Tak, ale musisz się najpierw umyć. To nie będzie bolało *wyjaśnił Rudi. Sam nieco nie pasował do wystroju łazienki, która nie była urządzona w jakimś niewiadomo jak dostojnym stylu, była po prostu czysta, i w niczym nie przypominała męskiego kibla dla roboli w którym Dżony kradł papier. Duros otworzył kabinę soniczną. Wyglądała jak… jak kabina. Małe pomieszczenie*
Właź *zachęcił gestem. Żadnego rozbierania czy innych gier wstępnych* To potrwa tylko chwilę *Trzymając drzwi do kabiny, patrzył na Trzeciego wyczekująco czerwienią oczu*

*Cóz było Rudiemu… spojrzał tylko w  kamerę bezpieczeństwa, wiedząc już, ze będą chichoty, a  Pedał z  hangaru zapewne będzie siedział kolo niego na stołówce. Jednak Rudi jako największy autorytet wśród roboli, wiedział jak poradzić sobie  tym*
No dobrze *rzekł ze spokojem, i sam, jako przykład wszedł do kabiny. Dość obszerna była, w skrajnych przypadkach mieściła generała, ze względu na specyfikę „kąpieli”, ale i tak we dwóch może być niekomfortowo*

*Wiec stali teraz w kabinie we dwóch, bardzo blisko, i bez wątpienia Rudi czuł jakże (nie)milą woń roznosząca się od Rozbitka. Dlatego tez nie czekał, i wtem w kabinie rozległ się dźwięk, który był ni to wysoki, ni niski, piskliwy i przynajmniej w pierwszym kontakcie wydawał się dość inwazyjny, wzbudzał dreszcze, otumaniał, sprawiał, ze myśli na chwile odlatywały by nagle wszystko uspokoić. Teraz była cisza. Włączył się wentylator, zbierając smród obu panów. Pojawił się świeży zapach – ozon, jak po burzy. Obaj czuli teraz lekkie, nie przeszkadzające drapanie. Stał się Cud, bo większe zabrudzenia Trzeciego pod wpływem ultradźwięków opadły. Czyste były nawet włosy. Czysty był pod ubraniem, i Rudi tez. Kompleksowe, bezbolesne mycie na sucho.
I aż skóra oddycha. Rudi to zauważył, wiec jak lekko musiał poczuć się Trzeci?
Duros uśmiechnął się półgębkiem*
I już…

*Źle się zrozumieliśmy, wszystkie szmaty Trzeciego na nim zostały, były tylko czystsze, odkażone, jak i Trzeci. I Rudi, który wyszedł za nim*
Nie obiecywałem ci kanapek teraz. Mówiłem – musisz się umyć, tu obowiązują pewne zasady *rozłożywszy ręce na boki niczym jakiś misjonarz, zbliżał się do Trzeciego, który to wyfrunął  kabiny, i nie dziwota – nie każdy lubi prysznice soniczne. Bywało ze czasem generał tracił po tym słuch na jedno ucho. O właśnie – generał, najlepsza motywacja*
Kto ich nie przestrzega, nie żyje w zgodzie z generałem, a  jak nie żyje z nim w zgodzie, to musi szybko szukać innego miejsca do życia. Tak już jest. a  teraz przebieraj się. To mundur Cochrelu

*Duros wyszczerzył pożółkłe żeby w uśmiechu, widząc ów zadziwienie, jednak twarz wygładziła mu się szybko, kiedy dostrzegł kilka szczegółów, poprawianie mankietów, kołnierza. Tak nie robi ktoś wychowany w  dżungli. Pamiętał jeszcze Haris, wręcz niecywilizowanego i bardzo na cywilizacje odpornego Kaleesha, który niby był obeznany z kulturą, a  zachowywał się jak ostatnie zwierze ubrane w garnitur. Nie miał takich gestów mimo osiągnięć i odpowiedzialnego stanowiska. Rudi stał na tyle długo, ze większość uznałaby to za podejrzane. a  ci co teraz wisieli na ekranie bezpieczeństwa i oglądali kamerę na pewno określą to „zauroczeniem”.*
Chodź. Do stołówki *przerwał milczenie i skierował się do wyjścia*