet ta knajpa, z pozoru normalna i spokojna mogła kryć na zapleczu jakiś nielegalny biznes. Z taką paranoją to Meera powinna cały czas chodzić w jakimś ciężkim pancerzu z karabinami w dłoni.
- Daj sobie z tym spokój i po prostu idź pogadać. Gdyby ktoś chciał cię zabić to pewnie zrobiłby to już dawno temu, albo strzeliłby na ulicy, bo i tak nikt się tym nie przejmuje
Machnęła lekceważąco ręką, kończąc sączyć swoją kawę. W sumie przydałaby się druga, więc ręką dała znać, że potrzebuje dolewki.

Kompletnie nie przejęła się tym "piorunowaniem wzrokiem", w zasadzie to uśmiechnęła się do niej słodko w odpowiedzi i pogładziła ją po policzku w czułym geście.
- Słodka, paranoidalna Mandalorianka. Jak wszyscy jesteś przeświadczona, że kilka kilo materiałów wybuchowych załatwi sprawę.
Dla Akavi życie było proste. Imprezowała co wieczór, w różnych klubach dawała swoje występy a o jej bezpieczeństwo martwiło się kilku goryli z Sel Makor, gdyż była taką lokalną gwiazdą. Jej występy zawsze przyciągały wielu widzów, więc przez to była nieco oderwana od rzeczywistości i nie rozumiała tej przesadnej ostrożności Meery.
- A z kim się spotykasz?

Zeltronka przestała się uśmiechać i nachyliła się ku Meerze z dużo poważniejszym wyrazem twarzy.
- Powiem tak, jeśli chcesz tutaj załatwić interesy z kimkolwiek to wybij sobie z głowy te ładunki, inaczej nici z jakichkolwiek układów. Ktoś jeszcze gotów potraktować to jako zniewagę i tym sposobem dorobiłabyś się nagrody za swoją śliczną główkę
Poklepała ją delikatnie po policzku i znowu uśmiechnęła się radośnie, opierając się całym ciałem na oparciu krzesełka. I tak zaczęła się huśtać.
- Jak chcesz, ale uprzedzam. Takie "zabezpieczenie" może zostać źle odczytane i zamiast ci pomóc tylko podkopią twoją pozycję. Nie warto traktować wszystkich jak wrogów
Akiva chciała dla Meery dobrze, ale jeśli kobieta się uprze to jej sprawa.

- Powodzenia. A ja wieczorem będę... gdzieś
Odparła szelmowsko. Pewnie jak zwykle będzie kręcić się po jakichś lokalach, gdyż dziś miała wolne. A jeśli będzie jej się nudzić to w Rozkoszach zrobi kilka występów ekstra i się zobaczy co i jak.
Akiva została jeszcze jakiś czas w lokalu, zamawiając ekstra porcję śniadania plus oczywiście kawę.
Meera z kolei musiała znaleźć jakąś taksówkę lub skorzystać z publicznych środków transportu, gdyż od docelowego miejsca jej spotkania dzieliło ją ponad trzydzieści kilometrów. Piechotą tam dojdzie dopiero po kilku godzinach, docierajac na miejsce akurat na odpowiednią godzinę.

Kontynuacja wątku w tym Temacie