*Widać ten gatunek na spojrzenie się nie pojedynkował. Albo w tym momencie to nie poskutkowało. Młody wyginał się i wyginał, straszył z zaangażowaniem, kiwał się na boki wręcz przecząc przyciąganiu – sztucznemu wprawdzie ale zawsze. Na krzyk wypionowla grzbiet i na chwile na tylne łapy się poderwał, warcząc i wyskakując niczym waleń z wody, by opadłszy ruszyć pędem strzały miedzy stoły* WRZAAAAASK WRZAAAAAAAASK WRZAAAAAAAAAAAAAASK!!! Łomot łomot łomot – ławki poprzepalane, kompot wylany i Malkit mknie nagle przez sale na profesora. I JEB w brzuch z baniaka*

*samczyk od razu łbem zarzucił by miskę odepchnąć, ale fantazyjne znaczenia żarcia ozdobiły jego szyje. Jeden z gapiów masował sobie czerep. Malkit po uderzeniu poddał się bezwładowi, przekoziołkował i poszedł w  kłus kiedy tylko trzy z  czterech łap stały na ziemi* uu.u.u.u.u.u.u.u.u.u.u.u *obkłusował cała stołówkę i ruszył do kontrataku, spuszczając łeb. Dobrze, ze  nie miał rogów.*
zostaw pana, mały! *Facet (ten nie oblany) poderwał się od stolika. To był jasnoskóry zabrak. Widac stwierdził, ze juz czas by bronic doktora, w  koncu tak długo szukali medyka na ten statek. Malkit momentalnie skręcił i przyspieszyl, szarżując na bohatera*

*Ale tak nie było. Kiedy doktor złapał ogon, to podjechał tylko metr, spowolnił bydle, dzięki czemu Zabrak złapał je za szuje. Gad zaczął wydzierać się tak głośno, jakby obdzierali go ze skóry żywcem. Wyrywał się i szarpał ale niezbyt mocno, widać największym efektem miały buc popisy wokalne, a  te były naprawdę nieprawdopodobne. Ucichły dopiero kiedy zabrak zdołał zamknąć mu pysk, ale i tak się darł, tylko ciszej*
drzyj się, drzyj, póki Darvena nie ma, cholero! *wysyczał do jaszczura. Generał to i tak głuchawy, ale Darven… to już gorsza sprawa*

fufufufufufufufufufufufufufuffuuffufufufufufu *rozległo się obficie, kiedy gad poderwał przednie łapy którymi otoczył zabraka i próbował się uwolnić, jednocześnie uniósł tylną nogę i wymierzył kopniaka w doktorka nie bacząc gdzie trafi*
Uh! Niech pan mu wbije ten zastrzyk w dupę i wpuści robala mu! *wyjęczał zabrak, mrugając do Solusa tak by pisklę nie widziało. Ten właśnie okiem wywalił i tera  - wciąż furcząc – na doktora zezowal*

*jaszczur znieruchomiał. Źrenice rozszerzyły się strachem. Fizycznie był prawie dorosły ale rozumek to jeszcze głupawy był i rozkosznie naiwny*
NIIIIIIIIIIIIIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!! *rozległ się nowy, rozpaczliwy wrzask, a młody znowu zaczął walczyć* ROBAKA NIIIIIEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE! Ja drzeczny ja! NIIIIIIIIE robaka !
*Zabrak dzielnie go trzymał. Podciągnął łeb do swojej głowy*
a będziesz grzeczny? Hę? Bo jak nie będziesz to pójdzie robak do dupy! *Jaszczur zaczął kręcić się tak by dupa była jak najdalej od doktora* będeeee…. *zapiszczał płaczliwie* ja drzeczny ja!

*teraz ujrzawszy Solura znowu uszy stulił i skulił się w sobie z takim efektem, ze wypadł zabrakowi z ramion, oswobodzony, ale mu ucieczka w głowie nie była bo ogon pod dupę podkulił, wykabłęczył się a głowę niemal na podłodze rozpłaszczył, a oczy robiły się takie wielkie jakby zaraz miały wyskoczyć*
ja drzeczny ja *pisnął cichutko* mi nie robaka do dupy…

*Dał się. Grzeczny był jak obiecał. Cóż, doktor ma robala w strzykawce. Jakby nie miał to można by było podskakiwać. a  tak lepiej nie. Włoski Malkitowe rozleciały się na wszystkie strony, a  stworzenie cieniutkim językiem oblizało przestrzeń międzynozdrzową. I naglem wystrzał i ochoczo do siadu wyprężonego się poderwał* O! Generału robala wpuścić! U.u.u.uu.u.u.u.u.u.u.u.u.u.uu.!

*Uszka niemal spotkały się nad łebkiem a uśmiech gadzi był tak szeroki ze prawie by się naokoło pysk otwierał. Ćwierkając i ukajac na zmianę puścił ogon w chaotyczny ruch niczym pozbawionego głowy węza* No, niedrzeczny on… on… niedrzeczny bo on nie każe dymku puszczać *rzekł z zaangażowaniem, łapiąc powietrze o wiele za często niż to potrzebne. z  przejęcia.* On niedrzeczny on jest. Nie urośnie *dorzucił fachowo* a ja urosnę *westchnienie* chociaz to mój dziadek... ale on niedrzeczny... eh...