*Wyraźnie zadowolona przysunęła się obok. Nogi nadal miala na łozku, widac było jej tak wygodnie lub w zaabsorbowaniu nie muslała o innej pozycji. Wzięłą jeden zeszyt. Musiały to być „baby” bo w środku były kobiety. Baza były wycięte z gazet ubrania, nieco zmodyfikowane nożyczkami i cienkopisem, skompletowane ze sobą na narysowanej modelce. A raczej modelka była dorysowywana już po skomponowaniu stroju. W pewnym sensie Ulla dopasowywała ludzi do ubrań a nie na odwrót. Ale widać było ze ma swego rodzaju talent, może nie powalający, ale dorysowywane postaci były całkiem realistyczne. Czasem uśmiechnięte, czasem powazne. Zaczynało się o strojów wieczorowych. Gunganki najchętniej ubierała na czerwono i zielono. Ludzkie kobiety na czarno.
Widac było, ze robi to z pasją. Interesuje się. W koncu była krawcową. Kiedyś na Couruscant marzyła o projektowaniu mody*

*Zapewne zatem szybko z rysunków zacznie wypatrywać ubrania zwyczajne, bo i takie były. Z tym ze to wszystko kobiece wersje. Dzięki temu, ze był aktywnym oglądaczem, Ulla zorientuje się, co mu się podoba. Wygląda na to, ze zwyczajność. Nie wyróżnianie się. Styl republikański. nawet jeśli było imperium to nadal styl republikanski, imperialny jest zupełnie inny. Moda była powiązana ze zjawiskami społecznym, teraz na Couruscant wszyscy starali się ubierać w stonowane kolory, jednakowo… Nie wyróżniać się, nie pokazywać. Styl republikański „popularny” miał w sobie różnorodność.
Emocjonowała się opowiadając o tym, kiedy wtem – choć mówiła – zaległa cisza. Zdumiona podniosła wzrok i spojrzała mu w  oczy. Nie zdążyła zapytać, o co chodzi, boi to się stało. W pierwszym odruchu zesztywniała, w szoku, jakby wahała się między alką a ucieczką, ale po owej ulotnej chwili zamknęła oczy i oddała się. Dotykała go ustami, delikatnie, niewprawnie i nieśmiało*

*A ona nie miała o tym pojęcia. Nigdy nie miala chłopaka, nie była zakochana. Nawet się nigdy nie całowała! Perri może tez nie miał niesamowitego doświadczenia, ale szybko zauważy, że ona stawia pierwsze kroki. Pierwsze kroki  nim. Miała zamknięte oczy, wyglądała na tak dziewczęco oddaną, i w ruchach i na twarzy, kiedy na nią patrzył.
To on ją prowadzili, to on był wybrany.
Mało kto w zyciu nawet siedział obok dziewicy w dzisiejszych czasach. Była więc całkowitym przeciwieństwem jego matki.
Ulla mimo niewprawności miała cudowne usta, miękkie, delikatne. Pachnący, truskawkowy błyszczyk. Usta Perriego, jako ze był gadem, pewnie były dużo twardsze.
Po kilku chwilach widać zdała się na instynkt, czy tam na Moc, bo wykorzystując naturalne walory objęła bardziej ustami jego usta i westchnęła cichutka. W końcu jej ręce podniosły się, by spocząć za jego plecami*

*Całowała się z  nim, jednak jej plecy stawiały opór, kiedy sugestywnie się pochylił, wiec nie opadli na łożko. To był sygnał, ze nie. że jeszcze nie. W końcu to ich dopiero drugie spotkanie. Co ona  nim wiedziała? To, ze jej się podobał nie musiało jeszcze nic znaczyć. Matka powtarzała jej często: Ulla, twoja uważa na chłopców, jisa tylko jedna myśl!
Wiedziała, ze gdyby Perrin zechciał teraz ją posiąść, nie miałaby szans. Był duży, silny i sam tylko z nią. Bała się, ale jednocześnie było jej dobrze. jednak stawiała opór, jakby pokazywała swoje granice*

*Kiedy się rozłączyli, jeszcze chwile miała zamknięte oczy, a po owej chwili odetchnęła i powoli je otworzyła. Rzęsy przez chwile zaczepiły się o siebie. Źrenice miała nieco szersze. Wyglądała tez jakby co najmniej długo biegała. Jakby była męczona.
Nie zamknęła ust, cały czas były rozchylone. widać było zęby. A ona tak jak dziecko, które nie rozumie, patrzyła na niego. To był napawde piękny widok, niedzisiejszy. Zdawała się promienieć.
Podniosła rekę i pogłaskała go po głowie, kiedy tak się strapił*
Twoja nie zrobiła nic złego…
*Wyszeptała*

*Też się usmechnęła, w  pierwszym odruchu spuszczając wzrok, ale zaraz się zreflektowała i podniosła głowę. Nadal się uśmiechała*
Moja też dziękuje. Tak, iść. Łisa będą mieć jeszcze wiele czasu…
*A wiec obawy Periego zostały rozwiane. Nie jest to ich ostatnie spotkanie. Mogą przecież spotykać się częściej, to nie wiezienie*

*Oddała pocałunek – też w policzek, po czym się uśmiechnęła pokazując przykładne gunganskie uzębienie*
Do zobaczenia
*I tak się pożegnali, przecząc tym samym ze galaktyka jest zimna i okrutna…*